«ابوالقاسم مقدس خیابانی تبریزی»؛ عالِمی که علوم دینی را به دانشسرای طب ترجیح داد

مرحوم شیخ ابوالقاسم مقدس خیابان تبریزی، از علمایی بود که عاشقانه وارد حوزه علمیه قم شد؛ او با وجودی که در دانشسرای طب پذیرفته شد اما ترجیح داد که باقی عمر خود را به خدمت به اهل‌بیت (ع) و تحصیل دین و آموزش در این عرصه بپردازد.

به گزارش خبرنگار گروه دین و اندیشه خبرگزاری شبستان: حجت‌الاسلام شیخ «ابوالقاسم مقدس خیابانی تبریزی»، از اساتید برجسته اخلاق تهران و تولیت حوزه علمیه خاتم الاوصیا(عج)، دعوت حق را لبیک گفت و تهران بار دیگر در سوگ از دست دادن یکی از دیگر از گوهرهای کمیاب و چهره‌های علمی و برجسته‌ای شد که دیگر شاید مثال‌شان را نبیند.

این عالم بزرگوار از شاگردان برجسته آیات عظام سیدحسین بروجردی، علامه طباطبایی و سیدحسین قاضی بود و سالیان سال به تربیت شاگردان مختلف در عرصه علوم دینی پرداخت.

خبرگزاری شبستان ضمن تسلیت درگذشت این عالم ربانی؛ مروری بر زندگی پربار ایشان دارد که در ادامه می‌خوانید:

ابوالقاسم فرزند مرحوم حجت الاسلام و المسلمین میرزا علی مقدس خیابانی در سال ۱۳۱۴ در تبریز چشم به جهان گشود. او با تشویق والدین خود وارد مدرسه شد و بنابر توصیه‌ای که پدرش برای مدیر مدرسه نوشت تصمیم بر این شد تا از او دروس هر پایه را  زودتر بپرسند و اگر موفق شد وارد مقطع بالاتر شود که این اتفاق هم افتاد و ابوالقاسم طی یک سال توانست دو پایه را به پایان برساند و همکلاسی اخوی بزرگتر خود در پایه سوم شود؛ در واقع او به اندازه‌ای از هوش و زکاوت برخوردار بود که دوره تحصیلی را به سرعت به اتمام رساند و به دانشسرا رفت اما در این میان چیزی که در وجودش شعله می‌کشید شوق آموختن دروس دینی بود بنابراین رهسپار حوزه علمیه قم شد.

 دوران اشتغال در داروخانه 

ابوالقاسم با توجه به استعداد و هوشی که در یادگیری از خود نشان میدهد در داروخانه‌ای در تبریز مشغول به کار می‌شود و حتی بعد از مدتی در آزمون ورودی دانشسرای طب موفق می شود اما در این زمان میل و علاقه به ادامه دادن مسیر پدر بزرگوار یعنی خدمت در راه دین و ادامه تحصیل در دانشسرا وی را بر سر دوراهی می‌گذارد و از این جهت برای استخاره نزد پدر می‌رود. داستان و ماجرای آن روز نیز به نقل از آن عالم ربانی شنیدنی است:

 به محضر مرحوم پدر رفتیم، در آن زمان بلد نبودم که باید برای استخاره یک نیت داشت، به همین جهت دو نیت کردم، یعنی خدایا بین طلبگی و دانشسرا هر کدام به صلاح است به من معرفی کن.

به صورت عجیبی هم، پدرم در جواب استخاره نفرمودند خوب است یا بد؛ بلکه فقط آیه را خواندند که من جواب استخاره را از آن فهمیدم، پدر این آیه را تلاوت فرمودند :  «أَفَمَنْ أَسَّسَ بُنْیَانَهُ عَلَیٰ تَقْوَیٰ مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانٍ خَیْرٌ أَم مَّنْ أَسَّسَ بُنْیَانَهُ عَلَیٰ شَفَا جُرُفٍ هَارٍ فَانْهَارَ بِهِ فِی نَارِ جَهَنَّمَ وَاللَّهُ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ» (آیا کسی که بنای [کار] ش را بر پایۀ مستحکمِ تقوا و رضای الهی نهاده بهتر است، یا کسی که بنای [کار] ش را بر لب سراشیبی تُند نهاده که [زیرش] سست و فروریختنی است، و بنا و بناکننده‌اش در دوزخ سقوط کرده؟ خداوند مردم ستمکار را هدایت نمی‌کند).

بنابراین رهسپار حوزه علمیه قم شد آن هم با وجود مخالفت‌های بسیار چراکه برخی از اینکه او دانشسرا و کار پردرآمد داروخانه را رها کرده ناراحت بودند و مدام او را از رفتن به مدرسه علمیه برحذر میداشتند اما واقعیت این بود که ابوالقاسم تصمیم خود را گرفته بود. برای این جوان که دل در گروی دین و امام زمان داشت، تحمل دانشگاه و پزشکی و یا داروسازی سخت و حتی بعید بود و سرانجام در سال ۱۳۳۳ بود که به قم رفت و حقوق طلبگی وی، تنها ۱۰ تومان از طرف آیت الله بروجردی بود.  
 
اساتید حجت‌الاسلام شیخ «ابوالقاسم مقدس خیابانی تبریزی» در دوران تحصیل حوزوی

ایشان شرح لمعه را نزد آیت الله پایانی، رسائل را از آیت الله آقا میرزا ابوالفضل سرابی، مکاسب را از مرحوم آیت الله سید حسین قاضی طباطبایی (که پسر دایی حاج آقا بودند)، جلد اول کفایه را از آیت الله سلطانی و جلد دوم آن را از مرحوم سلطانی تبریزی فراگرفت. در درس خارج امام خمینی (ره) و آیت الله گلپایگانی حضور داشتند.

بخشی از خاطرات دوران طلبگی

سال ۱۳۴۶ ماجرایی فراموش ناشدنی برای حاج آقا مقدس روی داد که خودش این چنین تعریف کرده بود: یک هم حجره ای پولدار داشتم که مرتب میرفت مشهد و من که پول نداشتم دلم لک زده بود برای زیارت آقا. به همین خاطر رفتم حرم حضرت معصومه (س) و گفتم: ای حضرت معصومه، من زیارت برادرت را از شما میخوام. اشکی ریختم  گریه‌ها کردم و امیدوار که برات مشهد الرضایم امضا میشود. چند لحظه ای نگذشته بود که سیدی به من گفت میرویم مشهد، میای بروی. چند لحظه دیگر، سیدی دگر گفت این ۵۰ تومان برای شماست. عالمی از راه رسید ۵۰ تومان به بنده داد. آیت الله مجاهد تبریزی که بعدها کفایه را نزدشان خواندم گفت به یک همسفر برای رفتن به مشهد نیاز دارم، می آی برویم؟ و من که دل تو دلم نبود، رفتم به پابوس ضامن آهو حضرت ثامن الحجج.

ماجرای راه‌اندازی مدرسه خاتم الاوصیاء

حجت الاسلام و المسلمین مقدس خیابانی بنیانگذار و مسئول مدرسه علمیه خاتم الاوصیاء بود. ایشان که عاشق درس و بحث دینی بود تلاش بسیاری برای راه اندازی مدرسه علمیه کرد و سرانجام موفق شد و مدرسه خاتم الاوصیاء شکل گرفت.

حجت الاسلام مصطفی صبوری؛ مدیر مدرسه خاتم‌الاوصیا در مورد این مدرسه عنوان کرده بود: حاج آقای مقدس دنبال این بودند که در کنار مسجد، مدرسه را راه اندازند چرا که تمایل زیادی برای تربیت مبلغین و مروجین دین داشتند. به همین خاطر قبل از سال ۱۳۸۳، به طور غیر رسمی به تعدادی از برادران و خواهران، درس دین میداد تا اینکه سرانجام در سال ۱۳۸۳، بنای مدرسه گذاشته شد.  

خبرگزاری شبستان درگذشت این عالم ربانی را به جامعه حوزوی و دانشگاهی تسلیت می‌گوید.
 

کد خبر 1834812

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha