به گزارش خبرگزاری شبستان، آخرین روز از کارگاه «ماسک و پرسونا» «برایان دالی» روز پنج شنبه در سالن تمرین تالار وحدت برگزار شد؛ تا این کارگاه ها از امروز 7 بهمن ماه در استان کرمانشاه ادامه پیدا کند.
«برایان دالی» هنرمند کانادایی، در ابتدای این کارگاه آموزشی با گروه بندی هنر آموزان حاضر در این کارگاه از آنها خواست، پس از انتخاب ماسک دلخواه خود، نقش بیماری در اتاق انتظار دکتر را بدون به کار بردن هیچ دیالوگی و تنها با حرکات ارگانیک و طبیعی بدن، بازی کنند. وی پس از اجرای هر یک از گروه های شرکت کننده از آن ها می خواست که درباره دشواری اجرایشان با دیگران به بحث و تبادل نظر بپردازند.
دالی، در این کارگاه، بازیگران را ترغیب می کرد تا اجازه دهند، نقش خودش به سراغ آنها بیاید و از بازی کردن بپرهیزند. او در این باره توضیح داد: «بگذارید همه چیز خودش اتفاق بیافتد، مثل جریان عادی زندگی؛ وقتی به تماشای یک بازی می نشینید، در بهترین حالت، هیچگاه تلاش بازیگر برای رسیدن به آن نقش را نمی بینید. وقتی خودتان نیز بازیگر هستید نباید اجازه دهید که کسی بفهمد چه مراحلی را طی کردید تا نقش را به این جا برسانید. نمی خواهم ببینم که شما درد دارید، می خواهم این درد را در رفتار شما حس کنم.»
این مدرس، از هنرآموزان خواست که فوکوس کردن را تمرین کنند. وی درباره این بخش توضیح داد: «تمرین فوکوس مانند کلوز آپ در سینما است. در کلوزآپ بازیگران سرشناس سینما بدون این که حرکتی انجام گیرد تنها با تکیه به چهره بازی مورد نظر را به مخاطب منتقل می کنند.»
بنابر گزارش پایگاه رسمی اطلاع رسانی سی امین جشنواره بین المللی تئاتر فجر، دالی درباره لزوم و ارزش سکون در اجرای با ماسک گفت:«سکون مهم ترین چیزی است که با تماشاگر ارتباط برقرار می کند. به صورت طبیعی هم اگر در خیابان و سایر مکان های عمومی دقت کنیم، مردم بیشتر وقت ها در چهره و حرکاتشان ساکن هستند. در نمایش نیز ارزش ساکن بودن از آن جا ناشی می شود که مخاطب را هر آن منتظر رویداد تازه ای می گذارد و او را به دنبال کردن نقش ترغیب می کند. این در حالی است که حالت سکون، در واقع بازی ندارد و از این نظر طبیعی بودن اهمیت فوق العاده ای می یابد.»
از نکات مهم دیگری که برایان دالی برای هنر آموزان خود توضیح داد، ساختار شکنی بازیگر در اجرا بود. او در این باره گفت: «بازیگر باید بتواند ساختارهای موجود را بشکند و تعریف خود از نقش را ارائه دهد. من به آنالیز نقش هیچ اعتقادی ندارم. در این جا نیز چون با ماسک کار می کنیم، باید بگویم که درواقع این تلاش بازیگر است که تیپ را به نقش می رساند و یا نمی رساند؛ زیرا ماسک ها وسیله ای برای کشف بُعد خاصی از نقش هستند و بازیگر باید تلاش کند آن بُعد درونی را در بازی خود آزاد کند و به تماشاگر برساند.»
او درباره بداهه سازی در اجرا نیز گفت: «بداهه در اجرا با ماسک، به این معنی نیست که تلاش کنیم حرف های بهتری بزنیم بلکه به طور خاص باید اجازه دهیم هر اتفاقی خودش رخ دهد و از تلاش برای ایجاد یک اتفاق اجتناب کنیم. بگذارید موقعیت شما را در بر بگیرد. بیماری باید بدن شما را در بر بگیرد، اما نه به شکلی که مخاطب آن را با چشم ببیند.»
برایان دالی، مدرس کارگاه «ماسک و پرسونا» که این ورک شاپ را با انرژی و طنازی اداره می کرد، در بخش دیگری از سخنانش با شاگران خود گفت:«این روزها در همه جای دنیا، هنرمندان می خواهند که راه خود را به سرعت طی کنند. من این عجله را در هنرمندان جوان امریکایی بسیار می بینم. آن ها می خواهند همه 80 تابلو نقاشی خود را تنها در یک روز بکشند. این امکان پذیر نیست. شما هم باید بدانید که با عجله در اجرا و تمرین نمی توانید به جایگاه دلخواه برسید.»
کارگاه «ماسک و پرسونا» برایان دالی هنرمند کانادایی، از امروز 7 بهمن ماه در فجر استانی سی امین جشنواره بین المللی تئاتر فجر در استان کرمانشاه برگزار خواهد شد.
یادآوری می شود سیامین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر به دبیری رحمت امینی از تاریخ 5 تا 22 بهمن سال جاری در تهران و استان های البرز، گلستان، کرمانشاه، لرستان و خراسان شمالی برگزار میشود.
برای دریافت اطلاعات بیشتر به سایت جشنواره تئاتر فجر www.fitf.ir مراجعه کنید.
پایان پیام/
نظر شما