خبرگزاری شبستان، گروه بین الملل: «توماس کارلایل» فیلسوف اسکاتلندی قرن نوزدهم، با صراحت اعتراف میکند که اتهام فریبکاری به پیامبر اسلام (ص) چیزی جز دروغی شرمآور برای غرب نیست. این سخن، نمونهای از صدای حقطلبانهای است که در میان انبوه روایتهای تحریفشده علیه حضرت محمد(ص) در تاریخ اروپا شنیده میشود.
از قرون وسطی تاکنون، تصویرسازیهای نادرست از پیامبر اسلام در ادبیات، نقاشی، جشنوارهها و حتی مراکز آموزشی اروپا ریشه دوانده است.
در آن دوره، اروپاییها حضرت محمد(ص) را با نام تحقیرآمیز «ماهوند» معرفی میکردند و او را در کنار شخصیتهای اهریمنی قرار میدادند.
شاعران و نویسندگان نیز او را منبع اختلاف و فساد توصیف کرده و حتی در متون مذهبی، حضرت محمد(ص) و امام علی(ع) را مستحق عذاب در جهنم تصویر میکردند. این سنت مخرب بعدها الهامبخش هنرمندانی چون «گوستاو دوره» و «ویلیام بلیک» شد و در قالبهای تازهتر به حیات خود ادامه داد.
در عصر جدید نیز، ماجرای کاریکاتورهای موهن در نشریاتی چون «یولاندز-پستن» دانمارک و «شارلی ابدو» فرانسه، ادامه همان سنت دیرینه است؛ سنتی که با شعار آزادی بیان توجیه میشود, اما در حقیقت ریشه در ترس تاریخی مسیحیت اروپایی از گسترش اسلام و قدرت مسلمانان دارد.
با این حال، تاریخ نشان میدهد که اروپا در عین دشمنی، وامدار تمدن اسلامی است. از الهامگیری «موتزارت» از موسیقی عثمانی گرفته تا بهرهمندی از علوم و هنرهای اسلامی، ردپای فرهنگ مسلمانان در پیشرفت غرب آشکار است.
امروز، با وجود تمامی تحریفها و هجمهها، پیام جهانی پیامبر اسلام(ص) همچنان در قلوب میلیونها انسان جاری است؛ پیامی از صلح، عدالت و همزیستی مسالمتآمیز.
بازنگری منصفانه در چهره واقعی حضرت محمد(ص) نهتنها ضرورتی تاریخی، بلکه شرطی اساسی برای کاهش خصومتها و گشودن راهی تازه به سوی همزیستی فرهنگی در جهان امروز است.
نظر شما