خبرگزاری شبستان-پیادهروی اربعین در عراق؛ طاهره بادامچی: سوژهها همیشه از دل اتفاقات بزرگ برنمیخیزند؛ گاهی حتی یک حرکت ساده، یک جمله یا عبارت کوتاه، سوژهای دستت میدهد و همان خط پردازش یک گزارش میشود.
"کولهنوشتههای زوار پیادهروی اربعین" از همین دست سوژهها است؛ هر بینندهای در این عبارات ساده اما پرمفهوم که بنگرد؛ درسها و پیامهایی از آن میگیرد که گاه مسیر فکری و رفتاری انسان را تحت تأثیر قرار میدهد.
امسال در مسیر پیادهروی اربعین از سمت اسکندریه به کربلای معلی که عموماً خود عراقیها در آن طیِ طریق میکنند و ایرانیها کمتر از این مسیر به زیارت اربعین میروند؛ یک عبارت بیشتر بر روی کولهپشتیها دیده میشود: "طریق الحسین، طریق الله" راه حسین، راه خدا است.
بر کولهپشتی پسران نوجوان بیشتر اما در میان دختران و بعضاً کودکان عراقی هم این عبارت دیده میشود؛ عبارتی که ما را به حقیقتی ناب رهنمون میسازد: یعنی صراط مستقیم الیالله همان مسیر و منش و روش امام حسین علیهالسلام است که بخشی از آن را خیلی ساده و فقط با مراجعه به زیارت عاشورا میتوان دریافت.
"معالحسین، الیالله" عبارت دیگری است که به یک مفهوم اساسیِ برآمده از دل قرآن و حدیث توجه میدهد و آن اینکه برای رسیدن به خدا باید با به کشتی نجات اهل بیت به ویژه امام حسین علیهالسلام وارد شد که "ان الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاه"
حالا پیادهروی اربعین بسان کشتی است که میلیونها نفر از اقصی نقاط جهان بر آن سوار هستند.
برای رسیدن به خدا، باید از راهی مطمئن گذشت... و چه راهی روشنتر و امنتر از راه حسین علیهالسلام، آن چراغ هدایت و کشتی نجات.
و خدا کند بعد از رسیدن به حسین علیهالسلام، از او جدا نشویم، با او بمانیم حتی اگر مرزها و فاصلههای جغرافیایی بین ما باشد زیرا عشق، مرز نمیشناسد و دلهایی که با حسین علیهالسلام هستند، همیشه با او میمانند.
من که در بدو بدوهای قبل از سفر اربعین حتی فرصت آمادهسازی یک عکس کوچک از شهدایی که امسال نائبالزیاره ایشان هستم را نداشتم و به یک پیکسل "انا علی العهد" هدیه فرودگاه کرمان به زوار اربعین بر کولهپشتی اکتفا کردم؛ همینطور که در مسیر زیارت گام برمیدارم و در افکار خودم غرق هستم، با صدای مرد عربی به خود آمدم که کاغذ قرارداه شده در پوشش پلاستیکی را به سمتم گرفت تا بر کولهپشتی نصب کنم: "اذا اردت ان ترتقی، اعشق حسین و اتقی" اگر میخواهی اوج بگیری، باید دل به عشق حسین بسپاری و راه تقوا را در پیش بگیری.
جملهای ساده که بیانگر آن است مسیر رشد: حب الحسین و تقوا پیشگی است؛ یک نسخهی کامل برای تعالی روح که عشق، انگیزه حرکت و تقوا، قطبنمای مسیر است و حسین علیهالسلام، مقصدی که هر دو را در خود دارد.
کمی جلوتر که میروم، پسر جوانی در مسیر است که بر بالای سمت چپ کولهاش عدد معنادار ۳۱۳ نصب است؛ کولهآرایی او جملهای آرامشبخش، امیدوارکننده و چون نسیمی دلنواز توجهم را جلب میکند: لا تخاف؛ حسین للخائف امان... نترس! تو در پناه حسینی!
در میان همه این عبارات اما یک جمله معنادار عربی که روی کولهپشتی نوشته شده، پیام متفاوتی دارد؛ پسرهایی که نه یک جمله که یک دنیا پیام با خود حمل می کنند با کولهنوشته "خل عینک بدربک و انت مشای النظره المونظیفه تغث حسین علیهالسلام"
و اینگونه یک کولهنوشته دعوتی است به تزکیه دل و چشم؛ که اگر میخواهی زائر واقعی باشی باید نگاهت را هم زائرانه کنی.
کولهنوشتههایی که زبان دلهای زائران است و هر یک روایتی از عشق، از امید، توبه، از دعوت به تقوا و از بازگشت به سوی خدا هستند.
کولهنوشتههایی که خود بخشی از مدرسه اربعین شدند؛ اربعینی با شعار "انا علی العهد" که آن هم بر روی کولههای دیگری نقش بسته و یادآور عهد با حسین علیهالسلام، عهد با خدا، عهد با انسانیت و شهدا و... است.
پس اگر به دقت بنگریم پیادهروی اربعین را نه فقط راه رفتن، بلکه راه یافتن خواهیم دید.
در کنار کولهنوشتهها، پارچهنوشتههایی که زینتبخش مسیر پیادهروی اربعین هستند، تلنگری عمیق به دلهای مشتاقاند؛ آنجا که عبارت "استغلوا طریق الحسین و ارجعوا الی الله؛ آن الحسین مصباح الهدی و سفینةالنجاه" به استفاده از فرصت کوتاه اما سرنوشتساز و طلایی اربعین توجه میدهد: حالا که در مسیر معنویت و امام حسین علیهالسلام هستید از این فرصت استفاده کنید و آن را برای برگشتن به خدا، توبه و استغفار غنیمت بدانید.
عبارتی که حاکی از آن است راه حسین علیهالسلام فقط یک مسیر فیزیکی نیست، که سفری روحانی است؛ فرصتی برای بازگشت، برای پالایش درونی و برای اتصال دوباره به سرچشمه نور و نجات؛ کشتیای که در طوفانهای دنیا، پناه و نجاتبخش است.
بدین ترتیب پیام یک پرچم ساده در مسیر پیادهروی اربعین این است هر قدم میتواند توبهای باشد برای بازگشت به سوی خدا و این یعنی سفر اربعین با تمام سختیهایش، فرصتی استثنایی برای بازنگری در مسیر زندگی است.
نظر شما