به گزارش خبرگزاری شبستان از ایلام، زنان پرتلاش ایرانی، از کلاسهای کوچک مهد قرآن تا تاسیس مدارس ویژه کودک و نونهال، با ایمان و عشق به تربیت قرآنی، نه فقط کودکان را درس خوانده تربیت میکنند، بلکه روح ایمان، اخلاق و امید را در نسل آینده میکارند.
یکی از این زنان موفق، طاهره جوادیان است؛ بانویی که با تکیه بر باور به رسالت تربیت، وارد عرصه آموزش کودکان و نونهالان شد. او با پذیرش مسئولیت فرماندهی پایگاهی قرآنی و سپس مدیریت یک مهد قرآن و کودکستان تلاش کرد بستری فراهم کند تا کودکان نه فقط با الفبای درس و مدرسه آشنا شوند، بلکه با مفاهیم قرآنی، اخلاقی و مهارتهای زندگی اسلامی نیز رشد یابند. او سختی مسیر و موانع را پذیرفت، اما با انگیزه و عزم راسخ، آن را تبدیل به فرصتی برای تربیت نسلی سالم و با هویت کرد.
مؤسس مهد قرآنی و کودکستانی که بهعنوان «مهد قرآن نمونه کشور» در سال ۱۳۹۳ انتخاب شد.
راهاندازی دبستانی دخترانه با گرایش تربیتی و قرآنی؛ با تأکید بر آموزش مهارتهای زندگی، آشپزی، ترویج فرهنگ کتابخوانی و نشاط اجتماعی، همراه با تحصیل رسمی.
تلاش برای ایجاد محیطی سبز و دوستدار محیط زیست در مدرسه؛ پرورش نه فقط ذهن و اخلاق، بلکه حس مسئولیت نسبت به طبیعت و جامعه.
ایجاد اشتغال و فرصت رشد برای زنان: با جذب طراحان، مادران هنرمند، مربیان و بانوان حرفهای در قالب مدرسه نه فقط بهعنوان معلم/مربی، بلکه بهعنوان کارآفرین و فعال اجتماعی.
ترویج خودباوری و مشارکت فعال زنان و دختران جوان در عرصه آموزش و تربیت دینی بهویژه در مناطقی که ممکن است امکانات کمتر باشد یا نگاه سنتی غالب باشد.
تحقیقات و آمارها نشان میدهند که زنان نقش کلیدی در نهضت قرآنی کشور دارند. بهعنوان مثال، اخیراً گزارش شده است که حدود ۸۰ درصد از شرکتکنندگان در رشته حفظ قرآن را بانوان تشکیل میدهند.
همچنین، زنان معلم و مربی از دیرباز حتی پیش از انقلاب در ایجاد مدارس دخترانه، مهدکودکها و مراکز آموزشی نقشآفرین بودهاند؛ بانوانی مانند طوبی آزموده که در اوایل قرن بیستم اولین مدرسه دخترانه ایران را تأسیس کرد.
این حضور فعال زنان در تربیت و آموزش، بازتاب باور عمیق به اهمیت نقش مادر، مربی و زن در خانواده و جامعه است همان دیدگاهی که پس از انقلاب نیز بر آن تأکید شد.
رمز موفقیت: ایمان، خلاقیت و شبکهسازی اجتماعی
آنچه مسیر موفقیت زنان تربیتگر مانند طاهره جوادیان را ممکن میسازد، چند عامل مشترک است:
ایمان و باور به رسالت تربیت دینی و انسانی: زنان تربیتگر، تربیت قرآنی را نه صرفاً انتقال علم، بلکه ساختن شخصیت و هویت میدانند.
خلاقیت و انطباق با شرایط: استفاده از محیط مهد و مدرسه، آموزش مهارتهای زندگی، ترکیب قرآن و دانش روز، و تلاش برای پویاتر کردن فضای آموزش.
همکاری و شبکهسازی: جذب مربی، مادر، بانوان هنرمند و علاقهمند، ایجاد اشتغال و مشارکت، و شکل دادن جامعهای حمایتی برای تربیت و رشد.
تمرکز بر تربیت نسل آینده: تمرکز بر کودک و نونهال به معنی سرمایهگذاری بلندمدت بر آینده و آموزش پایههایی چون اخلاق، قرآن، مهارت زندگی، مسئولیت اجتماعی و حساسیت نسبت به محیط زیست.
زنان تربیتگر ایرانی امروز دارند ثابت میکنند که تربیت کودکان و نونهالان با محوریت قرآن و اخلاق، میتواند پایهای محکم برای آینده ملت باشد. آموزش فقط خواندن و نوشتن نیست؛ تربیت، ارزش، ایمان، مسئولیت اجتماعی، مهارت و زندگی همراه با امید است.
حضور و فعالیت بانوان در این عرصه با انگیزه و ایمان باعث میشود که نسل آینده، نه فقط تحصیلکرده، بلکه اخلاقمدار، خودباور و مسئول بار بیاید. این بانوان، ستونهای پنهان نهضت تربیت هستند؛ مؤثر، آرام، اما نافذ و ماندگار.
نظر شما