به گزارش خبرگزاری شبستان، آمریکا جزوه کشورهایی است که با ایستادگی در برابر طرح سازمان ملل و در جایی به خاطر بی کفایتی این سازمان بالاترین سوء استفاده را از آن کرده است.
بنابراین آغاز طرح رفراندوم سازمان ملل که از سوم فوریه آغاز شده است به واقع چالشی است که آمریکا با آن روبرو شده است و از همین رو هم پیمانانی را برای بر هم زدن این تصمیم گرد خود آورده است.
یونسکو به عنوان مسند بین المللی ای که فلسطین را به رسمیت شناخته است از جمله مخالفان سیاست های آمریکا تا کنون قد علم کرده است و از عصبانیت آمریکا و رژیم صهیونیستی در قبال این برنامه خبر داده است.
بسیاری از سیاستمداران در قبال این تنش بدبین هستند و از آنجایی که وتوی آمریکا در سازمان ملل خریداران بسیاری دارند این برنامه را نیز با شکست و به نفع آمریکا می دانند اگرچه بسیاری از اعضای مخالف چون ایران اعتراض خود را بیان می کنند.
عضویت فلسطین به یونسکو و ناتوانی آمریکا از انجام آن از سوی دیگر می تواند نقطه امیدی باشد که شانس برقراری رفراندم ها را تقویت کند.
سرویس های حیاتی بشردوستانه جهان در این باره می توانند بسیار موثر باشند و تبلیغات آنها فضا را برای تغییر سیاست های کلی سازمان ملل آماده کند.
آمریکا با پیشینه به عضویت پیوستن فلسطین به یونسکو در برابر سازمان ملل شمشیر را از رو بسته است و در این حوزه با خویی برگرفته از کینه حاضر می شود.
به طور طبیعی و مرسوم سازمان ملل نباید پاسخگوی انتظارات نا به جای آمریکا باشد و باید در برابر آن مقاومت کند در حالی آمریکا و متحدانش در حال پیمودن مسیرهای سختی برای رسیدن به اهداف خود هستند.
تئودور مک دونالد، نویسنده و پزشک آمریکایی در این باره گفته است: آمریکا یک باره رابطه ای عاشقانه و مملو از تنفر با سازمان ملل دارد.
این نویسنده در کتاب اخیر خود با عنوان سازمان ملل را حفظ کنیم؛ بهترین امید ما برای آرام کردن از روش های انسانی پرده از حقیقت عجیبی بر می دارد: سازمان ملل برای رسالت های خود تلاش می کند، ماموریت هایی که مطلقا در خدمت خواسته های واشنگتن است.
اما وقتی آمریکا برای نخستین بار در سال 2002 در سازمان ملل در خصوص حمله به عراق شکست خورد بوش در خطابه خود در سازمان ملل چنین گفت: ایا سازمان ملل نمی خواهد به پایه گذاران خود متعهد باشد؟ یا اینکه می خواهد به کار خود ادامه بدهد؟
از این اولتیماتومی که در دوران جرج بوش داده شد تا آنچه که در دولت باراک اوباما دنبال می شود مشخص است که سیاست های کلی سازمان ملل بر چه پایه ای است.
از همین رو نگرش سازمان ملل بر پایه قطبی نه چندان برابر عمل می کند که جهت سنگین آن به سمت منافع آمریکا است.
به گزارش اینفو فلسطین، گزارش اخیر رویترز درباره فشارهای آمریکا بر این اساس است که سازمان ملل بر خلاف اعمال نظرات حقیقی روسیه و چین و ایران در قبال جنایات آمریکا انها را عادی می انگارد و توجیه می کند.
آمریکا به واقع انتظار دارد که سازمان ملل تمام تصمیمات خود را بعد از آنکه از نظر اعضای سازمان گذشت از فیلتر منافع او بگذراند.
قدرت آمریکا در سازمان ملل متکی به دو عامل است: پول و حق وتو، ابزارهایی که در هیچ کدام از بندهای دموکراسی نمی گنجد.
و این دو ابزار عملا این نایج را حاصل می کنند: اجرای سیاست آمریکا، جلب رضایت متحدانش و تنبیه دشمنان آمریکا که بیش از 65 سال است که ایران آن را در پی گرفته اند.
نظر شما