به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، «دکتر سینا کلهر» امروز (سه شنبه 9 دی) در نشست «الگوی حکمرانی دولت در حوزه فرهنگ» که به همت پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار شد، گفت: ورود دولت در فرهنگ و زندگی مردم حساسیت برانگیز شده است و در برخی مواقع واکنش هایی را از سوی مردم به دنبال داشته است، به عنوان مثال چندی پیش کارمندی حرکات موزون انجام داد و اداره اش او را مجازات و مجبور به عذرخواهی کرد. این مسئله واکنشی را به دنبال داشت و برخی از مردم این حرکات را انجام دادند.
عضو هیئت علمی مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه ورود دولت در حوزه فرهنگی و اجتماعی امری چالش برانگیز شده است، عنوان کرد: باید این مسئله موشکافی شود.آیا این بدان معناست که دولت نباید به این حوزه ورود یابد؟ آیا بدین معناست که همراهی مردم در ابتدای انقلاب باعث شد که دولت این مسیر را پیش گیرد؟ این مسئله به قدری مهم شده است که یکی از برگ های برنده انتخابات مختلف معمولا مواضع فرهنگی کاندیداست.
وی اظهار داشت: گاهی برای مردم آن قدر که مسئله حجاب و فیلترینگ اولویت پیدا می کند، مسئله اقتصادی اولویت پیدا نمی کند هرچند که آنها در حال تجربه شرایط سخت اقتصادی هستند. انتخابات در ایران معطوف به آزادی های فرهنگی و اجتماعی بوده است.
وی با اشاره به اینکه 80 درصد مردم ایران گرایش میانه دارند، بیان کرد: این به نوعی همگرایی و همزیستی بین عناصر متضاد را می رساند. همان قدر که مردم ایران گرایش به معنویات داشتند، مادیات هم برایشان مهم بوده است. در حال حاضر پیگیری سیاست حجاب کم رمق شده و از طرفی گرایشات افراطی ضد دین که اوایل دهه 80 بود نیز کمرنگ شده است. به نظرم فرض را بر گسست عمیق جامعه نگذاریم تا بتوانیم الگوی درستی اتخاذ کنیم.
کلهر اظهار داشت: معتقدم همگرایی بیشتری در جامعه ایجاد شده است؛ به عنوان مثال ما وحدت و همگرایی را در تشییع سردار شهید سلیمانی دیدیم. عملا در مورد یک فرمانده نظامی مشاهده کردیم که مردم به میدان آمدند، انشقاقی نبود بلکه وحدت حاکم بود. تشییع سردار شهید سلیمانی تجربه دوباره ملت شدن ما بود، یک جور بازگشت ما به وحدت بود.
عضو هیئت علمی مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه عدم مداخله دولت در قلمرو فرهنگ را بدترین اتفاق می دانم، گفت: این بی عملی به زیان کلیت جامعه تمام می شود. فرهنگ تنها عنصری است که ما را از ملت های مختلف جدا می کند. بر این اساس دولت نمی تواند در مورد فرهنگ بی تفاوت باشد و مسئولیتی نپذیرد. مسئله ما دخالت و عدم دخالت دولت در فرهنگ نیست بلکه نکته اصلی در چگونگی روش مداخله است. روش های نادرست باید شناسایی و اصلاح شوند.
نظر شما