خانواده‌محوری نیازمند تحول فراگیر در منطق حکمرانی است

وی ادامه داد: عدم تعارض با مصالح خانواده و یا توجه به مصالح خانواده، لازمه خانواده محوری به مثابه پیوست در فرایند نظام حکمرانی است. این همان رویکردی است که در طول این سال‌ها غالباً مورد توجه بوده است. از آنجا که این الزامات نیاز به تشخیص ملاک ها توسط یک ساختار گسترده و کارآمد دارد، ارزیابی ناموفق و ناکافی این مدل از توجه به خانواده، مورد توافق همه جریان‌های سیاسی و فکری در تجربه دهه¬های اخیر در نظام حکمرانی خانواده و زنان در جمهوری اسلامی ایران است.

دبیر ستاد خانواده و زنان بیان کرد: در الگوی خانواده محوری به مثابه موضوع، باید به مسائل خانواده به عنوان یک اولویت در کلان مسائل نظام پرداخته شود و لازمه آن ایجاد ساختار متمرکز و قدرتمند است و ایجاد وزارت خانواده با نگاه به این الگو مطرح شده است که بارها مورد بررسی قرار گرفته و به نتیجه نرسیده است. اما الگوی خانواده محوری به مثابه رویکرد در نظام حکمرانی، یعنی جایگزین کردن خانواده به جای فرد به عنوان محور سیاست‌ها و نظامات اجتماعی و اتکاءبه اثربخشی و کارکردهای خانواده.

دکتر فرهمندپور گفت: در این الگو حکمرانان باید در تعیین سیاست‌ها و الزامات حاکمیتی از فردمحوری به خانواده محوری تغییر رویکرد دهند. چون بر مبنای سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری؛ خانواده واحد بنیادی و سنگ بنای جامعه اسلامی و کانون رشد و تعالی انسان بوده که باید سمت و سوی نظام معطوف به کارکردهای اصلی خانواده حرکت کند که همان عاملیت خانواده است. بنابراین در این رویکرد، سطح خانواده محوری به مثابه عامل حکمرانی نیز تحقق می‌یابد. چون دراین الگو خانواده به عنوان محور و کنشگر محوری نظام ساختاری حکمرانی ایفاء نقش خواهد کرد.

وی اضافه کرد: با عنایت به بندهای مختلف سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری در موضوع خانواده، به نظر می‌رسد این، همان خانواده محوری مدنظر ایشان است. طبعاً تحقق این الگو، لوازمی می‌طلبید که؛ تبیین چارچوب نظری و تولید ادبیات گفتمانی، تغییر منطق حکمرانی، تحول فراگیر و گسترده در رویکرد و نگرش کنشگران در سطوح مختلف زنجیره حکمرانی و بازتعریف مأموریت ساختارهای مرتبط متناسب با این چرخش و تحول از جمله این لوازم هستند.