به گزارش خبرگزاری شبستان، اشعار این مجموعه٬متشکل از غزل ، دوبیتی، رباعی، مثنوی و تعدادی نوسروده هستند٬ که هرکدام به نوعی بیانگر سبک وشیوه شاعری قزوه هستند.
مضامین اجتماعی٬فرهنگ جنگ و شهادت از جمله مصادیقی است که در اشعار قزوه به وفور یافت می شود.
گفتنی است، غزل های این مجموعه درسال‌های پایانی جنگ و بیشتر به یاد شهدا سروده شده است٬همچنین دوبیتی ها و رباعی‌ها در فاصله سالهای 62 تا 65 دربرگیرنده مضامینی چون غم، غریبی، انتظار، آرزو و ...هستند.
تنها مثنوی این مجموعه با عنوان مثنوی «شرمساری» در سال 67 سروده شده است . شاعر در واقع دراین مثنوی ابتدا از شهدا و از آن روزها به نیکی یاد می‌کند در ادامه در حسرت روزهای جنگ سرودهایی را به زبان و رشته تحریر در می‌آورد.
وی درمثنوی شرمساری چنین سروده است :
شب است وسکوت است وماه است ومن
فغان وغم واشک وآه است ومن
شب وخلوت وبغض نشکفته ام
شب ومثنوی های ناگفته ام
بگو بشکفد بغض پنهان من
که گل سرزند از گریبان من
کجایند مستان جام الست
دلیران عاشق، شهیدان مست
همانان که از وادی دیگرند
همانان که گمنام ونام آورند ...
قزوه در نوسروده‌ها که آخرین بخش این مجموعه را به خود اختصاص داده ، با زبانی طنز مسائل اجتماعی جامعه خویش را به نقد می کشد.
گفتنی است، این کتاب در 95صفحه ودر قطع رقعی توسط انتشارات سوره مهر به چاپ مجدد رسیده است.
پایان پیام/
نظر شما