به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از کرمان؛ آبانماه، که اکنون در واپسین روزهای آن هستیم، دو مناسبت مهم را در خود جای داده که هر دو به بانوی فرهیخته ایران، دکتر طاهره صفارزاده، مترجم قرآن و خادمالقرآن، تعلق دارد؛ چهارم آبان سالروز درگذشت و ۲۷ آبان، سالروز تولد او یاد این بانوی خدوم و چهره برجسته قرآن و ادبیات را زنده میکند.

با وجود جایگاه والای ایشان در فرهنگ و ادب ایران و مهمتر از آن، خادمالقرآن بودن؛ کمتر مراسمی به یاد او برگزار میشود؛ حتی در زادگاهش سیرجان؛ گرچه سالهای زیادی از عمر بابرکت خویش را در تهران گذراند.
بانو طاهره صفارزاده به پاس مجاهدت و خدمت سترگ او به قرآن کریم که علاوه بر مفتخر شدن به "خادمالقرآن" از سوی مقام معظم رهبری؛ در آستان مقدس امامزاده صالح علیهالسلام تهران خاکسپاری شد؛ آنگونه که جایگاه والای او اقتضا میکند، به شخصیت و اندیشه و سلوک این بانوی وارسته پرداخته نشده است.

آنچه بهانه نوشتن این گزارش است؛ کتابخانه شخصی بانو طاهره صفارزاده است که متاسفانه در فضایی بسته و غیرقابل بهرهبرداری برای عموم نگهداری میشود.
۲۸ اردیبهشت سال ۱۳۹۲ بود که با حضور وزیر وقت و مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و... کتابخانه مترجم بزرگ قرآن کریم، مرحومه طاهره صفارزاده در سیرجان افتتاح شد.
این کتابخانه که در محل مجتمع فرهنگی و هنری غدیر سیرجان قرار دارد؛ شامل هفت هزار جلد کتاب و ۲۵۰ قرآن نفیس از قرآنهای شخصی مرحومه صفارزاده است.
در حال حاضر اما، کتابها و آثار شخصی این بانوی فرهیخته که توسط خانوادهاش به اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان سیرجان تحویل داده شده، در فضایی دربسته در این اداره نگهداری میشود.
با استقرار مجموعهای وابسته به شرکت گلگهر در محل اداره ارشاد، که در مجاورت آن کتابخانهای نیز فعال است، درخواستهایی برای واگذاری کتابخانه بانو صفارزاده به موسسه معراج اندیشه مطرح شده تا با مدیریت مشترک کتابدار، امکان بهرهبرداری از این گنجینه فرهنگی فراهم شود.
با این حال، تاکنون اقدامی رسمی در این زمینه صورت نگرفته و کتابها همچنان در وضعیت غیرقابل دسترس باقی ماندهاند.
رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی سیرجان تأکید کرده است که کتابها باید در سیرجان باقی بمانند زیرا به اینجا اهدا شدند.

اهمیت حفظ و صیانت از این آثار و فراهمسازی شرایطی که آثار بانو صفارزاده محفوظ بماند و در دسترس علاقهمندان قرار گیرد، بر کسی پوشیده نیست؛ بخشی از این آثار ارزش پژوهشی دارد، بخشی کتب مرجع است که باید در محل مورد استفاده قرار بگیرد و بخشی هم قابل امانت است.
ضروری است مسئولان فرهنگی شهرستان و استان، با اقدامی عاجل، شرایط بهرهبرداری عمومی از این گنجینه ارزشمند را فراهم آورند تا یاد و نام بانوی خادمالقرآن در فضای فرهنگی کشور زنده بماند.
کتابخانهای با هفت هزار جلد کتاب و ۲۵۰ قرآن نفیس، نه فقط میراث یک بانوی فرهیخته، بلکه سرمایهای فرهنگی برای نسلهای آینده است و این میراث باید از حصار فراموشی رها و در خدمت قرآن، فرهنگ و پژوهش قرار گیرد.
نظر شما