به گزارش خبرگزاری شبستان، فرزاد موتمن دانشآموخته رشته سینما در ایالت متحده است، او تحصیلات خود را در سال 1979 میلادی نیمه تمام رها کرد و به ایران بازگشت. پس از آن مشغول عکاسی، فیلمبرداری و سپس مستندسازی شد. موتمن اولین فیلم بلند داستانیاش به نام هفت پرده را در سال 1379 ساخت. او امسال با "بیداری" در بخش مسابقه بینالملل(جام جهان نما) حضور دارد.
به عقیده موتمن تا به حال بخش بینالملل جشنواره برای خود سینماگرها و مسئولان جذاب بوده و کمتر توانسته رضایت و توجه تماشاگر داخلی جشنواره فیلم فجر را جلب کند. البته یکی از دلایلش در دسترس بودن کپی این فیلمها روی دیویدی است. مگر اینکه اتفاقات خیلی خاص در فیلمهای خیلی به خصوصی افتاده باشد که توانسته باشند توجه مخاطبان را به خود جلب کنند. به طور مثال فرزاد موتمن فیلمهای مطرحی چون: دانتون از آندره وایدا، آلفاویل از ژان لوک گودار و چند فیلم دیگر را با علاقه بسیار در بخش بینالملل جشنواره فیلم فجر تماشا کرده است.
فرزاد موتمن انگیزه و هدف اصلی برگزاری بخش بینالملل را ایجاد ارتباط بین بازار جهانی و فیلمهای ایرانی میداند و در این مورد در گفتگویی با روابط عمومی سیامین جشنواره فیلم فجر میگوید: دلیل اصلی برگزاری بخش بینالملل این است که ما بتوانیم بین بازار بینالمللی و فیلمهای خودمان پل بزنیم و این بخش بتواند در کنار عرضه فیلمهای خارجی شرایطی را هم برای عرضه فیلمهای داخلی در کشورهای دیگر به وجود بیاورد. منظورم از عرضه شرکت در جشنوارههای جهانی نیست بلکه اکران فیلمها است. ما هنگامی بخش بیناللمل موفقی داریم که میهمانهای خارجی دعوت شده، مانند ما که فیلمهای آنها را میبینیم، بنشینند و فیلمهای ما را ببینند و طبیعی است ما که از میان فیلمهای آنان چند فیلم را میخریم و به نمایش درمیآوریم، انتظار داشته باشیم که شرایطی به وجود بیاید که آنها هم فیلمهای ما را خریداری کنند و در کشورهایشان نمایش دهند.
وی افزود: جشنواره فجر باید شرایطی را به وجود بیاورد که بتوانیم فیلمهای خود را به خارجیها بفروشیم. نه اینکه آنها چند فیلم از ما ببینند و بعضیهای شان را دوست داشته یا نداشته باشند و در نهایت دو مقاله در ورایتی بگذارند.
او در این مورد این چنین ادامه میدهد: اگر بتوانیم بخش بینالملل جشنواره را به نحوی جذاب کنیم که عدهای همیشه برای خرید و اکران فیلم به ایران بیایند، موفقتر هستیم. البته نه اینکه مدیران تا به حال به فکر این نبودند، شرایط سخت است.
کارگردان فیلم ستایش شده «شبهای روشن» درباره راهکارهایی که میتواند سینما و فیلمهای ایرانی را برای پخشکنندههای خارجی جذابتر کند، این طور میگوید: بخشی از جذابیت به تولید برمیگردد. اینکه هنگام تولید به این فکر کنیم که چه کاری میتوانیم انجام دهیم که از مرزهای ملی بگذرد. در حال حاضر لازم نیست به کشورهای اروپایی و آمریکایی فکر کنیم. در همین آسیا هم کشورهایی هستند که اتباع مسلمان دارند. بهتر است به این فکر کنیم که چه طور میتوانیم به آنها نزدیک شویم. آیا ما نمیتوانیم به کشورهایی نظیر مالزی، اندونزی، تاجیکستان، ارمنستان و... فیلم بدهیم. معلوم است که میتوانیم این کار را بکنیم. فقط نیاز است کارشناسی صورت بگیرد تا ذائقههای آنها و الگوهای موفق درام را در این کشورها پیدا کنیم؛ بین آنها و الگوهای خودمان پل بزنیم تا بتوانیم فیلمی بسازیم که آنها هم خواهانش باشند. اگر این اتفاق بیفتد بخش بینالملل بیشتر معنی میدهد.
فرزاد موتمن در سال 1375 درباره میهمانهای خارجی جشنواره فجر فیلمی به نام «سینمای ما، سینمای آنها» ساخته که درباره نظراتی است که آنها درباره سینمای ایران دارند. او درباره ترکیب میهمانهای خارجی این بخش میگوید: این خوب است که جشنواره فجر میهمان خارجی دارد ولی نکتهای در همان سالهای حضورم در جشنواره به نظرم آمد، این بود که هر سال آدمهای مشخصی به ایران میآیند. کاش بشود تنوعی در میهمانها ایجاد کرد تا شخصیتهای جدیدتری را هم به ایران آورد تا با فضای ایران و جشنواره فیلم فجر آشنا شوند.
پایان پیام/
نظر شما