به گزارش خبرگزاری شبستان از مشهد؛ حجتالاسلام دکتر مرویان حسینی، استاد حوزه و دانشگاه و عضو هیئت امنای امامزادگان یاسر و ناصر، امروز دوشنبه ۲۴ شهریورماه در همایش استانی یاوران وقف که به منظور تبیین پدیده مبارک وقف و تجلیل از واقفان، خیرین و فعالان این عرصه منعقد شده بود، اظهار کرد: گرچه وقف درباره انبار و املاک که پدیدههای دنیوی به شمار میروند هست، اما ماهیت وقف به گونهای است که این پدیده دنیوی را به یک حقیقت مبارک معنوی، اخروی و سازنده تبدیل میکند.
وی با استناد به فرمایشات امام راحل عظیمالشأن که میفرمودند اسلام آمده است تا بین دنیا و آخرت، ماده و معنا ارتباط برقرار کند، وقف را از جمله موضوعاتی برشمرد که این ارتباط بین دنیا و عقبی را فراهم میآورد.
به گفته دکتر مرویان حسینی، طبق آیه شریفه سوره کهف که اموال و فرزندان زینتهای زندگی دنیوی هستند، هر آنچه که دنیوی است بالاخره فانی خواهد شد.
به تصریح وی؛ وقف دقیقاً از جمله اموری است که میتواند این تحول را ایجاد کند؛ یعنی پدیدههای دنیوی را به "حقیقتهای معنوی، حقیقتهای اخروی تبدیل" نماید.
وقف، آرامشبخش اضطراب مرگ
دکتر مرویان حسینی ادامه داد: عموماً براشون مرگ وحشت آور است و از اون احساس خوبی ندارند؛ اما این هول و هراس را میتوان به جذابیت و حتی انتظار تبدیل کرد. ایشان با اشاره به آموزههای نبوی در پاسخ به سوال زیرکترین انسانها کیست؟فرمودند که پیامبر حکیم پاسخ دادند: زیرکترین، آن کسی است که به یاد مرگ باشد.
وی برای توضیح این مفهوم به ماجرای جنگ تبوک اشاره کرد و از سخنان پیامبر (ص) نقل قول کرد که فرمودند: این آخرین فرصت جهاد فی سبیل الله بود.
عمل صالح و انفاق پایدار؛ دو بال رستگاری
حجتالاسلام دکتر مرویان حسینی "عمل صالح" را شامل بندگی شخصی، دستگیری از محرومان، دفاع از مظلومان و کارهای خیر دانست که انسان را تعالی میبخشد.
وی با یادآوری کلام امام راحل در لحظه وداع با دنیا – "با دلی آرام و قلبی مطمئن و روحی شاد، ضمیری امیدوار به فضل خدا از محضر برادران و خواهران مرخص میشوم و به دیار ابدی سفر میکنم – فرمودند: چه چیزی موجب میشود انسان را در اون لحظه به این تعابیر که با دلی آرام و قلبی مطمئن و روحی شاد؟ اون عمل صالح است.
دکتر مرویان حسینی در ادامه، "انفاق پایدار" را همان "وقف" تعبیر کردند و گفت: اصل آن بماند و خیراتش، دستاوردهایش، برکاتش، خدماتش در راههای خیر، در راههای خداپسندانه، در راههای کمک به زیست مؤمنانه جامعه دینی مصرف شود.
وی به اهتمام اولیای الهی و زیرکان عالم در ادیان توحیدی، به ویژه در حوزههای قرآن و اهل بیت (ع) به وقف اشاره کرد و ماجرای وقف قنات توسط امیرالمؤمنین علی (ع) را مثال آورد که در گرمای تابستان و با کلنگزنی خودشان، قناتی را حفر و آن را وقف نیازمندان مدینه کردند.
نقش وقف در توسعه و خدمات عمومی
دکتر مرویان حسینی با طرح یک سوال کلیدی، اهمیت وقف را در بستر تاریخی کشورمان روشن ساخت: "این شهر ما و شهرهای دیگر یکصد سال است که با مالیات و عوارض برای هزینهها و خدمات عمومی مردم کار میکند، اما پیش از آن با چه عنصری راهها، مدارس، مساجد، حسینیهها، محکمهها، مدرسهها، بیمارستانها، این همه خدمات عمومی فراهم شده است؟" او در پاسخ تأکید کرد که این عنصر "وقف" بوده است.
وی به وقف مسجد گوهرشاد اشاره کرد و افزود: هر زیارت عارفانهای که در مسجد گوهرشاد خوانده شود، هر آیه قرآنی که تلاوت شود، هر روایت سودمندی که برای مردم گفته شود، هر حس و حال معنوی که در آن مکان قدسی برای زائران فراهم شود، بخشی از خیراتش، ثواب و آثار معنویاش برای آن واقف نیکاندیش حکیم، یعنی آن بانو، قرار داده شود.
وی به کلام علامه طباطبایی در تفسیر المیزان اشاره کرد که میگوید: انسان تراز قرآن در تولید حداکثری است، در مصرف حداقلی است. یعنی انسان تا نفسش میآید تلاش میکند برای تامین امکانات، ثروت و اقتصاد، اما اینها را در راه خیرات عمومی و نیازمندان مصرف و هزینه میکند.
دکتر مرویان حسینی پدیده وقف را "یک سرمایه بزرگ" خواند و بیان داشت که اگر با پدیده وقف به مسئله مرگ نگریسته شود، واقفان و خیرین هوشمندانه، فرصتطلبانه عمر خودشان را صرف این حقیقت و نسبت به آن سرای خودشان امیدوارانه، مشتاقانه با یک افق روشن و پر از اجر و پاداش الهی به مسئله نگاه میکنند.
به زعم این استاد حوزه و دانشگاه مهمترین عامل برای استمرار و انگیزهبخشی به جریان عمومی وقف از سوی مردم آن است که واقفان احساس بکنند که نیات واقفان مورد تاکید و حساسیت دستگاههای نظارت هست.
وی افزود که این موضوع روز به روز توسط دستگاههای مسئول هدایت و مدیریت وقف نیز تاکید میشود.
مرویان حسینی تأکید کرد که وقف در طول تاریخ بر مسائل مورد نیاز و توجه مردم متمرکز بوده و گفت که از وقف برای زیارت نیابتی و کمک به زنان باردار در گذشته تا وقف برای جذامیان و حتی پرندگان گرسنه در زمستان؛ گاهی در نامهها دیدیم وقف کردن مغز بادام و مغز گردو را برای کودکانی که اهل مسجد بودند تا تشویق کنند کودکان و نوجوانان را به محیط معنوی و معرفتی و مذهبی مسجد.
وی خواستار آن شد که امروز ما باید کمک بکنیم دستگاههای موثر و دارای مطالعات و تجربیات وقفی باید کمک کنند که وقف بر مقولههای مکرر کماثر امروز متمرکز نشود بلکه باید "ببینیم چه زمینههایی برای وقف جاش خالیست، مورد نیاز هست، اینها اطلاعرسانی شود تا از این پدیده وقف بهترین بهرهبرداریها بشود.
او افزود: نمونههایی چون "وقف علم و فناوری"، "وقف برای اشتغال و کارآفرینی جوانان" و "وقف برای اسکان برای کسانی که ازدواج کردند اما دچار مشکلاتی در تامین هزینههای مسکن هستند" را برشمردند.
وی با ابراز تأسف از تضییع بسیاری از موقوفات در طول تاریخ به واسطه دست تطاول سوءاستفاده کنندگان و موقوفخواران یا به واسطه غفلت و کوتاهیها، تأکید کرد: امروز شاید اشخاص به درستی نتوانند وقف را مدیریت کنند.
به گفته وی؛ از این رو، نیاز به یک دستگاهیست، یک سازمانیست، به یک مجموعهایست که هم دانا باشد، هم توانا باشد، هم کارآمد باشد، هم دلسوز باشد، هم پرتجربه باشد که بتواند حقیقتاً وقف را مدیریت بکند و هرچه بیشتر اینها بتواند به آثار اجتماعی و دردهای بر زمین مانده و مشکلات حل ناشده برسد.
نکته پایانی سخنان ایشان به بحث "ثلث" در فقه وصیت اختصاص داشت. ایشان فرمودند: امروزه خیلی وقتها این ثلث با توصیههای عمومی که افراد میکنند که به کارهای خیر و مانند اینها گاه ضایع میشود، گاه فرزندان و کسانی که اوصیا هستند.
انتهای پیام/
نظر شما