به گزارش خبرنگار گروه دین و اندیشه خبرگزاری شبستان؛ شب یلدا، یا به تعبیر دقیقتر «زادروز خورشید» (میلاد مهر)، یکی از کهنترین جشنهای ایرانی است که ریشههای آن را باید در درک عمیق نیاکان ما از نجوم، طبیعت و گردش ایام جستجو کرد. در تقویم کهن ایرانی، یلدا لحظه اعتدال کیهانی است؛ نقطهای که تاریکی (زمستان) بر روشنایی (تابستان) پیروز شده و از پس این غلبه، خورشید دوباره جان میگیرد و روزها بلندتر میشوند. این درک، نه یک مشاهده صرف، بلکه یک نظام فکری منسجم بود که در آن، عناصر طبیعت حامل پیامهای اخلاقی و هستیشناختی بودند.
ایرانیان قدیم بر این باور بودند که در این شب، ارواح خبیث قدرت بیشتری دارند، لذا با افروختن آتش (نماد نور و اهورایی بودن) و گردهم آمدن، به مقابله با این نیروها میپرداختند. امروز چالش اصلی در حفظ هویت یلدا، تمایز بین «سنت اصیل» و «نمایشهای سطحی» است. سنت اصیل یلدا بر محورسادگی، همدلی، تبادل اندیشه و توجه به خانواده استوار بود اما جریانهای مدرن، یلدا را به یک فرصت برای خودنمایی، تجمل و صرف هزینههای گزاف تبدیل کردند؛
حجت الاسلام «امیرمحسن عرفان» در گفت وگو با خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری شبستان با اشاره به بنیان و فلسفه شب یلدا اظهارداشت: بنیان و فلسفه شب یلدا مبتنی بر ساختار طبیعی گردش خورشید و تغییر فصل است. شب یلدا تشریفات خروج از پاییز و ورود به زمستان است. شادی شب یلدا نزدیک شدن به بهار و زایش مجدد طبیعت را نوید می دهد و البته فرصتی اجتماعی برای بهره مندی از شب های طولانی زمستان.
وی فرخنده و میمون بودن شب یلدا امید ایرانیان برای سپیده و نور در پایان این شب برشمرد و گفت: فلسفه و حکمت شب یلدا به نگاه امیدبخش نسبت به آینده است. یلدا تقابل میان روشنایی و تاریکی است. عبارت «پایان شب سیه سپید است» این نکته را به ذهن متبادر می سازد که تاریکی و سیاهی هر مقدر هم که طولانی باشد باز خورشید طلوع خواهد کرد. فلسفه گردهمایی شب یلدا این است و یک دال و مدلولی دارد نباید در شب یلدا در مراسم نمادین و نمایشی محض غرق شد.
حجت الاسلام عرفان با تاکید بر این که نباید صرفا به فکر تزیین سفره یلدا بود، افزود: باید به فلسفه یلدا، یعنی نگاه امیدبخش به آینده توجه داشت. امید داشتن به طلوع خورشید در پس طولانی ترین شب سال یعنی سیاهی و تاریکی هر چه طولانی باشد ماندگار نخواهد بود. عبارت معروفی است که می گویند «فواره چون بلند شود سرنگون شود» یلدا طولانی ترین شب سال است اما باز نور و روشنایی، پس از آن طلوع می کند.
کارشناس مرکز تخصصی مهدویت تصریح کرد: یک وجه این شب طولانی و تاریک و امید به روشنایی و نور پس از آن، اشاره به این دارد که ما در شب یلدای غیبت امام زمان هستیم و این غیبت نیز هر چه طولانی باشد به پایان خواهد رسید؛ خورشید امامت و ولایت حضرت طلوع خواهد کرد و زمین جان دوباره خواهد گرفت. اگر در روایات از حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه الشریف به خورشید تعبیر شده از این جهت است که خورشید منشاء حیات و حرکت است. خورشید منشاء نور و روشنایی و غلبه بر تاریکی و زندگی و تکاپو است. و وجود حضرت بقیه الله خورشیدی است که زمین را از تاریکی غیبت نجات می دهد و منشاء حیات، حرکت، نور و روشنایی می شود.
وی با بیان این که امید به طلوع خورشید امامت در یلدای غیبت، مهم ترین رسالت، وظیفه و ماموریت ماست، خاطرنشان کرد: این مهم ترین رسالت مومنین در گستره تاریخ است. در روایتی از رسول خدا صلی الله علیه وآله نقل شده که فرمودند: اگر از عمر دنیا تنها یک روز باقی مانده باشد خدای متعال آن یک روز را به قدری طولانی می کند تا مهدی (علیه السلام) در آن روز ظهور کند. یعنی طلوع خورشید امامت و ولایت قطعی است و این امید به ظهور حضرت، مایه حرکت و تکاپو است. «امید» مهم ترین سرمایه اجتماعی یک جامعه است که حرکت، زمینه سازی و تکاپو را به دنبال می آورد.
عرفان درادامه به نقشه دشمن در این میان اشاره کرد و یادآورشد: امروز دشمن در یک جنگ شناختی و ذهنی به دنبال آن است که امید به طلوع خورشید را در یلدای غیبت از مردم بگیرد. ما با یک برنامه ی مدیریت شده به نام «کلان روایت ناامیدی» مواجه هستیم. آنها می دانند اگر ما به بهار مهدی فاطمه سلام الله علیها امید نداشته باشیم، تکاپو، حرکت و زندگی مان را از دست می دهیم و در آن صورت است که در حالتی کاملا منفعلانه، شیاطین بر ما سلطه خواهند یافت. امروز دشمن یک برنامه مهندسی شده ی شناختی، ادراکی و ذهنی را در جنگ نرم علیه جبهه حق پیاده می کند تا امید به طلوع خورشید را از ما بگیرد.
وی تصریح کرد: اگر این امید از دست برود آن روز است که برنامههای شیطانی و حکومت جهانی شیطان در دنیا محقق خواهد شد و در تمامی ساحت ها و عرصه های حیات بشری نفوذ و تسلط ابلیس را خواهید دید. همچنان که پاسداشت و گرامیداشت شب یلدا، به دلیل تقابل نور و تاریکی است، یلدای غیبت نیز به زودی با نور پایان می یابد. ما به طلوع خورشید امید داریم و می دانیم یلدای غیبت نیز روزی به پایان خواهد رسید. در طول تاریخ «طولانی بودن شب» یا «بروز شب» باعث نشده تکاپو، حرکت و زندگی از شیعه گرفته شود. در روزگار سخت غیبت امروز هم عدم ظهور امام، نباید سبب شود که ما به رکود و رخوت مبتلا شویم.
نظر شما