خبرگزاری شبستان- مشهد- مرضیه وحدت/ علی ـ عليه السلام ـ به گواه مورخين اولين مرد مسلمانی بود كه به رسالت رسول خدا ايمان آورد، ايشان هيچ‌گاه به جز خداوند متعال را پرستش نكرد، آن حضرت تنها جواني بود كه قابليت دامادی رسول خدا را پيدا نمود، فقط او بود كه شايستگی برادری رسول خدا را داشت. به مناسبت روز ولادت امیر المومنین علی (ع) حجت الاسلام «امیر علی حسنلو» مدیر گروه تاریخ و سیره مرکز مطالعات و پاسخ گویی به شبهات حوزه های علمیه در با خبرگزاری شبستان در خصوص شخصیت حصرت گفتگویی داشته که در ادامه تقدیم می شود:
مرز و ملاک بین فضائل حضرت علی (ع) و غلو چیست؟
مرز میان علی و غلو را حود حضرت بیان فرمود: دو کس درباره من گرفتار افراط هستند و هلاکت سرانجام آنها ؛ هرکس مرا بیش از آنچه که هستم ستایش کند « هلک فی قومان ، محب مفرط ومبغض مفرط » دوست دارنده افراطی دشمن گیرنده افراطی که ناصبان از بنی امیه وبنی عباس در دشمنی حضرت افراط نموده اند ؛ برخی از جاهلان شیعه نیز افراط نموده وحضرت را تا حد خدائی بالا بردند و از پیامبر (ص) بالا تر دیدند ، درحالی که خود فرمود: من شاگردی از شاگردان محمد(ص) هستم لذا بالا بردن حضرت از معیاری که خود تعیین فرمود ظلم و غلو و جهالت است که برخی از صوفیه و اهل حق گرفتار این افراط شده اند .
در خصوص اهمیت و جایگاه نهج البلاغه توضیح بفرمایید؟
نهج البلاغه با اینکه منتخبی از سخنان حضرت است که سید رضی جهات بلاغی آن را چمع آوری می نمود و موضوعی روی سخنان حضرت کار کرد مثل اینکه یک رساله دکتری جمع آوری و تدوین می نماید ؛ لذا خطب بلیغ را بیشتر به گمان و نظر خود تجمیع نمود ؛ اما از لطف خداوند و عنایت حضرت امیر این کتاب، کتاب تمدن ساز و کتاب مرجع و منشاء علوم شد واکنون کتابی شناخته شده است است که جامع تمام معارف وعلوم بشر ی است ؛ برای علوم سیاسی ؛ کلام ، تاریخ ؛ بلاغت ؛ علوم غربیبه اخلاق ؛ کتاب سیاستنامه واخلاق کارگزاران و وظایف حاکمان در آن جمع شده است ؛ شاخه هایی از علوم وحکمتهای بشری در آن فراهم است ؛ لذا نباید از کنار این منبع مادر و مرجع به سادگی گذشت.
وجود این کتاب چه چیزی را نشان می دهد؟
این کتاب گوشه هایی از هیبت و شکوه و جامعیتی از وجود حضرت را منعکس می نماید ضمن اینکه مظلومیت آن حضرت و عدالت و عظمت معنوی و تاریخ سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی اسلام و نقطه های تاریگی از تاریخ خلقت و آفرینش را به نمایش می گذارد ؛ جلوه هایی از عرفان و عبودیت و نبوت شناسی و پیامبر شناسی و معاد شناسی وقرآن شناسی و دهها علوم گرایش در این کتاب جلوه گر و در عین حال بسیار حیرت آور و شگفتی ساز است که تاکنون کسی از ابعاد و اعماق آن به درستی و کامل از ابعاد علمی آن سر در نیاورده است ؛ همه دانشمندان علم شناس و متخصص با اعجاب در آن نگریسته و در اعماق دریایی ژرف وبیکران آن فرو رفته و هرکس به اندازه فهم ودرک خود در این بحر عمیق غواصی نموده و مرواریدهایی گران بها شکار نموده اند؛ وصف این کتاب از توان و بیان بنده با وجود اینکه دوبار دراین کتاب تامل و مطالعه نموده و کتابی با عنوان «قرآن و معصومان در آینه علوی» را پس از این مطالعات تالیف و هدیه به ساحت قدسی حضرت نموده ام خارج است ؛ بزرگان زیادی درباره نهج البلاغه نظراتی دارند که زیبا وخواندنی وگوشه هایی از عظمت وجایگاه علمی آن بیان نموده اند.
آیا تنها مولود کعبه حضرت علی علیه السلام است؟
آنچه در تواریخ منعکس شده است تاکنون هیچ کس در خانه کعبه و در داخل بیت الله الحرام که آدم ابوالبشر موسس آن و ابراهیم تجدید بنا کننده آن هست زاده نشده است ؛ اسماعیل در کنار این خانه و مجاور بیت زاده شده است ؛ حجر اسماعیل محل تولد و زندگی اسماعیل و مادرش هاجر بود که در کنار آن زندگی نموده و در همان جا از دنیارفته و درآنجا مدفون اند و اولین خدام کعبه بوده اند کعبه ای که علی در جوف آن متولد شد؛ سازنده اش ابراهیم و معمارش خلیل الله است خداوند به موسی امر می کند که «فاخلع نعلیک فی الواد المقدس »به مادر علی الهام می شود برو در خانه خداوند ودر مهمانی خدا فرزندت متولد شود ؛ چون دوستی علی (ع) عین توحید است؛ عشق به علی و خاندانش عین توحید است ؛ علی و فرزندانش فدای اعتلای توحید و محو شرک شده اند؛ علی باشرک در انواع رنگهای آن جهاد نمود وعمرش را در بسط توحید فدای حق نمود ؛ گردیدن به اطراف خانه ای که علی درآن زاده شد را می توان چنین تفسیر نمود که بشریت همواره باید به پیرامون خاندان علی و فرزندان او طواف نمایند تا راه سعادت را بیابند وبه نقطه اوج معرفت حق برسند .
چرا به حضرت مریم موقع زایمان وحی شد که از عبادتگاه خارج شوند و به بیابان بروند ولی فاطمه بنت اسد فرزند ؟خود امام علی را در خانه خدا بدنیا آورند، این موضوع چه چیزی را برای ما روشن می کند؟
فاطمه بنت اسد زن بزرگی است زنی است که سالها از پیامبر مراقبت نموده و حق مادری برای خاتم پیامبران دارد ؛ براساس فرموده امام امیر مومنان (ع) پیامبر همواره مورد عنایت وتحت نظر فرشته ای بزرگ از فرشتگان خداوند تربیت شده است و مدتی از حیات پیامبر در کنار فاطمه اسد سپری شده است ؛ لذا می توان گفت که فاطمه بنت اسد کمتر از مادر موسی نیست که خداوند به او وحی نمود که موسی را به آب نیل بینداز که ما اورا به تو باز می گردانیم ؛ به مادر علی نیز وحی فرمود که وقتی درد زایمان گرفت برو به پرده کعبه آویزان شو وپناه ببر به خداوند وخداوند راهی به سوی خانه اش بگشاید تا فرزندی از جوف مرکز توحید و جلوه الهی و خانه خداوند به تو عنایت نماید؛ این حوادث تاریخ هرگز تصادفی نیست که علی در خانه خدا زاده شود؛ حکمت های عمیق در این روی دادهای تاریخی هست ؛ خداوند خطاب به موسی فرمود ما به تو جه خاص داشتیم « «وَ اصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِي
ای موسی تو را برای خودم ساخته و تربیت نموده ام ؛ به پیامبر ما هم می فرماید : «ماودعک ربک وما قلی »یا در سوره شرح می فرماید تورا به حال خود رها نکردیم ؛ درباره دیگر پیامبران هم عنایات خاص دارد ؛ درباره عیسی اینگونه توصیف و او را معرفی می نماید «إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَ كَلِمَتُهُ أَلْقاها إِلى مَرْيَمَ وَ رُوحٌ مِنْه..» او کلمه الله است وحق است و.. درجایی به موسی فرمود:« إِنِّي أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ إِنَّكَ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُوىً.» نعلینت را در بیار در وادی مقدس قرار گرفتی و حریم الهی آداب خاص دارد در عین حال موسی را با کلماتی دلنوازی فرمود و با او سخن گفت ؛ در ولادت عیسی فرمود از حریم عبادتگاه بیرون شو مصلحت این است که در بیرون از محراب عبادت عیسی متولد شود ؛ اینها دارای حکمتهایی است که نیاز به تامل دارد ؛ درعین حال به مادر علی (ع) قطعا الهام شده است همانند مادر موسی که بیا به مهمانی ما این کودک باید در خانه توحید و مرکز زمین که همه کائنات به گرد آن می چرخد زاده شود ؛ اولین حکمت این تجلیل خداوند این است که جامع تمام فضائل پیامبران است ؛ چنانکه اهل سنت روایتی دارند این روایت را اربلی از بیهقی که هر دو از دانشمندان اهل سنت هستند درکتابش نقل نموده است : «و قد روى البيهقي في كتابه المصنف في فضائل الصحابة يرفعه بسنده إلى رسول الله ص أنه قال من أراد أن ينظر إلى آدم في علمه و إلى نوح في تقواه و إلى إبراهيم في حلمه و إلى موسى في هيبته و إلى عيسى في عبادته فلينظر إلى علي بن أبي طالب ع» هرکس می خواهد نظر کند آدم را در علمش و حقیقت تقوای نوح را با حکم و حکمتش، و خلت و حلم ابراهیم را ، و هیبت موسی را ، و عبادت عیسی را، پس نظر کند به سوی علی بن ابی طالب.
بنابراین وقتی همه آفریده ها عاجزند از توصیف ویژگی یک کلمه خداوند که وجود عیسی است؛ وجود علی(ع) در برگیرنده ی اوصاف پیامبران بزرگ از جمله عیسی است؛ چگونه توان و یارای آنرا دارند که فضایل علی را بیان کنند ؛ بنابراین اگر فضایل او نوشته شود دریاهای هفت آسمان و زمین خشک شوند و فضایل علی (ع) پایان نپذیرد ؛ چنانکه می بینید سالهاست دوست و دشمن درباره فضایل امیر مومنان (ع) می نویسند ولی نتوانسته اند گوشه ای از واقعیت وجودی او را بیان کنند .لذاست که خداوند می خواهد با این ولادت به همه بشریت بفهماند که راه علی را فرا بگیرند و درپیش بگیرند ؛ سبط ابن جوزی از علمای اهل سنت گفته است: اگر حروف مقطعه قرآن را ترکیب کنیم و موارد تکراری آنرا حذف نماییم این عبارت به دست می آید : «صراط علی حق نمسکه» راه علی حق است که بدان تمسک می جوییم
نظر شما