خبرگزاری شبستان_اقتصاد مقاومتی _ فرزانه تهجا: اقتصاد مقاومتی به عنوان یک راهکار اصلی برای نجات اقتصاد وابسته از سوی رهبر انقلاب اسلامی در بهمن 92 ابلاغ شد که برای تحقق این هدف تمام ارکان جامعه باید از اقشار مختلف آستین همت را بالا بزنند تا بتوانیم به یک کشور با اقتصاد درون زا و خودکفا در تمام حوزه های مورد نیاز کشور دست یابیم. حجت الاسلام ابراهیم گزمه امام جمعه هیرمند از استان سیستان و بلوچستان است که در کسوت یک روحانی برای نجات این منطقه از محرومیت کمر همت بسته و توانسته گامهای موثری در اشتغال آفرینی و منبع درآمد برای مردم این منطقه محروم بردارد در همین رابطه گفتگویی با وی به شرح زیر ارایه می شود.
یک معرفی کوتاه از خودتان بفرمایید؟
بنده از سال 80 تا سال 88 را در قالب طرح هجرت در این منطقه مستقر شدم و توفیق شد از سال 88 در این شهرستان به خطبه های نماز جمعه مشغول شوم.
با توجه به محرومیت سیستان و بلوچستان در حوزه عمرانی چه فعالیتی دارید؟
حدود سال 90 بود که وارد این حوزه شدیم . غالب شعارهای این چند سال که از طرف رهبر انقلاب تعیین می شود تکیه به موضوع اقتصاد و اقتصاد مقاومتی دارد. از طرف دیگر تحریم هایی وجود دارد که دشمن بر مردم ما تحمیل کرده است. ما چند مشکل در سیستان داریم. متاسفانه چندین سال است که خشکسالی شده و بیشتر آب مورد استفاده در کشاورزی روان‌آب ها و سیلاب های فصلی هستند. در نتیجه آب مورد نیاز برای استفاده در کشاورزی دائم در اختیار مردم نیست. زندگی مردم نیز بیشتر بر پایه دامداری، صیادی و کشاورزی است. دریاچه هامون نیز در سال های گذشته آب داشته ولی در این چند سال اخیر همان آب هم خشک شده است
با توجه به وضعیت خشکسالی سیستان و بلوچستان از چه راه حلی می توان برای حل این مسئله استفاده کرد؟
برخی از مردم نا‌امید شده بودند و معتقد بودند نمی‌شود کاری در سیستان انجام داد. باید این ناامیدی رفع می‌شد. در سیستان ما باید بتوانیم با کمترین آب، بیشترین کارهای را انجام بدهیم. یکی از امتیازاتی که برخی از نقاط سیستان دارد این است که در بعضی مناطق چاهک‌هایی می‌توان حفر کرد که در عمق حدود 15تا 25 متر می‌توان از آب آن استفاده کرد و حدود 2 اینچ به ما آب می دهد. به نظرمان رسید با این آب سطحی، بدون اتکا به آب کشور همسایه و با وجود همین خشکسالی موجود کارهایی می‌توان انجام داد. برای همین کارهایی را در نظر گرفتیم که هم سود دهی داشته باشد و هم چند خانواده را مشغول به کار کند. در این صورت منطقه نیز خالی از سکنه نمی‌شود. چون متاسفانه حدود 13 هزار نفر از جمعیت ما از منطقه کوچ کرده اند. اولین کاری که کردیم چاهکی را حفر کردیم.
با این حجم کم آب چه اقداماتی می توان انجام داد؟
ج: بعد از آن استخری خاکی درست کردیم تا آب چاهک وارد استخر شود. این کار دو مزیت دارد. یکی گاز آب گرفته می‌شود، یکی هم با ذخیره آب توانستیم داخل آن استخر خاکی ماهی بریزیم. به خاطر فضولات ماهی های شیر، کپور و هامور که در این استخر وجود دارند باعث شد آب غنی شود و به نحوی کوددهی شود. از این استخر خاکی سالی یکبار برداشت صورت می گیرد و دوباره برای سال بعد از شیلات منطقه بچه ماهی می گیریم و پرورش می دهیم. خوراک ماهی را سعی کرده‌ایم طبیعی انتخاب کنیم تا یک ماهی سالم پرورش دهیم و وارد بازار کنیم. در کنار آن استخر خاکی یک استخر بتنی درست کردیم و با قسمتی از همان آب، ماهی قزل‌آلا پرورش دادیم. این کار از اواسط پاییز تا اواخر زمستان ادامه دارد. در این پرورش ماهی سردابی نیز یک نفر دیگر مشغول کار شده است.
آیا با 2 اینچ آب فقط پرورش ماهی امکان پذیر است؟
در کنار این دو استخر بتنی و خاکی یک گلخانه ایجاد کردیم تا با استفاده از آبی که درسترس است بتوانیم میزان آب مورد نیاز گلخانه را تأمین کنیم. در این گلخانه 500 متری امسال توت فرنگی کشت کردیم. کشت توت فرنگی در این منطقه سابقه ندارد و تا بحال این کار انجام نشده بود. این موضوع را با جهاد هم در میان گذاشتیم که آن ها هم مطالعاتی نداشتند. ما این خطر را در آن زمان قبول کردیم و خدا را شکر هم اکنون در حال برداشت محصول هستیم. در نتیجه با آب کم، آبیاری قطره ای و کشت نوین در فضای کم، محصول خوبی را پرورش دادیم. در این گلخانه نیز یک خانواده اشتغال دارند و برخی اوقات کارگر هم برای امور گلخانه کار می کند. حدود سه سال پیش نیز زعفران کشت کردیم. سیر هم کشت کردیم ولی بخاطر شرایط بد بازار فروش نرفت. تصمیم گرفتیم سیر را به ترشی تبدیل کنیم تا ارزش افزوده ایجاد کنیم. حتی سرکه آن را سرکه ارگانیک انتخاب کردیم تا این محصول نیز یک محصول سالم باشد.
در رشته دامداری تا چه اندازه موفق شدید؟
کار دیگری که انجام دادیم پرورش مرغ و بلدرچین بود که البته به خاطر نبود نهاده ها تعطیل شد. چون ما صنعتی کار نمی‌کردیم و کارمان بر مبنای پرورش سنتی طیور بود کارمان را با 500، 1000 و 2000 قطعه شروع کردیم. حُسن تولید سنتی این است که نیاز به ساخت و ساز ندارد و با برنامه ریزی برای معرفی درست آن به مردم سوددهی خوبی می‌توانستیم داشته باشیم. هم‌اکنون با یک مرغداری 500 قطعه ای برخی از مردم زندگی خود را می چرخانند. برخی نیز همین کار را در یک اتاق کوچک برای 1000 بلدرچین انجام می دادند که برایشان اقتصادی بود. ما دانه مرغ را نیز تولید می‌کردیم. جایی را اجاره کرده بودم که آسیاب و میکسر داشت. بدین نحو که کنستانتره تهیه می کردم و بعد ترکیب می کردیم که دانه سالمی به مرغ بدهیم. مرغ ما واقعا با مرغ بازار فرق می‌کرد. آنتی بیوتیک و... به مرغ نمی دادیم و مرغ را 37 روزه به بازار می فرستادیم. به این صورت مرغداری های کوچک را در منطقه احیا کردیم.
در حوزه تولید جوجه چه اقداماتی انجام شده است؟
ما دستگاه جوجه کشی تهیه کردیم. هدفمان از این کار تکمیل چرخه تولید بود. هر دو هفته 10000 جوجه بلدرچین تولید می‌کردیم.
آیا با توجه به اقدامات صورت گرفته در حوزه های مختلف کشاورزی ، باغداری و دامداری به خودکفایی دست پیدا کردید؟
بله، ما برای مصرف خودمان هم یک گاو، 10-15 تا گوسفند و حدود 100 تا 150 مرغ محلی و تعدادی اردک و غاز داریم. برای همین تخم مرغ و گوشت دیگر از بازار تهیه نمی‌کنیم. همینطور از گاو لبنیاتی تهیه می‌کنیم و نیاز به تهیه روغن، شیر، ماست، دوغ، کشک و... از بازار نداریم.
نظر شما