ابتلائات و آزمایش های زندگی فرصت شناخت و معرفت به خداوند است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از البرز، « حجت الاسلام حمیدرضا مهدوی ارفع » شامگاه چهارشنبه ۲۸ اسفند در حسینیه مجازی پس از قرائت حدیث کساء گفت: فرصت ابتلائات و آزمایش ها از مواردی است که انسان به واسطه آن می تواند حقیقت و بزرگی خداوند را ببیند.

دبیر نهضت جهانی نهج البلاغه افزود: آنجا که انسان در دوراهی میان تشخیص خودش و اراده خدا قرار میگیرد؛ میان محبت خودش، دادادگی خودش، تعلقات خودش و تکلیف شرعی قرار می گیرد که این یکی از سخت ترین آزمون ها است، این آزمون ها مختص مومنین است؛ آنانی که مراتبی از تعبد و بندگی را گذرانده اند.

به گفته حجت الاسلام مهدوی ارفع، آن مقام که به برکت این ابتلائات مومن به آن نزدیک می شود در مقامات بندگی و عبودی مقام رضا است؛ این مقام بسیار بالایی در سلسله مقام هایی است که سالکین معرفی کرده اند این جزء آخرین مقام ها است.

وی توضیح داد: نسبت دادن همه چیز به اراده قاطع خداوند باعث می شود فرد مومن در تمام زندگی خودش با یک طمئنینه و وقار خاصی باشد؛ همه مشکلات ما به عدم رضایت ما از زندگی برمی گردد. وقتی ما از زندگی خودمان راضی نیستیم دلهره و تشویش داریم. براساس آن خطا می کنیم و خطاها را تا مرز بحران پیش می بریم.

استاد نهج البلاغه خوانی افزود: باید دستمان را به مکتب پیامبر برسانیم و خود را به منزل رضا نزدیک کنیم. حضرت علی ما را دعوت می کنند به خطبه 160 نهج البلاغه. این خطبه ای است که در جنگ صفین مطرح می کنندکه یک لشکر نظامی همراه فرمانده خود می خواهند به جنگ بروند چه حسّی دارند. طبیعی است یکی از اتفاقاتی که در درونی آن می افتد عوارض جنگ است. آن هم جنگ های آن روزگار که تن به تن بود. چه حسی در این سربازان ایجاد شده است. در این شرائط حضرت برای آنان سحنرانی را انتخاب کرده است و محور آن مقام رضا در نقطه حرکت به سمت جهاد است.

وی با تشریح افکار سربازان در مواجه با جنگ عنوان کرد: هریک از این سربازان در مواجه با جنگ ترس، نگرانی ، دلهره و تعلقاتی به زن و فرزند دارند . در لشکر بسیاری از افراد نگرانی های به صورت طبیعی به سراغشان می آید. حضرت علی در این واجبه ابتلائات پرخطر قلب ها را به سمت رضا می بردند و این ترس به رضا و آرامش تبدلی می شود.

وی ادامه داد: اولیاء الله یعنی کسانی که ولایت خدا را پذیریفتند. وقتی در حصن چنین خدایی خود را قرار داد که اینطور شهید شویم که الحمدالله. اگر در تقدیر ما اینطور رقم زده بود که رفتیم و پیروز شدیم یا شکست خوردیم هر دو این تقدیر به اراده خداوند است و اگر در این مسیر رضاء قرار گرفتیم به آرامش الهی می رسیم.

این استاد نهج البلاغه در تشریح خطبه 160 از زبان امیرالمومنین(ع) مطرح کرد: « اگر خدا امر کرد به چیزی این دیگر حتمی است. البته این قضاء حتمی، حکمت است. پایه و اساس آن درست است. خوشنودی او مایه امنیت و رحمت است. وقتی که از ما راضی شد تمامی درهای خیر و برکت بر ما باز می شود. چه زمانی خداوند از ما راضی می شود؟ وقتی ما به قضاء الهی راضی شدیم که حتمی و حکمت است. از روی علم خدا حکم می کند. در علم خدا خطا راه ندارد. ضعف و جهل راه ندارد. با حلم و بردباری می بخشد. خدایا! سپاس تو را بر آنچه می گیری و عطا می کنی و شفاء می دهی و مبتلاء می سازی. خدایا برای هر دوگانه های تو شکر. ( این سپاس محصول تربیت مکتب توحیدی است)».

وی با یادآوری خطبه دیگری از حضرت علی(ع) در خصوص فتنه های امت پس از رسول الله (ص) عنوان کرد: رسول خدا به امیرالمومنین(ع) خبر فتنه هایی که در امت روی می دهد و حقی که از ایشان غصب می گردد خبر داد و از حضرت علی(ع) پرسید در این حال چگونه خواهی بود؟ در پاسخ فرمودند: شکر. شکر بر کشته شدن و مظلومیت در راه خدا.

حجت الاسلام مهدوی ارفع با اشاره به داستان اسرار آمیز کربلا و اهمیت آن مطرح کرد: شما در زیارت عاشورا هیچ وقت به این نکته دقت کرده اید که در پایان باید سجده کنید و بر مصیبت امام حسین(ع) و یارانش سجده شکر می گذاریم. در مقابل مصیبت شکوه می کنند این چه طور مصیبتی است که در برابر آن شکر می کنیم؟ چه سرّ و رازی است که میان مصیبت و شکر پیوند می زنیم؟ اینجاست که حافظ شیرازی می گوید:

                    زان یار دلنوازم شکریست با شکایت

                         گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت

                   بی مزد بود و منت هرخدمتی که کردم

                         یارب مباد کس را مخدوم بی عنایت

                   رندان تشنه لب را آبی نمی دهد کس

                          گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت

                   در زلف چون کمندش ای دل مپیچ که آن جا

                          سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت

امیرالمومنین (ع) می فرماید حال که فرصت جهاد برای شما پیش آمده بیایید و در این میدان تربیت توحیدی پیدا کنید. ابتلائات برای افراد زیرک یک فرصت مغتنم است. مولا علی (ع) خودشان به عنوان بنده خدا این حال را وسط خطبه بیان می کنند که خدایا! حمد و ثنا شایسته توست و دوست داشتنی ترین حمد را تقدیم تو می کنم. چنان حمدی که بار سنگین آن تمام عالم را پر کند. حمدی که نه شمارش آن تمام شود و نه زمان آن. نه چرتی تو را می گیرد و نه خوابی. هیچ فکر عمیقی به تو نخواهد رسید. همه هستی چه عالم شهود و غیب همه تحت اراده تو است. آنجایی که عقل ما هم نمی رسد در اختیار تو است. ( حضرت علی(ع) به لشکریان با این بیان و حمد، توکل و مقام رضا را نشان می دهند).

دبیر نهضت جهانی نهج البلاغه خوانی با بیان اینکه در این خطبه عظمت خدا را برای یارانشان نشان می دهند مطرح کرد: آزمایش ها و ابتلائات زندگی برای مومن یک فرصت است برای آن که خود را در مدار تربیت توحیدی قرار دهد.