به گزارش خبرگزاری شبستان از مشهد، محسن اسدی موحد جوان دهه هفتادی مشهدی، به واسطه اینکه پدرش نیز از مبلغان بین المللی و دیپلمات های ایران در کشورهای مختلف آفریقایی و آسیایی بود، از سه ماهگی این سفرهای تبلیغی را همراه پدر تجربه می کند و سالهای کودکی و نوجوانی را در میان بچه های مسلمان این کشورها و اغلب در حیاط و صحن مسجد سپری می کند و زیست در این فضا باعث می شود به این امر گرایش پیدا کند.
این طلبه دهه هفتادی به محض ملبس شدن به لباس روحانیت؛ به عنوان جوانترین مبلغ کشور، مهیای سفر به آفریقا می شود و حالا پس از تجربه ۲۵ سفر خارجی طی حدود ۹ سال به یکی از مبلغین خوشنام ایران در جهان اسلام تبدیل شده است.
در این گزارش به سرنوشت جالب و خاطرات زیبای این مبلغ جوان مشهدی می پردازیم و تلاش می کنیم تا در پرونده ای ویژه خاطرات جذاب وی را نیز به تدریج بازگو کنیم.
تربیت مسجدی در قلب آفریقا
اسدی خود را یک جوان دهه هفتادی معرفی می کند که در سال ۱۳۷۲ و در یک خانواده مذهبی دیده به جهان گشوده است. می گوید: اولین سفر تبلیغی خودم را در سن سه ماهگی و همراه با پدرم که مبلغ اعزامی به کشورهای جنوب آفریقا بودند به کشور زامبیا داشتم. تا سن ۱۸ سالگی و همراه پدر در کشورهای مختلف آفریقا و آسیا بودم و همین سبک زندگی باعث شد من هم راه پدر را ادامه دهم.
او درباره فضای رشد و تربیت خود اینگونه توضیح داد: همیشه یادم هست در کودکی، تربیت من که بیشتر عمرم را در مسجد سپری کرده بودم تربیتی مسجدی بود و به عنوان مثال هرگز با بچه های دیگر و هم سن و سال های خودم تندی و دعوا نمی کردم. در سنین ۱۴ و ۱۵ سالگی در برخی مدارس اسلامی، برای بچه های شیعیان آن کشورها که از خودم کوچکتر بودند کلاس های آموزشی مثل قرآن و احکام برگزار کرده و درس تاریخ می دادم. این شد که این مسیر تبلیغ و تدریس علوم دینی علاقه مند و اصطلاحاً پایم به این راه باز شد.
تحصیل به دو روش داخلی و خارجی
این مبلغ جوان مشهدی در ادامه از تحصیلات خود و مسیر سختی که برای عقب نماندن از فضای درسی ایران طی کرده گفت و افزود: تا سن ۱۷ سالگی در خارج از کشور و با مدل های رایج آنجا یعنی مدل کمبریج درس خواندم ولی پدر چون نمیخواست از فارسی و سبک تحصیلی داخل ایران هم عقب بمانم، صبح ها مدرسه انگلیسی میرفتم و عصرها هم به زبان فارسی و متد داخلی به صورت گام به گام تحصیل می کردم و به همین خاطر به هر دو زبان مسلط شدم.
او که حالا در چند رشته تحصیلی در حوزه و دانشگاه مشغول به تحصیل است، ادامه مسیر تحصیل خود اینگونه توضیح می دهد: من همزمان هم در حوزه و هم در دانشگاه شروع به تحصیل کردم و از سال ۹۱ نیز به دانشگاه اسلامی رضوی مشهد رفتم. در حال حاضر طلبه سطح چهار حوزه خراسان و دانشجوی دکتری حقوق بین الملل در دانشگاه رضوی هستم.
اسدی می گوید که در کنار تحصیل از کار و فعالیت نیز دست برنداشته است و هم اکنون نیز مشاور امور بین الملل حوزه علمیه خراسان و عضو مجمع طلاب زبان دان حوزه است و با ارگان های دینی مرتبط نیز همکاری فکری و معنوی دارد و ارتباطش را نیز همواره در طول حضور در مشهد با زائرین خارجی بارگاه رضوی ادامه می دهد تا از فضای تبلیغی حوزه بین الملل دور نماند.
شروع سفرهای تبلیغی خارجی از سن ۲۳ سالگی
او در خصوص آغاز سفرهای تبلیغی اش می گوید: سفرهای تبلیغی من پس از ملبس شدن و از سال ۹۵ شروع شد و در این سال اولین سفر تبلیغی خودم را به کشور تانزانیا تجربه کردم که تجربه بسیار سخت و پرچالشی هم بود چرا که مسئوین امر برای اجازه سفر تبلیغی هنوز به من اعتماد لازم را نداشتند و می گفتند تجربه و دانش لازم را ندارم اما سرانجام آنها را قانع کردم.
این مبلغ جوان ادامه داد: تجربه همراهی با پدر باعث شده بود متد تبلیغ را به صورت عملی تجربه کنم و کارم را به بهترین نحو انجام بدهم. هزینه سفر را هم آن زمان با فروش طلای اندوخته ای که داشتیم تهیه کردم و به هر سختی بود این سفر ۴۰ روزه را تجربه کردم. بعد سفر اول تلاش کردم اندوخته علمی و سطح دانش خودم را چه در حوزه و چه دانشگاه بالا ببرم و همزمان با زائرین غیرایرانی حرم رضوی نیز ارتباطم را حفظ کردم تا از این فضا دور نشوم.
او که در حال حاضر یک ماهی است در ارمنستان به سر می برد می گوید: آخرین سفرم سه ماه پیش و به آفریقای جنوبی بود و اکنون نیز بیش از یک ماه است که در ارمنستان هستم و باتوجه به اینکه اینجا کشوری مسیحی است و تبلیغ اسلام ممنوع است کار سختی داریم.
به گفته اسدی در کل این سالها یعنی از ۱۳۹۵ تا امسال، ۲۵ سفر خارجی تبلیغی و علمی را تجربه کرده و چند سال پیش، در ۲۴ سالگی، در یکی از همایشها به عنوان جوانترین مبلغ بینالمللی ایران انتخاب شده است.
الگویی برای بچه های آفریقایی
او به یکی از خاطره های دوران کودکی اش در مساجد آفریقا اشاره می کند و می گوید: وقتی "ابن شیخ" یا همان فرزند روحانی باشی، خواهناخواه بخشی از تبلیغ پدر را بر دوش میگیری؛ حتی برای همسنوسالهای خودت. یادم هست یک روز در کودکی، وقتی مراسمی در مسجد برپا بود، همه بچهها در حیاط مسجد مشغول بازی بودند. من هم میخواستم به آنها بپیوندم. اما پدرم اجازه نداد. وقتی علت را پرسیدم، گفت: «اگر تو، فرزند شیخ، بیرون بروی، بچهها خواهند گفت حتی پسر روحانی هم بازی میکند؛ پس بودن در حیاط اشکالی ندارد. اما اگر تو در مجلس بمانی، آنها هم کمکم به داخل خواهند آمد.»
اسدی ادامه داد: چند دقیقه بعد دیدم یکی از پدرهای لبنانی پسرش را به داخل آورد، بعد پدری هندی همین کار را کرد و کمکم همه بچهها آمدند و تا پایان مجلس نشستند. آن روز فهمیدم تبلیغ، فقط سخنرانی پدر نبود؛ حتی رفتار و حضور یک کودک پنجساله هم بخشی از آن رسالت بود. این تجربه به من آموخت که تبلیغ مؤثر، همیشه با سخنرانیهای طولانی به دست نمیآید؛ گاهی یک نگاه، یک رفتار یا حتی یک انتخاب کوچک میتواند مسیر دلها را تغییر دهد.
گزارش: علی رنگ آمیز طوسی
نظر شما