غزه پس از آتش‌بس؛ خانه‌های بدون دیوار و خاطرات زیر آوار

پس از اعلام آتش بس در نوار غزه و بازگشت هزاران فلسطینی، مشاهده آوار و ویرانی‌های گسترده  به جا مانده از ماشین جنگی رژیم صهیونیستی کافی بود تا شادی موقت آنها را به غمی مضاعف تبدیل کند، صحنه ای که عمق فاجعه انسانی را پس از جنگ در غزه به تصویر می‌کشد.

خبرگزاری شبستان، گروه بین‌الملل: پس از اعلام آتش‌بس در نوار غزه، هزاران فلسطینی به مناطق ویران‌شده خود بازگشتند، به امید یافتن آنچه از خانه‌ها یا وسایل شخصی‌شان باقی مانده بود. اما مشاهده آوار و ویرانی‌های گسترده  به جا مانده از ماشین جنگی رژیم صهیونیستی کافی بود تا شادی موقت آنها را به غمی مضاعف تبدیل کند، زیرا بسیاری چیزی جز ویرانه‌های خانه‌هایشان یا فضاهای خالی از زندگی نیافتند.

داستان‌های دردناک در هر شهر و محله در غزه تکرار می‌شود، زیرا مردم سعی می‌کنند به آنچه از خاطراتشان در زیر آوار باقی مانده است، در میان کمبود کامل منابع و تماس‌های مکرر برای پیداکردن مفقودان، چنگ بزنند. این صحنه عمق فاجعه انسانی را که فلسطینی‌ها پس از جنگ تجربه می‌کنند، مجسم می‌کند.

بازگشت به عدم

محمد النجار، فلسطینی ساکن غزه، پس از اعلام آتش‌بس به خانه خود در شرق خان یونس، جنوب نوار غزه، بازگشت، به امید یافتن برخی از آنچه که پشت سر گذاشته بود. در عوض، او با فضایی خالی از زندگی، بدون دیوار، بدون سقف و بدون هیچ  مواجه شد.

محمد می‌گوید: من به دنبال هر مدرکی گشتم که نشان دهد اینجا خانه من است، اما هیچ مدرکی پیدا نکردم. ارتش اشغالگر همه چیز را اینجا نابود کرده است.

محمد چیزی جز آوار خانه‌های کاملاً ویران شده پیدا نکرد و بوی باروت منطقه متروکه را پر کرده بود. حتی پرندگان دیگر در آسمان پرواز نمی‌کردند.

او افزود: من چیزی از خانه‌مان پیدا نکردم، حتی لباس‌های زمستانی که برای آوارگی در چادرها به آنها نیاز داشتیم.

خاطرات زیر آوار

در بخش‌های غربی محله شجاعیه در شرق غزه، ام حسین جرجاوی، زنی شصت و چند ساله، به مکانی که بیش از چهل سال خانه‌اش بود، بازگشت، اما چیزی جز آوار و لباس‌های پاره و اسباب‌بازی‌های سوخته کودکان پیدا نکرد.

او گفت: خانه ما دنیای ما بود و اکنون هیچ چیز نداریم؛ حتی خاطراتمان هم غارت شده‌اند.

جرجاوی افزود: نمی‌دانم چگونه در این جهنم به زندگی خود ادامه خواهیم داد. به دلیل حجم زیاد آوار، حتی جایی برای چادر زدن در نزدیکی خانه وجود ندارد و هیچ تلاش یا توانایی برای از بین بردن این ویرانی نمی‌توان کرد.

فریادی از زیر آوار

عبدالرحیم خضر، عکاس خبری، فریاد کمک سرمی‌دهد و خواهان پیدا کردن اجساد اعضای خانواده‌اش است که هنوز در زیر آوار خانه‌شان در شرق شهر غزه گرفتار شده‌اند. این خانه در یک بمباران وحشیانه هدف قرار گرفت که تمام خانواده‌اش، از جمله والدین، خواهر و برادرها و پسرعموهایش را از بین برد.

خضر گفت که روزهای زیادی را به امید در آغوش گرفتن عزیزانش، حتی اگر اجساد سردی باشند که بتوان با عزت دفنشان کرد، زندگی کرده است. با این حال، آنها هنوز در زیر آوار گرفتار هستند و هیچ گروه نجاتی نمی‌تواند به آنها برسد یا کسی بتواند صدای او را بشنود.

او از نهادهای بین‌المللی و بشردوستانه، تیم‌های دفاع مدنی و سازمان‌های محلی درخواست کرد تا برای حفظ کرامت کشته‌شدگان و پیدا کردن اجساد عزیزانش که خانه‌هایشان به گورهای دسته‌جمعی تبدیل شده است، اقدام فوری و عاجل انجام دهند.

خضر تأکید می‌کند که احساس شادی حاکم بر غزه پس از آتش‌بس غزه به قلب او که به دلیل از دست دادن عزیزانش غرق در درد است، نرسید.

او در پایان می‌گوید: گریه من فقط یک التماس نیست، بلکه گریه قلبی است که همه چیز خود را از دست داده و منتظر است تا با خانواده‌اش به شیوه‌ای شایسته کرامت شهدا وداع کند.

اعداد و آمار

اسماعیل الثوابته، مدیرکل دفتر رسانه‌ای دولت در نوار غزه، تأکید کرد که اشغالگران اسرائیلی بیش از ۲۰۰ هزار تن مواد منفجره بر روی غزه ریخته و منطقه المواصی را بیش از ۱۵۰ بار هدف قرار داده‌اند، باوجود ادعاهایشان مبنی بر اینکه منطقه الموصی یک منطقه «امن بشردوستانه» است. این تجاوز ثابت می‌کند که هدف قرار دادن غیرنظامیان یک رویکرد سیستماتیک بوده و یک اشتباه تصادفی نبوده است.

 الثوابته توضیح داد که نیروهای اشغالگر تقریباً ۸۳۵ مسجد را به طور کامل تخریب و ده‌ها مسجد دیگر را به طور جزئی آسیب رسانده‌اند. آنها همچنین به سه کلیسا حمله کرده و تقریباً ۴۰ گورستان را ویران کرده‌اند، علاوه بر این بیش دو هزار و  ۴۵۰جسد را دزدیده‌اند و هفت گور دسته جمعی در داخل بیمارستان‌ها ساخته‌اند. این اقدامات نشان دهنده بالاترین سطح تحقیر انسانی و نقض ارزش‌های دینی و انسانی است.

وی توضیح داد که وضعیت انسانی در نوار غزه به اوج خود رسیده است، به ویژه در بخش مسکن، جایی که نیروهای اشغالگر تقریباً ۳۰۰ هزار واحد مسکونی را به طور کامل تخریب کرده و ۲۰۰ هزار واحد دیگر را به طور جزئی یا شدید تخریب کرده‌اند. این امر منجر به آوارگی اجباری تقریباً دو میلیون شهروند شده است که مجبور به زندگی در چادرهای فرسوده و نامناسب برای سکونت انسان در شرایط بسیار سخت انسانی هستند.

علاء البطة، شهردار خان یونس، تأکید کرد که استان خان یونس دچار تخریب گسترده شده است و تقریباً  ۸۰درصد از مساحت استان در نتیجه حمله مداوم به طور کامل تخریب شده است.

البطة توضیح داد که بیش از ۴۰۰ هزار تن آوار خیابان‌های شهر را پوشانده است، در حالی که مقادیر عظیمی از آوار به دلیل تخریب خانه‌ها و تأسیسات اقتصادی در محله‌های مسکونی انباشته شده است.

وی افزود که شهرداری ۹ تیم میدانی را برای پاکسازی جاده‌ها مستقر کرده است، اما به دلیل نیاز به تجهیزات و ماشین‌آلات بزرگ برای مقابله با حجم عظیم آوار که خیابان‌ها را مسدود کرده است، با مشکلات قابل توجهی روبرو هستند.

شهردار خان یونس تأکید کرد که تقریباً ۲۰۶ هزار متر خطی از شبکه جاده‌ای جاروب و تخریب شده است که ۸۲ درصد از کل شبکه را تشکیل می‌دهد. شبکه آب نیز تقریباً به طور کامل آسیب دیده است و ۲۹۶ هزار متر خطی از سرویس خارج شده است که ۸۶ درصد از شبکه را تشکیل می‌دهد.

وی توضیح داد که ۳۶ چاه آب به طور کامل از سرویس خارج شده‌اند و تنها هشت چاه با راندمان جزئی کار می‌کنند. وی خاطرنشان کرد که سه مخزن آب مرکزی به طور کامل تخریب و از سرویس خارج شده‌اند.

البطة توضیح داد که ۱۳۰ هزار متر خطی از شبکه فاضلاب آسیب دیده است که ۶۸ درصد از کل شبکه را تشکیل می‌دهد، علاوه بر ۱۳ هزار متر خطی از شبکه آب باران که ۶۲ درصد آسیب دیده است. علاوه بر این، ۱۹۰۰ باران‌گیر از ۲۱۰۰ باران‌گیر تخریب شده‌اند که ۹۰ درصد از کل خسارت را تشکیل می‌دهد.

کد خبر 1842906

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha