خبرگزاری شبستان: یک ماه پیش در کنگره آمریکا تحریم های جدیدی علیه ایران امضا شد که بیشتر به یک خودزنی نفتی شباهت داشت تا تحریم.
آمریکا با امضای پرونده تحریم نفت ایران نشان داد همچنان بر مواضع خصمانه خود علیه ایران پایبند است و پیشرفت ایران اسلامی استخوانی بر گلوی این کشور است.
پس از امضای تحریم نفت ایران توسط اوباماف این کشور برای همراه کردن سایر کشورها، سفرهای دیپلماتیک خود را به نقاط مختلف جهان آغاز کرد تا بتواند با همراه کردن کشورهای مختلف جهان برآیند تحریم های نفت ایران دو چندان کند و از این طریق مسیر نیروی بیشتری را برای تحریم و اعمال فشار بر ایران بکار گیرد.
اولین گام برای همسو کردن سایر کشورها نگاه به اتحادیه اروپا بود. مجموعه کشورهایی که در سال های اخیر تمام منافع خود را در گرو همکاری و همراهی و دنباله روی آمریکا می بیند. نتایج رفت و آمدها و مذاکرات میان آمریکا و اتحادیه اروپا منجر شد تا اتحادیه اروپا در اقدامی که بیشتر به خودکشی با تیر خلاص می ماند، دست به تحریم نفت ایران بزند. اقدامی که به نظر می رسد بدون درنظر گرفتن نظرات کارشناسان انرژی این اتحادیه انجام شده است. صحبت های کارشناسان انرژی اروپایی پس از این اقدام همگی دال بر اشتباه تاریخی اتحادیه اروپا داشت.
در همین زمینه پیرود سیمونه، رئیس سازمان صنعت نفت ایتالیا در مورد تحریم نفت ایران گفت: برخی پالایشگاه های ایتالیا به صورت قابل توجهی به نفت خام ایران وابسته هستند و باید به صورت فوری از وجود جایگزین برای نفت ایران اطمینان حاصل کنند. در غیر این صورت آنها با مشکلات جدی مواجه خواهند شد.
همچنین بنا بر تحلیل تحلیل گران بانک جی پی مورگان آمریکا، وضع تحریم های فزاینده علیه ایران که توسط اتحادیه اروپا در دستور کار قرار گرفته می تواند بازار نفت را با شوکی اساسی مواجه سازد.
آنچه که اتحادیه اروپا و آمریکا در قبال تحریم نفت ایران در پیش گرفته اند، حرکت به سوی دره ای عمیق است که نتیجه جز سقوط این کشورها را به دنبال نخواهد داشت.
اما حرکت غیرمعقولانه اتحادیه اروپا در قبال تحریم نفت ایران چنان واضح و مبرهن است که بسیاری از کارشناسان را به تبسم و سیاست مدران غرب را به تعقل وامی دارد. البته نحوه تحریم های اتحادیه اروپا به نحوی است که آنها از ترس ورشکستگی اقتصادی راه فرار را برای خود بازگذاشته اند و با قرادادن استثنائاتی در پی همراهی صوری با آمریکا قرار گرفته اند. تصمیم اتحادیه اروپا در مورد تحریم نفت ایران خود نشان از واهمه ای دارد که اعتراف اتحادیه اروپا به اشتباهشان را نشان می دهد.
نگاهی به آمار صادرات نفت ایران نشان می دهد، از میان حدود 2 میلیون و 300 هزار بشکه نفتی که ایران روزانه تولید می کند، اتحادیه اروپا حدود 20 درصد از نفت ایران را خریداری می کند.
اما راه های فراری که اتحادیه اروپا برای خود بازگذاشته است را در نکات زیر می توان برشمرد:
1- قراردادن استثنائاتی در بین شرکت های نفتی یکی از راهکارهای فرار اتحادیه اروپا از تحریم نفت ایران به شمار می آید. تحریم نفت ایران درحالی صورت می گیرد که بزرگترین شرکت های نفتی اتحادیه اروپا از تحریم نفت ایران مستثنی شده اند. شرکت های انی ایتالیا و استات اویل نروژ و بی پی انگلیس ازجمله شرکت های مهمی هستند که مشمول تحریم نفت ایران نمی شوند. گفته می شود طلب شرکت انی ایتالیا از ایران مربوط به قرارداد توسعه میدان نفتی دار خوین است و این شرکت همچنان می تواند در برابر طلب خود از ایران نفت وارد کند. که در پاسخ به این دلایل مقامات نفتی جمهوری اسلامی ایران در محافل رسانه ای طلب انی از ایران را تایید نکرده اند.
2- قراردادن فرصتی 6 ماهه برای تحریم خود نمادی عینی از واهمه غرب از تحریم نفت ایران است. این مهلت را می توان شاهراه اصلی فرار اتحادیه اروپا به شمار آورد. در طرح مصوب اتحادیه اروپا برای تحریم نفت ایران، معین شده است که اتحادیه اروپا در اردیبهشت ماه (ماه می) دوباره تشکیل جلسه خواهد داد و درمورد نتایج و پیامدهای آن را بررسی خواهند کرد و درمورد تحریم نهایی برای ماه ژوئیه تصمیم گیری خواهند کرد.
این زمان 6 ماهه فرار اتحادیه اروپا رو به جلو از تحریم نفتی ایران است.
نیاز اروپا به نفت ایران
اروپا سال هاست منابع انرژی خود را از طریق ایران تامین می کند و پالایشگاه های این کشور با نفت وارداتی از ایران به تولید محصول می پردازند. به گفته سیفالله جشنساز، مدیرعامل شرکت نفتی نیکو، حدود 50 پالایشگاه در دنیا نفت خام سبک و سنگین ایران را پالایش میکنند و سازوکار این پالایشگاهها براساس مشخصات نفت خام ایران طراحی شده است. براین اساس شرکت نیکو مسئول فروش روزانه 500 تا 600 هزار بشکه از نفت ایران به اروپا و غرب آفریقا را برعهده دارد.
شوک اقتصادی به کشورهای اروپایی
از 20 درصد نفت ایران که به اتحادیه اروپا فروخته می شود، 7 درصد آن به ایتالیا، 6 درصد آن به اسپانیا و مابقی آن در اختیار سایر کشورها قرار می گیرد که یونان نیز در جمع این کشورها قرار می گیرد.
تحریم نفت ایران از سوی اتحادیه اروپا درحالی صورت می گیر که کشورهای حوزه این اتحادیه درحال حاضر با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم می کنند و بحران اقتصادی ورشکستگی، اقتصاد یونان، اسپانیا، ایتالیا و پرتغال را تهدید می کند و اعتراضات مردمی در این کشورها جامعه اروپا را با چالشی اساسی مواجه کرده است. در این وضعیت تحریم نفت ایران باعث می شود تا قیمت نفت در بازارهای بین المللی سیر صعودی داشته باشد و تشدید قیمت طلای سیاه در بازارهای جهانی افزایش هزینه ها را برای این کشورها به دنبال خواهد داشت. رشد هزینه ها نیرویی خواهد بود تا شوک شدیدی به کشورهای اتحادیه اروپا که اقتصاد بیماری دارند وارد شود و عملا این کشورها در سراشیبی سقوط و ورشکستگی قرار گیرند. عاملی که تهدیدی برای واحد پولی یورو و کل جامعه اتحادیه اروپا به حساب می آید.
از سوی دیگر تامین منابع انرژی اتحادیه اروپا درصورت تحریم نفت ایران است. پیدا کردن جایگزین برای نفت ایران توسط اتحادیه اروپا کاری آسانی نیست. حتی اگر برخی کشورها بسان عربستان که در این بین به دنبال فرصت طلبی هستند، در کوتاه مدت بتوانند پاسخگوی نیاز انرژی اروپا باشند، بدون شک این کشورها در بلند مدت با مشکل تامین انرژی مواجه خواهند بود. حال اگر در این مدت مشکلی بسان کمبود نفت به دلیل تحولات سیاسی که در لیبی رخ داد یا طوفان های سهمگین که در کشورهای نفت خیز به وقوع می پیوندد، به وجود آید. آینده نفتی اتحادیه اروپا و تامین منابع انرژی آن با مشکلاتی اساسی روبرو می کند.
تحریم اتحادیه اروپا را می توان تیر خلاصی بر پیکره بیمار اقتصاد اروپا به شمار آورد که به سوی کشورهای مختلف این قاره نشانه گرفته شده است.
پایان پیام/
نظر شما