محمود تاری، مداح و پیرغلام اهل بیت (ع) به خبرنگار شبستان گفت: بحث در مورد آسیب شناسی مداحی فراوان است و کتاب ها و مقالاتی در این مورد به رشته تحریر درآمده است.
وی افزود: مهمتر از بحث آسیب شناسی مداحی بحث آسیب زدایی است و باید راه های خروج از آسیب های مداحی بررسی شود، نه این که فقط به تکرار مکررات پرداخته شود.
تاری با بیان این که قانونی در مبارزه با مداحی های آسیب زا وجود ندارد، گفت: من خودم بارها برای شکایت از بعضی مداحان که به کفرگویی یا استفاده از سبک های غربی متهم بوده اند، به دادسرا مراجعه کرده ام، اما با کمال تعجب پاسخ شنیده ام که قانونی در این مورد نداریم.
وی تصریح کرد: چگونه وقتی یک روحانی خطایی مرتکب شود، دادگاه ویژه روحانیت به محاکمه وی می پردازد، ولی برای یک مداح که اگر از روحانی تأثیرگذارتر نباشد، تأثیرش کمتر نیست، هیچ دادگاه ویژه ای یا حداقل هیچ قانونی وجود ندارد.
این مداح اهل بیت (ع) سخنرانی مداح در امور غیرتخصصی را اشتباه دانست و گفت: مداح باید جایگاه خود را بشناسد و با استفاده از هنر شعر نیازهای مخاطب را در زمینه های اخلاقی، سیاسی، اجتماعی و ... تأمین کند. همچنین یک فرد تنها زمانی می تواند به تحلیل در موضوعی بپردازد که از تمام زوایای آن موضوع آگاه باشد، نه این که با نگاهی سطحی نگرانه و برای تحریک مریدان خود به تحلیل های جانبدارانه دست بزند.
وی ادامه داد: پشتوانه عقلانیت برای مداحان ضروری است و چه در مدح و رثای اهل بیت (ع) و چه در موضع گیری های سیاسی باید این پشتوانه وجود داشته باشد تا مستمعان با الگوگیری از مداحان، عقلانیت را الگوی کار خود قرار دهند.
این مداح اهل بیت (ع) عزاداری سنتی را عزاداری به روش و سیره معصومین (ع) دانست و افزود: اگر امروزه بر عزاداری سنتی تاکید می شود، به دلیل بدعت هایی است که بعضی در روش های عزاداری گذاشته اند و باعث نگرانی علما و پیرغلامان از به انحراف کشیده شدن اهداف عزاداری شده اند.
وی شهرت طلبی را یکی از بدعت های مداحی امروز خواند و گفت: تا به حال چندین نفر به خود من رجوع کرده اند و گفته اند می خواهیم مشهور شویم. این گونه افراد چون رشته کارشان را به دست یک بزرگتر نمی دهند، در نتیجه مداحی را با آوازه خوانی و هیئت را با استودیو اشتباه می گیرند.
تاری گریه را رکن عزاداری برای سیدالشهداء (ع) دانست و خاطرنشان کرد: مطمئناً گریه با معرفت اجر بیشتری دارد و اثر آن در الگوگیری از اهل بیت (ع) نیز انکارناپذیر است؛ به عبارت دیگر معرفت و احساس دو بال عزاداری امام حسین (ع) هستند.
وی با اشاره به پدیده منبرگریزی در مجالس عزاداری گفت: اگر مداح ملزم باشد که حتماً از ابتدای مجلس حضور داشته باشد و به سخنرانی گوش دهد، مستمعان با الگوگیری از این مداح، پای منبر می نشینند. چنین مداحی اگر تذکر دهد که در منبر حضور داشته باشید مؤثر است، اما اگر مداحی از منبرگریزان باشد، هر چه بر حضور افراد در منبر تأکید کند به نتیجه نمی رسد.
تاری با اشاره این که با بیانیه نمی توان فرهنگ عزاداری را اصلاح کرد، گفت: سازمان های متولی فرهنگ در طول سال دست روی دست می گذارند و هیچ حرکتی برای اصلاح فرهنگ عزاداری انجام نمی دهند و همین که نزدیک ایام محرم شد، می خواهند با یک بیانیه مشکل را حل کنند؛ در صورتی که اصلاح فرهنگ های اشتباه که سال ها با زندگی مردم عجین بوده با دستورالعمل و بیانیه امکان پذیر نیست.
وی افزود: بعضی هیئات هستند که تنها در دهه محرم تشکیل می شود. بر روی این هیئات خیلی نمی شود سرمایه گذاری کرد اما هیئاتی که به صورت مدام در طول سال برگزار می شوند، باید توسط سازمان های مربوط تحت نظر قرار گیرند و آموزش ها و فرهنگ سازی لازم در مورد آن ها به اجرا درآید تا هیئات دیگر نیز از آن ها الگوبرداری کنند.
این پیرغلام اهل بیت (ع) موازی کاری را مشکل اصلی سازمان های متولی فرهنگ دانست و افزود: 15 یا 20 نهاد هستند که در ایام عاشورا و مناسبت های خاص وارد عمل می شوند و هرکدام ساز خود را می زنند. به ناچار این سردرگمی به هیئت ها هم سرایت می کند و وضعیت روز به روز بدتر می شود.
وی زمان و زبان را دو عنصر مهم شعر عنوان کرد و گفت: مداحان قدیمی نباید در مداحی خود از اشعار 100 سال پیش که دیگر در زبان فارسی کاربرد ندارد، استفاده کنند. این روند باعث می شود جوانان و نسل های جدید ارتباط لازم را با آن ها پیدا نکنند و بیش از پیش از این گونه مجالس گریزان شوند و به سمت مجالس و اشعار بی محتوا روی آورند.
تاری تأکید کرد: سه عنصر واقعیت مداری، استفاده از زبان عرف و ماندگاری، ویژگی های شعر آیینی قوی را تشکیل می دهند. در توضیح عنصر ماندگاری باید گفت شعری که مردم با آن مأنوس باشند، حتی اگر آن دو عنصر دیگر را نداشته باشد شعری قوی محسوب می شود.
وی سینه زنی را یادگار عزاداری های محلی اعراب و جنوبی های ایران دانست و گفت: این رسم چون با شرع اسلام تعارضی نداشت، کم کم وارد عزاداری های اهل بیت (ع) شد و در طول زمان تغییر شکل داد تا به صورت کنونی درآمد.
این مداح اهل بیت (ع) با اشاره به انحرافات سینه زنی گفت: انحراف از حالت حزن و الگوگیری از مجالس سماع صوفیان، به صورتی که ساعت ها بدون هدف و با ذکر خاصی به سینه می زنند یا بالا و پایین می پرند تا از خود بی خود شوند، زنگ خطری است برای مجالس عزای حسینی و باید از آن جلوگیری کرد.
تاری با اشاره به مخالفت های علما و بزرگان مداحی با کف زنی در مجالس اهل بیت (ع) گفت: البته می دانید که فتوای علما در این مورد حرمت نیست، بلکه فرموده اند بهتر است در مساجد و حسینیه ها ترک شود. به نظر می رسد در عصری که هزاران گونه بی بند و باری و فساد در جامعه موج می زند، برخورد با این مسئله چندان صحیح نیست. باید زمینه ای فراهم آید که جوانان بیش از پیش در مجالس اهل بیت(ع) حضور یابند.
پایان پیام/
نظر شما