به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از استان کردستان، یک روز سرد زمستانی، سالن کتابخانه عمومی سقز حالوهوای متفاوتی به خود گرفته بود, در کنار قفسههایی که سالها میزبان واژهها و روایتها بودهاند، جمعی از هنرمندان، مدیران فرهنگی، علاقهمندان تئاتر و اهالی رسانه گرد هم آمده بودند تا از پوستر بیستمین جشنواره تئاتر کردی سقز رونمایی کنند؛ رویدادی که نه تنها یک نشست رسمی، بلکه مقدمهای برای بازگشت شور و جریان هنری به شهر بود.
فضا از همان لحظات نخست آمیخته با هیجان آرام و احترام بود؛ احترامی که ریشه در سابقه نزدیک به سه دهه این جشنواره دارد، جشنوارهای که از دل تلاش هنرمندان محلی برخاست، در فراز و فرودهای فرهنگی ماندگار شد و اکنون به یکی از برندهای معتبر هنری کردستان تبدیل شده است.
در میان جمع، نگاهها بیش از همه به پوستر جشنواره دوخته شده بود؛ پوستر تازهای که امیر کریمیان، گرافیست کوردستانی، با الهام از فرهنگ و زیباییشناسی کوردی طراحی کرده بود.
رنگها و خطوط پوستر، نوعی حرکت پویا و جریاندار را نشان میداد؛ گویی تئاتر در این خاک، هم یادآور گذشته است و هم نویدبخش آینده.
سقز بستر اندیشه و خلاقیت
وقتی قطبالدین صادقی، دبیر جشنواره، پشت تریبون قرار گرفت، با لحنی آرام اما قاطع از جایگاه سقز در تئاتر کردی گفت؛ شهری که از نگاه او نهتنها میزبان یک جشنواره، بلکه بستر گفتوگو، اندیشه و خلاقیت است.
صادقی تأکید کرد: جشنواره تئاتر کردی سقز پیامآور صلح و همدلی میان هنرمندان مناطق مختلف کوردنشین است.
وی با اشاره به تلاشهای هنرمندان در دورههای گذشته، جشنواره را «مایه افتخار» مردم شهر دانست و گفت: فرهنگ و هنر، ستونهای اصلی هویت یک جامعه هستند و ما موظفیم برای شکوفایی آنها بکوشیم.
وی همچنین یادآور شد: جشنوارههای مدرن امروز بهجای رقابتهای سختگیرانه، بر تبادل نظر، مشارکت و تجربهاندوزی مشترک تأکید دارند؛ نگاهی که قرار است در بیستمین دوره این جشنواره نیز محوریت داشته باشد.
صادقی با شور و امید از روزهای ۱۹ تا ۲۳ آذر گفت؛ روزهایی که قرار است سقز بار دیگر به صحنه نمایش، گفتوگو و هیجان هنری تبدیل شود.
مردم فرهنگ دوست سقز حامی تئاتر
در ادامه، محمدصالح امینپور، سرپرست معاونت برنامهریزی فرمانداری سقز، پشت تریبون قرار گرفت و ضمن قدردانی از هنرمندان و تمامی افرادی که طی نزدیک به سی سال برای تداوم این رویداد تلاش کردهاند، مردم فرهنگدوست سقز را «حامیان واقعی جشنواره» خواند.
سخنان وی یادآور نقش مهم جامعه محلی در زنده نگهداشتن جشنواره بود؛ حمایتهایی که بارها و بارها در دورههای مختلف خود را نشان داده است.
امینپور با اشاره به ضرورت رفع مشکلات مالی جشنواره، از نماینده مردم سقز و بانه در مجلس خواست برای تدوین ردیف بودجه مشخص اقدام کند تا این برند فرهنگی از دغدغههای مالی رها شود و بتواند با برنامهریزی بلندمدت پیش برود.
وی همچنین خطاب به هنرمندان سقزی یادآور شد: «از درختی که با زحمات بیستوهفت ساله خود پروردهاند» مراقبت کنند و اجازه ندهند ریشههای این رویداد ارزشمند آسیب ببیند.
سقز سالهاست که خانه تئاتر کردی است. از نخستین روزهایی که گروههای محلی با کمترین امکانات روی صحنه میرفتند تا امروز که جشنواره کردی سقز مخاطبان فرامنطقهای دارد، این شهر همیشه با تئاتر زندگی کرده است.
حضور مسئولان فرهنگی، اعضای شورای شهر، شهردار سقز، دبیر اجرایی و اعضای دبیرخانه، سالن را از حالت یک مراسم ساده خارج کرده بود؛ مجموعهای از نگاهها و دغدغهها که هرکدام سهمی در پویایی جشنواره داشتند.
این مشارکت جمعی، همان چیزی بود که دکتر صادقی از آن به عنوان «اتحاد هنرمندانه» یاد کرد.
سقز؛ شهری که با تئاتر نفس میکشد
سقز سالهاست که خانه تئاتر کردی است. از نخستین روزهایی که گروههای محلی با کمترین امکانات روی صحنه میرفتند تا امروز که جشنواره کردی سقز مخاطبان فرامنطقهای دارد، این شهر همیشه با تئاتر زندگی کرده است.
جشنواره نهتنها یک رویداد هنری، بلکه بخشی از حافظه جمعی مردم سقز است؛ بخشی از زندگی آنان، از خیابانها و سالنها گرفته تا خانههایی که جوانانشان با عشق به هنر صحنه گره خوردهاند.
در این میان، هنرمندان سقز همواره در صف نخست ایستادهاند. آنان با وجود محدودیتها، جشنواره را از رکود نجات داده، مسیرش را هموار کرده و به آن هویت بخشیدهاند.
از نگاه بسیاری، راز ماندگاری جشنواره، همین پشتوانه انسانی است؛ پشتوانهای که مانند رودی زلال در جریان است.
با رونمایی پوستر بیستمین دوره، حالا شمارش معکوس برای آغاز جشنواره آغاز شده است. سالنهای نمایش، گروههای نمایشی، داوران و همه عوامل اجرایی در تکاپوی آمادهسازی هستند. هر گروه از گوشهای از مناطق کوردنشین، با زبانی متفاوت اما با پیامی مشترک به سقز میآید: روایت زندگی مردم، روایت رنج و شادی، روایت فرهنگ کردی.
امسال نیز همچون سالهای گذشته، بسیاری امیدوارند که جشنواره بتواند روزنههایی تازه برای گفتوگوهای فرهنگی باز کند. از نگاه هنرمندان، تئاتر زبان مشترکی است که مرز نمیشناسد و میتواند پلی میان دلها باشد. همین نگاه است که جشنواره تئاتر کوردی سقز را به «آیینه صلح و همدلی» تبدیل کرده است.
و در پایان مراسم، وقتی پوستر در نور سالن درخشید، بسیاری از حاضران احساس کردند که جشنواره نه فقط یک رویداد، بلکه بخشی از زندگی فرهنگی سقز است؛ بخشی که با تلاش جمعی، مهر و عشق به فرهنگ کوردی و نگاه رو به آینده، هر سال بالندهتر میشود.
بیستمین جشنواره تئاتر کردی سقز، بار دیگر ثابت کرد که هنر میتواند ستون پیوندهای انسانی باشد؛ پیوندهایی که سقز، این شهر فرهنگدوست، سالهاست با جان و دل حفظ کرده است.
نظر شما