خبرگزاری شبستان - مهدی رحمانیان| عصر یک روز تابستانی در مرودشت، حیاط کوچک مسجد پر از همهمهی دخترهای نوجوان بود. نه بساط چای و شیرینی بود و نه قرار دوستانه در کافههای شهر؛ اینبار قرارشان در «کافهگفتگو»ی مسجد بود؛ موکتهای سبز پهن شده بود و بچهها با روسریهای رنگی گردهم نشسته بودند. موضوع بحث هم مدیریت برق و آب بود، چیزی که همه در خانههایشان لمسش کرده بودند.
خانم مربی آرام و با لبخند شروع کرد: «تا حالا شده به این فکر کنید که همین آبی که بیخیال میریزیم یا برقی که برای روشن کردن همهی چراغها استفاده میکنیم، یک روز حیف و میلش به قیمت خاموشی یا قطعی آب تموم بشه؟»
او گفت: «ببینید بچهها! همیشه فکر میکنیم آب و برق بینهایت هستند، هر وقت بخوایم هست. ولی واقعیت اینه که این منابع محدودند. وقتی برق میره یا آب قطع میشه تازه میفهمیم چقدر وابستهایم. اگه یاد بگیریم درست مصرف کنیم، هم زندگی خودمون راحتتر میشه، هم آیندۀ بقیه بچهها و حتی نسلهای بعدی رو تضمین میکنیم.»
روایت نوجوانها از عادتهای روزمره
صحبت که بالا گرفت، یکییکی اعترافها شروع شد.
مدیریت مصرف یعنی همون جایی که میتونیم کم کنیم، بیخیال نشیم.
-
هانیه گفت: «من همیشه توی حموم کلی آب باز میذارم. اصلاً فکر نمیکردم بشه طور دیگهای هم حمام کرد.»
-
مرجان خندید و اضافه کرد: «من عادت دارم همهی لامپهای خونه رو روشن کنم. مامانم هم هر چی میگه، گوش نمیدادم.»
-
زهرا با کمی خجالت گفت: «من عاشق اینم که حیاط همیشه برق بزنه. برای همین هر وقت وقت داشته باشم با شیلنگ کلی آب مصرف میکنم تا بشوره.»
از عادت تا مسئولیت
او ادامه داد: «مدیریت مصرف یعنی همون جایی که میتونیم کم کنیم، بیخیال نشیم. لازم نیست کار بزرگی انجام بدیم. مثلاً شما هر بار که شیر آب رو بدون دلیل باز میذارید، همون لحظه چند لیتر آب هدر میره. یا وقتی چراغ اتاقی رو که توش نیستید روشن میذارید، انگار پول و انرژی رو همینطور میریزید دور.»
مربی با لبخند نگاهی به جمع انداخت و گفت: «شاید فکر کنید این چیزا کوچیکه، اما همین کارای کوچیکه که میتونه یه شهر رو نجات بده. امروز شما تصمیم بگیرید کمتر اسراف کنید، فردا خانوادههاتون هم یاد میگیرن، بعد محله و بعد شهر… این یعنی فرهنگسازی.»
تغییر نگاه در یک عصر گفتگو
خانم مربی با مثالهای ساده، آنها را به فکر فرو برد: «همین آب و برق، ذخایر ملی هستند. اگر ما درست مصرف نکنیم، هم خودمون و هم نسلهای بعدی آسیب میبینند. پس تغییر باید از همین امروز شروع بشه.»
همین آب و برق، ذخایر ملی هستند. اگر ما درست مصرف نکنیم، هم خودمون و هم نسلهای بعدی آسیب میبینند. لحظه به لحظه حال و هوای جمع عوض شد. دخترها دیگر با خندههای بیخیال حرف نمیزدند؛ هر کدام به فکر فرو رفته بودند. آخر جلسه، هر کسی از تصمیم تازهای گفت:
-
یکی میخواست مدت زمان حمامش را نصف کند.
-
دیگری قول داد فقط چراغ اتاقی را روشن کند که در آن نشسته.
-
و زهرا تصمیم گرفت شیلنگ را کنار بگذارد و با سطل آبپاشی کند.
تجربهای کوچک برای تغییری بزرگ
کافهگفتگوی مسجدی دختران مرودشتی نشان داد که فرهنگسازی از همان گفتوگوهای ساده شکل میگیرد. نوجوانهایی که شاید تا چند روز پیش «مصرف درست» برایشان یک شعار دور از ذهن بود، حالا با تصمیمهای کوچک آمادهاند تا سبک زندگیشان را تغییر دهند.
خانم مربی در پایان جلسه گفت: «اگر هر کدام از شما فقط در خانهی خودتان الگوی درست مصرف را رعایت کنید، همین میشود یک گام مهم برای حفظ ذخایر ملی.»
نظر شما