خبرگزاری شبستان - مهدی رحمانیان| گاهی انسان درگیر رفتارهایی میشود که در نگاه اول کوچک و بیاهمیت به نظر میرسند، اما با گذشت زمان به رشتههایی نامرئی تبدیل میشوند که تمام زندگیاش را در بر میگیرند. این همان قدرت «عادت» است؛ نیرویی که میتواند ما را به قلههای موفقیت برساند یا در باتلاق خطاها و لغزشها فرو ببرد.
همه ما تجربه کردهایم که کارهای سادهای مثل رانندگی، نوشتن یا حتی گفتوگو با دیگران، زمانی برایمان دشوار بود اما با تکرار، بخشی طبیعی از زندگیمان شد. عادت در اینجا به نعمت شبیه است، اما روی دیگری هم دارد. اگر به کارهای نادرست خو کنیم، همان تکرار ساده کمکم به دیواری بلند بدل میشود که شکستن آن شبیه معجزه خواهد بود.
دو روی یک سکه به نام «عادت»
این حقیقتی است که حجتالاسلام مدبر، امام جمعه جهرم، در گفتوگو با خبرنگار شبستان به آن پرداخت. او با یادآوری حدیثی از امام حسن عسکری(ع) هشدار داد: «در زندگیتان نگذارید عادتهای زشت برایتان ماندگار شود. اگر این عادتها ریشه دواند، دیگر ترک آنها شبیه معجزه است.»
مدبر هشدار داد که غفلت از همین رفتارهای کوچک میتواند آینده انسان را در بند کند.
او تأکید کرد که خودِ عادت چیز بدی نیست؛ بلکه میتواند یکی از بزرگترین نعمتهای زندگی باشد. او با مثالهایی ساده این موضوع را روشن کرد. به گفته مدبر «به یاد بیاورید اولین رانندگی یا اولین غذاخوردنتان را! در آغاز همهچیز سخت است، اما وقتی به آن عادت میکنیم، راحت میشود. همینطور حرف زدن یا هر کار دیگری. عادت در کارهای خوب نعمت است، اما وقتی به کارهای بد خو کنیم، به گرفتاری بزرگی تبدیل میشود.»
خطری به نام «ریشهدار شدن»
به گفته امامجمعه جهرم، نقطهی بحرانی زمانی است که عادتهای نادرست ریشهدار شوند. «امام عسکری(ع) میفرمایند که نگذارید عادتهای بد در شما ریشه کند. تا زمانی که جوان هستید، فرصت دارید رذایل را از بن برکنید و جای آنها فضایل اخلاقی بنشانید.»
او خطاب به جوانان و نوجوانان عنوان میکند: «یک عادتهای خوبی باید در شما نهادینه شود، تا به طبیعت ثانویهتان تبدیل شود. این وظیفهی مربیان، معلمان، پدر و مادرها و حتی آموزشوپرورش است که بچهها را به آداب خوب و عادتهای درست تربیت کنند.»
نمونههای روزمره از عادتهای بد
مدبر با صراحت برخی عادتهای ناپسند رایج را برمیشمرد: «گاهی بچههای ما یادشان نمیدهیم که به بزرگتر سلام کنند یا احترام نگه دارند.»، «بعضیها به پرحرفی و حرّافی عادت کردهاند.»، «عدهای عادت دارند به غیبت، تهمت یا رساندن حرفهای بدون تحقیق، چه در فضای حقیقی و چه در فضای مجازی.» و «حتی رکیکگویی و بیعفتی در کلام هم در برخی تبدیل به عادت شده است.»
مسئولیتی بر دوش جامعه
او در پایان تأکید میکند: «همه ما مسئولیم که نگذاریم این عادتهای بد به ریشهی زندگیمان بدل شوند. باید زودتر جلوی آنها را گرفت و آنها را به خصلتهای اخلاقی مثبت تبدیل کرد. جوانی فرصت طلایی برای اصلاح است.»
نظر شما