به گزارش خبرگزاری شبستان، باتوجه به آتش کشیدن مسجدالاقصی توسط رژیم غاصب صهیونیستی حدود ۵۰ سال قبل و با توجه به تخریب مساجد در ۱۵ ماه گذشته در غزه در کنار جنایتهای دیگرِآنها، به سیاست های پشت پرده این اقدامات اشاره کرد و گفت:در بازخوانی تاریخ معاصر فلسطین، یک خط سیاه اما روشن به چشم میخورد؛ خطی که از آتشزدن مسجدالاقصی در ۳۰ مرداد ۱۳۴۸ (۱۹۶۹) آغاز میشود و امروز در ویرانی دهها مسجد غزه ادامه دارد. این رخدادها نشان میدهد که رژیم صهیونیستی «مسجد» را نه تنها مکانی برای عبادت، بلکه قلب هویت دینی، اجتماعی و سیاسی امت اسلامی میبیند؛ از همین رو تلاش میکند این پایگاهها را هدف قرار دهد.
مدیرکل فرهنگی و اجتماعی سازمان اوقاف و امور خیریه با اشاره به اهداف پشت پرده این سیاست ها گفت:نخست، زدودن هویت دینی و تاریخی فلسطین؛ زیرا هر مسجد سندی زنده از اسلامی بودن سرزمین و حضور ریشهدار مسلمانان در آن است.دوم، شکستن روحیه مقاومت؛ چرا که در فلسطین مسجد تنها محراب نماز نیست، بلکه مرکز سازماندهی اجتماعی، آموزش قرآن و بسیج مردمی علیه اشغال است.
وی ایجاد جنگ روانی و ارعاب عمومی را از دیگر اهداف آنها دانست و اظهار کرد: این اقدام آنها پیامی آشکار به مردم دارد که حتی مقدسترین اماکن هم در امان نیستند. از طرفی آنها به دنبال یهودیسازی قدس و اراضی فلسطین؛ بهویژه با هدف جایگزینی مسجدالاقصی با نمادهای جعلی یهودی هستند وبرای تحقیر مقدسات اسلامی و بیاعتبار ساختن حساسیتهای جهان اسلام تلاش می کنند و به دنبال مشروعیتزدایی از مقاومت از طریق جدا کردن نسلهای جوان از پیوندهای دینی و اجتماعی با مسجد هستند.
وی ادامه داد: تخریب مساجد توسط رژیم صهیونیستی، اقدامی کور و صرفاً تخریبی نیست؛ بلکه بخشی از یک جنگ هویتی و اعتقادی است. آنان دریافتهاند که تا وقتی «مسجد» بهعنوان کانون ایمان و مقاومت زنده باشد، اشغالگری هیچگاه مشروعیت نخواهد یافت. از همین رو، از نیمقرن پیش تاکنون، راهبرد ثابت آنان چیزی جز بریدن ریشههای معنوی و مقاومتی مردم فلسطین نبوده است.
معممی مقدم با اشاره به تلاشهای این رژیم غاصب برای مصادره به مطلوب مسجدالاقصی گفت:مسجدالاقصی، نماد هویت اسلامی و قدسیّت امت مسلمان، همواره هدف اقدامات رژیم صهیونیستی بوده است. این رژیم تلاش میکند با مصادره به مطلوب این مکان، آن را به نفع روایت خود بازسازی و تغییر کاربری دهد.
وی با بررسی سیاست و اهداف رژیم صهیونیستی از مصادره به مطلوب مسجدالاقصی گفت:
۱. بُعد اعتقادی و دینی
صهیونیسم مذهبی، هویت خود را بر «بازسازی معبد سلیمان» بنا کرده و معتقد است مسجدالاقصی بر بقایای «هیکل سلیمان» بنا شده است. به همین دلیل، هرگونه تعلق مسلمانان به این مکان را انکار کرده و تلاش میکند آن را در چارچوب پیشبینیهای توراتی خود مصادره کند.
۲. بُعد تاریخی و روایتی
اسرائیل از ابزارهای باستانشناسی جعلی، اسناد دستکاریشده و روایتهای رسانهای برای اثبات ریشه تاریخی یهودی مسجدالاقصی استفاده میکند. در حالی که شواهد تاریخی و متون اسلامی، بهوضوح نشان میدهند که مسجدالاقصی قرنها قبل از شکلگیری صهیونیسم، قلب هویت اسلامی قدس بوده است.
۳. بُعد سیاسی و هویتی
مسجدالاقصی پرچم هویت فلسطین است. یهودیسازی آن، بخش مهمی از مقاومت نمادین و معنوی فلسطینیان را هدف قرار میدهد و کنترل این مکان برای صهیونیستها به معنای تثبیت پایتختی قدس و مشروعیتبخشی به اشغال است.
۴. بُعد تمدنی و بینالمللی
مسجدالاقصی برای همه مسلمانان جهان اهمیت دارد. مصادره آن، اسرائیل را در جایگاه صاحب مشروعیت مذهبی و تاریخی قرار میدهد و به عنوان ابزاری برای معامله سیاسی با غرب نیز عمل میکند؛ چرا که گفتمان یهودیـمسیحی غرب با هویت اسلامی کمتر همسوست.
معممی مقدم با اشاره به اینکه این رژیم جعلی با این اقدامات به دنبال کسب مشروعیت مذهبی برای اشغال خود است، تصریح کرد: آنها تلاش می کنند که مقاومت فلسطینیان و مسلمانان را بیریشه جلوه دهند و روایت جعلی «قدس، سرزمین یهود» را تثبیت کند. اما با وجود این اقدامات مسجدالاقصی، همچنان نماد مقاومت، هویت و میراث اسلامی باقی مانده است و مقابله با هرگونه مصادره به مطلوب، وظیفه جمعی مسلمانان و مدافعان عدالت در جهان است.
مدیرکل فرهنگی و اجتماعی سازمان اوقاف و امور خیریه با اشاره به اینکه باید از مسجدالاقصی برای دیپلماسی فرهنگی بهره برداری کرد، گفت: مسجدالاقصی تنها یک مکان عبادی نیست؛ بلکه نماد تمدنی، تاریخی و هویتی جهان اسلام است. این جایگاه ویژه به آن ظرفیت میدهد که در عرصه دیپلماسی فرهنگی نقشی بیبدیل ایفا کند.
وی با تاکید بر هویتسازی و روایتگری مشترک از اقصی ابراز کرد: این مسجد مقدس می تواند نماد هویت واحد امت اسلامی باشد که همه ملتها و مذاهب در آن سهم دارند. از طرفی بازخوانی تاریخ، معماری و معنویت این مسجد از رهگذر کتاب، مستند، فیلم یا نمایشگاههای هنری، روایتی تازه از مقاومت فرهنگی فلسطین در برابر استعمار و اشغال ارائه میدهد.
معممی مقدم دیپلماسی عمومی و رسانهای را یکی دیگر از مواردی دانست که لازم است مورد توجه قرار گیرد و گفت: معرفی مسجدالاقصی تنها در سطح جهان اسلام کافی نیست؛ بلکه باید آن را بهعنوان میراث مشترک بشری به افکار عمومی جهان شناساند. کارزارهای رسانهای، ثبت و معرفی در سازمانهای بینالمللی همچون یونسکو و بهرهگیری از ظرفیت هنر ـ از موسیقی و ادبیات گرفته تا بازیهای رایانهای ـ میتواند پیام اقصی را به نسلهای جدید منتقل کند.
وی بر لزوم همگرایی بینالمللی مسلمانان تاکید کرد و افزود: نشستها و هفتههای فرهنگی با محوریت قدس و اقصی، شبکهسازی میان دانشگاهها و مراکز فرهنگی کشورهای اسلامی، و استفاده از مناسبتهایی چون روز جهانی قدس میتواند محور وحدت و همگرایی مسلمانان در عرصه فرهنگ شود.از طرفی گفتمان عدالتخواهی و حقوق بشر باید توسط مسلمانان دنیا مورد توجه باشد، مسجدالاقصی نهفقط یک مکان مذهبی، بلکه نماد مقاومت و مظلومیت ملت فلسطین است و پیوند دادن روایت اقصی با مفاهیم جهانی همچون عدالت، آزادی و کرامت انسانی میتواند توجه متفکران و آزادیخواهان غیرمسلمان را نیز جلب کند.
این کارشناس در حوزه دین بر لزوم تبادل فرهنگی و گردشگری معنوی تاکید کرد و گفت: طراحی برنامههای تبادل فرهنگی میان جوانان کشورهای اسلامی، تقویت گردشگری معنوی و حتی بهرهگیری از فناوریهایی چون زیارت آنلاین و تورهای واقعیت مجازی، میتواند اقصی را بهعنوان میراث ابراهیمی مشترک به جهانیان معرفی کند و زمینه ساز دپیلماسی فرهنگی را فراهم نماید.
وی گفت: مسجدالاقصی ظرفیت آن را دارد که به پلی هویتی و تمدنی میان جهان اسلام و جامعه جهانی تبدل شود، صدای عدالتخواهی فلسطین از رهگذر این مکان مقدس باید پژواک جهانی بیابد و با بهرهگیری از هنر، رسانه و دیپلماسی عمومی، اقصی به قلب معادلات فرهنگی و تمدنی بینالمللی راه یابد.
معممی مقدم به کارکردهای مسجد در ابعاد جهانی هم اشاره و ابراز کرد:مسجد در اندیشه اسلامی همواره فراتر از یک مکان عبادی صرف بوده است. در طول تاریخ، این خانههای خدا نهتنها محل برپایی نماز، بلکه مرکز تربیت، فرهنگ، آموزش و ساماندهی اجتماعی امت اسلامی به شمار میرفتهاند. امروز، در سطح جهانی و بهویژه در جوامع مهاجر، این کارکردها برجستهتر از گذشته خود را نشان میدهند. از طرفی برای مسلمانانِ مهاجر در غرب، مسجد کانون هویت است؛ جایی که نسل دوم و سوم در برابر خطر ذوب فرهنگی، یادآور «من کیستم» میشوند. مسجد مأمن آرامش معنوی، پایگاه آموزش قرآن و فرهنگ اسلامی، محل همیاری اجتماعی و نماد زندهای از حضور اسلام در جهان معاصر است. افزون بر این، در شرایطی که گفتوگو و تعامل میان ادیان بیش از هر زمان دیگری ضرورت یافته، مسجد به بستری برای همگرایی و رفع سوءتفاهمها بدل شده است.
نظر شما