به گزارش خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام والمسلمین عبدالکریم بهجت پور در ویژه برنامه شرح شمس که همزمان با ماه مبارک رمضان در نمازخانه مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران برگزار می شود، اظهار داشت: این سوره شامل آياتى درباره بهانه‌هاى مشركان و پاسخ آنان، سرگذشت اقوام پيشين، حسرت مردم در قيامت، نشانه‌هاى توحيد و عظمت خداوند در طبيعت و مقايسه‌ى مؤمنان با كافران است.
وی به تفسیر اولین آیه سوره فرقان پرداخت که خداوند می فرماید «تبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا؛ همیشه سودمند و با برکت است آنکه فرقان را [که قرآن جدا کننده حق از باطل است] به تدریج بر بنده اش نازل کرد، تا برای جهانیان بیم دهنده باشد.» و افزود: در این آيه از قرآن، به فُرقان تعبير شده است كه به معناى جداكننده حقّ از باطل مى‌باشد.
مدیر حوزه های علمیه خواهران ادامه داد: در این آیه بیان شده است که خداوند مبارک است، یعنی خداوند از جنبه عنایات و نعمت هایی که در اختیار مخلوقات می گذارد، ماندگار و پرخیر و برکت است و نمونه بركت و خير او همين نزول قرآن است.
وی به دومین آیه سوره فرقان که می فرماید «الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَخَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ فَقَدَّرَهُ تَقْدِيرًا» اشاره کرد و بیان داشت: در این آیه خداوند چنین معرفی شده است «همان که فرمانروایی آسمان ها و زمین فقط در سیطره اوست و فرزندی برای خود نگرفته است و در فرمانروایی شریکی ندارد و هر چیزی را آفریده و آن را به اندازه قرار داده، اندازه ای درست و دقیق.»
حجت الاسلام والمسلمین بهجت پور با بیان این که خداوند متعال وقتی همه جهان را آفرید برای هر چیز اندازه وتقدیر درست و دقیقی قرار داد، گفت: درباره این موضوع خداوند در آیه 21 سوره حجر فرموده است «وَإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا عِنْدَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ» و این یعنی هیچ چیزی نیست مگر آنکه خزانه هایش نزد خداوند است و آن را جز به اندازه معین نازل نمی کند.
وی تصریح کرد: در شب قدر هر ماه رمضان، اندازه بندگان مشخص و تقدیر آن ها مقدر می شود و این اندازه با توجه به اعمال، برای برخی وسعت پیدا کرده و برای برخی تنگ می شود به طوری در آیات 15 و 16 سوره فجر آمده است «فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ، وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ؛ اما انسان هنگامى كه پروردگارش وى را مى آزمايد و عزيزش مى دارد و نعمت فراوان به او مى دهد مى گويد پروردگارم مرا گرامى داشته است و اما چون وى را مى آزمايد و روزى اش را بر او تنگ مى گرداند مى گويد پروردگارم مرا خوار كرده است».
مدیر حوزه های علمیه خواهران با بیان این که بزرگترین سرمایه هر موجودی، تقدیری است که از سوی خداوند برای او معین شده است، افزود: اعمال و رفتار ما سبب توفیقات بیشتر و یا سلب توفیق می شود و این نشان می دهد برکت زندگی ما به دست خداست.
وی در ادامه به آیه سوم سوره فرقان پرداخت که خداوند می فرماید «وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ آلِهَةً لَا يَخْلُقُونَ شَيْئًا وَهُمْ يُخْلَقُونَ وَلَا يَمْلِكُونَ لِأَنْفُسِهِمْ ضَرًّا وَلَا نَفْعًا وَلَا يَمْلِكُونَ مَوْتًا وَلَا حَيَاةً وَلَا نُشُورًا؛» و خاطرنشان کرد: با توجه به این که خداوند دارای صفات فراوانی است و همه نعمات به دست اوست، باز هم [مشرکان] به جای او معبودانی اختیار کرده اند که چیزی را نمی آفرینند و خود آفریده می شوند و برای خودشان مالک زیان و سودی نیستند و قدرت و تسلطی بر مرگ و حیات و برانگیختن پس از مرگ ندارند.
نظر شما