آتشی که ذوالفنون با سه تار بر نیستان زد

به گزارش خبرنگار شبستان، جلال ذوالفنون به همراه گروه اوستا  در سومین شب بیست و هشتمین جشنواره بین المللی موسیقی فجر در تالار وحدت  به صحنه رفتند، جلال ذوالفنون با سحر دستانش چنان بر سه تار زخمه می زد که  کمتر کسی فکر می کرد این آخرین اجرای صحنه ای جلال ذوالفنون باشد، در همین جشنواره از این هنرمند به خاطر یک  عمر فعالیت هنری تجلیل شد اگرچه این تقدیر باید زودتر از این هنرمند می شد،  خوب یادم می آید موقع تقدیر وقتی ذوالفنون  بر روی سن رفت موقع برگشت آنقدر ضعیف بود که نمی توانست از پله های سن  پایین بیاید،جلال ذوالفنون در 28 اسفند ماه سال 1390 در اثر خونریزی داخلی پس از جراحی قلب باز، در بیمارستان البرز کرج درگذشت.

                                                                                              جللال ذوالفنون و بیژن کامکار

روز بزرگداشت ذوالفنون در برج میلاد دکتر مهدیه الهی قمشه ای  اشعاری را در در مدح این نوازنده چیره دست تار با این مضمون سرود:

باز گویم قصه ای از بحر ساز ذوالفنون/یاد باد این روزگاران با سه تار ذوالفنون

یاد روز لحظه عاشق شدن بر ساز عشق/لحظه عاشق شدن با یک نوای ذوالفنون

گر که خواهی مست گشتن از جام الست/نوش کن باده ولی با رنگ ساز ذوالفنون

گر بگردی در دو عالم بحر مامی بر سه تار/ نیست مامی بر سه تار الا جلال ذوالفنون

آنچه اغلب دوستان و نزدیکان درباره ذوالفنون  می گویند وی را هنرمندی  اخلاق گرا، بی ادعا و متواضع  و تاثیر گذار بر جریان موسیقی کشور می شناسند.

جلال ذوالفنون و شهرام ناظری

وی آثار نوشتاری و صوتی فراوانی در زمینهٔ موسیقی ایرانی از خود به جای گذاشته که از بین آنها می‌توان آلبوم‌های «گل صدبرگ» و «آتش در نیستان» با صدای شهرام ناظری را نام برد.

«مستانه»، «سرمستان» و«شب عاشقان» با صدای علیرضا افتخاری  از دیگر آثار ساخته جلال ذوالفنون است که می توان به آنها اشاره کرد.

ذوالفنون سالیان متمادی در زمینه تحقیق و تتبع گام برداشت و کوشید جوانان را با این قلمرو آشنا کند. مهم‌ترین کار وی پس از تحقیق، تدریس بود. کتابی با عنوان «گل صدبرگ» که مجموعه‌ای از نوشته‌ها و خاطراتش درباره موسیقی است، از او منتشر شده‌است.

                                                                                        دکتر الهی قمشه ای و جلال ذوالفنون

جلال ذوالفنون در سال 1316 در آباده متولد شد. در کودکی به همراه خانواده‌اش به تهران آمد و فراگیری موسیقی را در ده سالگی در خانوادهای اهل موسیقی شروع کرد. برای ادامهٔ تحصیل به هنرستان موسیقی ملی رفت و در آنجا با سازهای دیگر چون تار و ویلن آشنا شد. ویلن را نزد برادرش محمود ذوالفنون آموخت. در هنرستان از رهنمودهای موسی معروفی در زمینه تکنیک سه‌تار برخوردار شد. هم‌زمان با تأسیس رشته موسیقی در دانشکده هنرهای زیبا، به آنجا راه یافت. آشنایی با شخصیت‌های موسیقی ملی ایران از جمله نورعلیخان برومند و دکتر داریوش صفوت، شناخت تازه‌ای از موسیقی اصیل ایران و امکانات وسیع سه‌تار برای وی به ارمغان آورد و از سال 1346 فعالیت خود را روی سه‌تار متمرکز کرد.

                                                                                         مراسم تشیع پیکر جلال ذوالفنون

او از روش‌های اساتیدی چون ابوالحسن صبا، ارسلان درگاهی و همچنین راهنمایی‌های احمد عبادی بهره یافت. پس از پایان دانشکده در همان جا و در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ملی به تدریس سه‌تار پرداخت. در این سال‌ها از راهنمایی یوسف فروتن و سعید هرمزی که از نوازندگان قدیمی سه‌تار بودند برخوردار شد.

پایان پیام/