خبرگزاری شبستان، گروه بینالملل: حملهای که در جریان برگزاری جشن حانوکا در ساحل مشهور بوندی نزدیک شهر سیدنی، رخ داد و به کشته و زخمی شدن شماری از افراد حاضر در این جشن انجامید، بهسرعت به یکی از موضوعات داغ سیاسی و رسانهای در استرالیا و فراتر از آن تبدیل شد. اگرچه مقامهای استرالیایی از همان ابتدا بر رسیدگی امنیتی، تحقیق قضایی و محکومیت قاطع این اقدام تمرکز کردند، اما نحوه واکنش اسرائیل، مسیر متفاوتی را پیش پای این حادثه گشود.
در حالی که مقامات کانبرا بر تفکیک میان یک جنایت فردی و فضای سیاسی تأکید داشتند، تلآویو تلاش کرد این حمله را در چارچوبی گستردهتر تعریف کند؛ چارچوبی که به «یهودی ستیزی»، اعتراضهای ضد جنگ غزه و حتی مواضع اخیر استرالیا درباره فلسطین گره میخورد.
این رویکرد، بحثی فراتر از ابعاد امنیتی حادثه را رقم زد و پای منازعه فلسطین و اسرائیل را بار دیگر به صحنه داخلی استرالیا کشاند.
دکتر راتب جنید، رئیس اتحادیه فدرال شوراهای اسلامی استرالیا، با رد هرگونه بهرهبرداری سیاسی از این حادثه تأکید کرد که هدف قرار دادن غیرنظامیان، صرفنظر از انگیزهها و هویتها، محکوم است و نباید به ابزاری برای دامنزدن به تنشهای اجتماعی تبدیل شود.
این موضع با موجی از محکومیتهای دینی و اجتماعی در استرالیا همراه شد؛ محکومیتهایی که بر حفظ انسجام اجتماعی، همزیستی مسالمتآمیز و پرهیز از نسبت دادن اعمال فردی به جوامع مذهبی یا جریانهای سیاسی تأکید داشت؛ آن هم در شرایطی که جنگ غزه فضای عمومی را بهشدت ملتهب کرده است.
مسلمان نجاتگر و فروپاشی یک روایت
اما آنچه بیش از همه روایت اسرائیلی از حادثه را با چالش روبهرو کرد، نتیجه تحقیقات اولیه بود؛ مردی که با یکی از مهاجمان درگیر شد و توانست سلاح او را بگیرد، یک مسلمان بود. این صحنه، که بهسرعت در رسانهها و شبکههای اجتماعی بازتاب یافت، تحسین گستردهای را در جامعه استرالیا برانگیخت.
این واقعیت، تصویرسازی سادهانگارانه از حادثه بهعنوان نشانهای از «خصومت دینی» را زیر سؤال برد و نشان داد که واقعیت میدانی، پیچیدهتر از روایتهای سیاسی از پیشساخته است.
با وجود آنکه بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژیم صهیونیستی، بعدها ناچار شد از برخی توصیفهای اولیه خود عقبنشینی کند، اما به باور تحلیلگران، گفتمان رسمی رژیم صهیونیستی همچنان ترجیح داد این بُعد انسانی را نادیده بگیرد و تمرکز خود را بر مؤلفههایی بگذارد که امکان فشار سیاسی بر دولتهای غربی را فراهم میکند.
سرمایهگذاری سیاسی نتانیاهو
دکتر مهند مصطفی، کارشناس مسائل اسرائیل، معتقد است نتانیاهو این حادثه را در راستای سیاست همیشگی خود به کار گرفت؛ سیاستی که میکوشد اعتراضهای ضد جنگ غزه در غرب را تهدیدی امنیتی برای یهودیان معرفی کند و از این مسیر، حمایت دولتها را بازتولید کند.
به گفته او، این رویکرد در شرایطی دنبال شد که استرالیا مواضعی نهچندان همسو با تلآویو از جمله بهرسمیتشناختن دولت فلسطین و اجازه برگزاری تظاهرات گسترده در حمایت از غزه اتخاذ کرده بود؛ همین امر، استرالیا را به هدف مستقیم انتقادهای سیاسی اسرائیل تبدیل کرد.
مصطفی همچنین تأکید میکند که گسترش بیضابطه مفهوم «یهودی ستیزی» تا جایی که هر نقدی به سیاستهای رژیم صهیونیستی را دربر بگیرد، موجب فرسایش اثرگذاری این اصطلاح در افکار عمومی غرب شده است؛ پدیدهای که در دو سال گذشته بیش از پیش خود را نشان داده است.
افکار عمومی غرب و مرزهای تازه
در همین چارچوب، دکتر صلاحالدین القادری، پژوهشگر مسائل جهان عرب و اسلام، بر این نکته تأکید دارد که افکار عمومی اروپا و استرالیا، بیش از گذشته میان یهودیت بهعنوان دین و صهیونیسم بهعنوان پروژهای سیاسی تمایز قائل میشود؛ تمایزی که تلاش برای پیوند زدن حمایت از فلسطین با یهودستیزی را کماثر کرده است.
ناظران معتقدند که تصاویر و اخبار رسیده از غزه، بهویژه تلفات گسترده غیرنظامیان و کودکان، اولویتهای همدلی انسانی را در جوامع غربی دگرگون کرده و شبکههای اجتماعی نیز با شکستن انحصار روایت رسمی، این روند را تشدید کردهاند.
در استرالیا، دولت همچنان بر آزادی بیان و تفکیک اعتراض مسالمتآمیز از خشونت تأکید دارد؛ موضعی که به باور تحلیلگران، عقبنشینی از آن میتواند هزینههای اجتماعی و سیاسی سنگینی بههمراه داشته باشد.
در نهایت، حادثه ساحل بوندی، بیش از آنکه صرفاً یک پرونده امنیتی باشد، به صحنهای تبدیل شد که در آن، کنش یک «مسلمان نجاتگر» توانست روایتهای سیاسی مسلط و سیاستورزی دولت نتانیاهو را با چالشی جدی روبهرو کند.
نظر شما