به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، یکی از مهمترین فیوضات ماه مبارک رمضان رسیدن به تقوای الهی است، چون تقوی و پرهیزگاری در تربیت و سازندگی و هویت یک مسلمان نقش بسیاری مهمی دارد به برکت ماه مبارک رمضان، براى مسلمان فرصتى پیش مى آید که باید از آن در جهت تقویت حیات معنوی و نشاط مادّىِ خود استفاده کند. یکى از درس‌هاى بزرگ مهمانی خدا که در خلال دعا و روزه و تلاوت قرآن در این ماه باید آن را فرا بگیریم و استفاده کنیم، این است که با چشیدن گرسنگى و تشنگى، به فکر گرسنگان و محرومان و فقرا بیفتیم لذا در این خصوص با لذا در این خصوص با حجت الاسلام «سید جلال رضوی مهر»، نایب رییس مجمع نمایندگان حوزه علمیه قم گفت و گویی انجام دادیم که در ادامه مشروح آن تقدیم حضورتان می شود.
روزه در سیره عرفا چگونه است و برای رسیدن به روزه عارفان و درک حقیقت روزه داری در ماه مبارک رمضان نیازمند چه ملزوماتی است؟
پیامبر اکرم (ص) در آخرین خطبه شعبانیه خود خطاب به مردم فرمودند: أَیهَا النَّاسُ إِنَّهُ قَدْ أَقْبَلَ إِلَیکمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَکةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ )ای مردم! به درستی که ماه خدا با برکت رحمت و آمرزش به شما رو کرده است، وَ هُوَ شَهْرٌ دُعِیتُمْ فِیهِ إِلَی ضِیافَةِ اللَّهِ وَ جُعِلْتُمْ فِیهِ مِنْ أَهْلِ کرَامَةِ اللَّهِ(ماهی که در آن به ضیافت خدا خوانده و از اهل کرامت خدا قرار داده شده‌اید) برهمین اساس دین مبین اسلام مبتنی بر تربیت است. ماه مبارک رمضان هم ماه تربیت بندگی و عبادت و ماه ایجاد سنخیت در میان بندگان خدا برای رسیدن به مقام خلیفه اللهی است. گرسنگی و تشنگی این ماه، گرسنگی و تشنگی روز قیامت را یادآور می شود و این مسئله هم به دلیل تبلوری است که ما از خواب غفلت بیدار شویم. ماهی که صدقه به مسکینان و فقرا برکات زیادی دارد. حفظ حرمت سالمندان و رحم به خردسالان و برآوردن نیازمندی های نیازمندان با مواسات مومنانه موجب می شود تا بلاها و آفات از کشور اسلامی ما دفع شود.
از دیر زمان بزرگان دین، ماه مبارک رمضان را به سه معنا یعنی روزه و رمضان عام، روزه و رمضان خاص،روزه و رمضان خاص الخاص معنا کردند. روزه و رمضان عام همین است که فرد بعد از خوردن سحری نیت می کند و تا افطار از خوردن و آشامیدن امساک می کند که این فرد ممکن است در حین روزه بودن غیبت هم کند و یا عباداتی هم انجام ندهد اما روزه دار باشد. روزه خاص این است که علاوه بر اینکه دهان فرد از خوردن و آشامیدن باز می ایستد، می تواند زبان و چشم خود را هم کنترل کند و روزه خاص الخاص روزه ای است که فرد کل اعضا و جوارح خود را کنترل کند.
اولیای خداوند در زمان روزه خاص الخاص داشتن اجازه نمی دادند، حتی تفکرات شیطانی هم در ذهن آنها خطور کند که این روزه بالاترین مقام روزه داران محسوب می شود، چون همه وجود آنها در عبادت غوطه ور می شود و هر آن چیزی که مرضی الهی است از آنها فاصله گرفته است.
بهترین و بالاترین ارمغان ماه مبارک رمضان، ادای تکلیف بندگان است، این طور نیست که اگر فردی نتوانست در ماه مبارک رمضان روزه بگیرد، تصور کند که همه پاداش ها و ثواب های این ماه را از دست داده است، این تفکر غلطی است، چون روزه فقط یک قسم از عباداتی است که در ماه مبارک رمضان وجود دارد. سحرخیزی،خواندن ادعیه،کمک به نیازمندان، به سراغ زیردستان و عیادت بیماران و تنگدستان رفتن، افراد کهنسال را یاری دادن، صله رحم و همچنین ترویج فضایل اخلاقی در جامعه موجب می شود که ملکات اخلاقی در جامعه ما رونق پیدا کند.مجلس وعظ و خطابه،نماز اول وقت،خوابیدن و استراحت کردن همه اینها در ماه مبارک رمضان عبادت محسوب می شوند. امیدواریم خداوند توفیق بهره مندی از بهترین فرصت ها و فیوضات این ماه پر فضیلت را به ما عنایت کند.
فلسفه بسته بودن دست شیاطین در ماه مبارک رمضان چیست؟ این بسته بودن به چه معنایی می باشد؟
وقتی گفته می شود دست و پای دشمن در این ماه بسته می شود، یعنی شیطان در این ماه مجریان خوبی نخواهد داشت. در روایات داریم، شیطان مانند خون در رگ های پیکره افراد در جریان است. وقتی فرد فرد انسان ها به دنبال تزکیه نفس و تربیت خود باشند و با هوای نفس خود مخالفت کنند، هرگز شیطان نمی تواند بر ما مستولی شود و ما را به دنبال شهوات حرام سوق دهد؛ لذا اگر یک روزه دار حقیقی، درک حقیقت ماه مبارک رمضان را به دست آورد دیگر شیطان نمی تواند وی را اغفال کند و با تهمت، افترا، مچ گیری و آبروبری موجب آزاد و اذیت افراد و همسایگان شود، بنابراین وقتی انسان مراقب رفتار و اعمال خود باشد در واقع افکار شیطان خشکیده می شود و جامعه ای که بر افکار شیطان توجه نکند و رذایل اخلاقی که همان فرآیند درخت خبیثه شیطان است را مورد توجه قرار ندهد، این درخت خبیثه که دارای میوه های دروغ و کذب است، همه اینها از میان می رود؛ به همین دلیل است که تعبیر به بسته شدن دست و پای شیطان می کنیم، چون جامعه ما رونق گرفته از فضایل محمد (ص) و آل محمد (ص) است (خلق نیکو) که به برکت ماه مبارک رمضان و تمرین و ممارست به دست می آید.
چرا از ماه مبارک رمضان به ضیافت تعبیر می شود؟ چه کسانی در باطن به این ضیافت راه می یابند؟
در ماه مبارک رمضان شادی و نشاط معنوی و اتحاد بسیار خوبی در چهره افراد جامعه مشاهده می شود، چون ماه مبارک رمضان ماه میهمانی خداست و طعم و جنس عبادت، مزه و لذت حقیقی عبادت و بندگی در آن شکوفا می شود. پیامبر اکرم (ص) فرموده اند: اگر حقیقت نماز برای ما روشن شود، اگر حقیقت عروج نماز شب در دل شب برای ما مشخص شود، اگر معنی اذکار برای ما در این ماه مبارک هویدا شود، معلوم می شود که ما هم عظمت میهمانی پرودگار را درک کردیم و خداوند هم به اندازه شان و ظرفیت هر کدام از ما انسان ها توفیقاتی عطا می کند.
چگونه باید حرمت های ماه مبارک رمضان حفظ شود تا انسان بتواند به درگاه الهی نزدیک و از گناهان پرهیز کند؟
اگر ما این پازل هایی را که گفته شد در ماه مبارک رمضان کنار هم بچینیم آن هدف و مقصود نهایی را به دست خواهیم آورد. ما نمی توانیم روزه باشیم ولی اختلاس کنیم، نمی توانیم روزه باشیم ولی دروغ بگوییم، نمی توانیم روزه باشیم ولی حقوق خانواده را در منزل رعایت نکنیم، نمی توانیم روزه باشیم نسبت به والدین خود بی حرمتی کنیم. در این صورت قطعا عمل ما ناقض بوده و در عید سعید فطر پاداش ناقصی دریافت خواهیم کرد. کسی پاداش تمام عیار دریافت می کند که بتواند در آن روز بهترین هدیه الهی را به دست بیاورد که تمام خواسته های الهی را مو به مو اجرا کرده باشد.
نظر شما