خبرگزاری شبستان - مهدی رحمانیان| در مسیر اربعین، هرکس به سهم خود خدمتی میکند؛ یکی آب خنک میدهد، دیگری غذای گرم. اما در میان این خدمتها، گروهی هستند که خدمتشان حیاتیتر است. آنها پزشکان و پرستارانی هستند که آمدهاند تا دردها را سبک کنند، تبها را پایین بیاورند و پای تاولزده زائر را پانسمان کنند.
در روزهایی که زائران اربعین با پای پیاده راهی کربلا هستند، فقط آب و نان نیست که به کارشان میآید؛ گاهی یک مُسکن ساده، یا یک پانسمان کوچک، میتواند ادامه راه را برایشان ممکن کند. به همین خاطر، گروهی از جهادگران سلامت از استان فارس راهی این مسیر شدهاند تا در کنار موکبها، خدمات بهداشتی و درمانی ارائه دهند.
حسین صمصام، رئیس بسیج جامعه پزشکی فارس میگوید: «امسال هم مثل سالهای گذشته، قرارگاه اربعین بسیج جامعه پزشکی با همکاری دانشگاه علوم پزشکی شیراز تشکیل شد. فراخوان که دادیم، حدود ۸۰۰ نفر داوطلب شدند. از میان آنها بر اساس نیاز درمانگاهها، ۳۰۰ نفر انتخاب و سازماندهی شدند.»
درمانگاههایی در دل جاده عشق
هر درمانگاه جهادی، درست وسط مسیر، در دل موکبها برپا شده. دارو دارند، سرم دارند و پزشک دارند. این درمانگاهها جاییست برای زائری که تب دارد، برای پای تاولزدهای که دیگر جان ندارد، یا کودکی که از گرما بیحال شده.
این تیمها در ۱۰ درمانگاه تخصصی جهادی که در عراق برپا میشود، مستقر خواهند شد. درمانگاههایی که شبانهروزی کار میکنند و درست در مسیر حرکت زائران قرار دارند.
در این درمانگاهها، همه چیز از معاینه ساده گرفته تا تزریق سرم، درمان سرماخوردگی یا پانسمان زخم انجام میشود. داروها از ایران به عراق ارسال شده و هر درمانگاه با پشتیبانی دو مرکز درمانی در استان فارس تجهیز شده است.
صمصام توضیح میدهد: «هدف ما علاوه بر درمان بیماریها، ایجاد آرامش برای زائر است. وقتی یک زائر بدحال را درمان میکنیم و میبینیم با لبخند مسیرش را ادامه میدهد، انگار تمام خستگیمان در میرود.»
کار در شرایط سخت
کار در موکبهای درمانی ساده نیست. گرمای شدید، ازدحام جمعیت و کمبود امکانات، هرکدام چالش بزرگی هستند. اما جهادگران سلامت عادت کردهاند در همین شرایط کار کنند.
یکی از پرستاران داوطلب میگوید: «گاهی باید در یک روز، دهها زائر را ویزیت کنیم. از جوانی که پایش تاول زده تا پیرزنی که فشار خونش بالا رفته. اینجا وقت نمیکنیم حتی خستگی را حس کنیم.»
خدمت به نیابت شهدا
در پشت هر موکب درمانی، نامی از شهدا دیده میشود. از شهدای دفاع مقدس تا شهدای مدافع حرم. جهادگران سلامت، این درمانگاهها را به نیت آنها برپا کردهاند تا یادشان زنده بماند.
صمصام میگوید: «کار ما یک نذر است. نذری برای امام حسین(ع) و هدیهای به روح شهدایمان. همین نیت، به کار ما معنا و برکت میدهد.»
همدلی و پشتیبانی
پشت این حرکت، همکاری گستردهای وجود دارد. سپاه فجر فارس، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، هلالاحمر و خیرین، همه در آمادهسازی و پشتیبانی نقش دارند. بسیاری از داروها و تجهیزات با کمک مردم و مراکز درمانی تأمین شده است.
یکی از خیرین که برای تجهیز یک درمانگاه کمک کرده میگوید: «وقتی فهمیدم این درمانگاهها در مسیر زائران برپا میشوند، حس کردم کمکی هرچند کوچک، میتواند قدمی در راه حسین(ع) باشد.»
تمرینی برای آینده
به گفته مسئولان بسیج جامعه پزشکی فارس، خدمت در مسیر اربعین؛ نوعی آمادگی برای ساختن جامعهای بهتر است که میتواند در بحرانها و حوادث دیگر نیز به کار بیاید. تمرینی برای سازماندهی سریع، کار تیمی و ارائه خدمات بهداشتی در شرایط سخت.
صمصام این تجربه را «تمرینی برای ظهور» مینامد؛ آمادهسازی برای ساختن جامعهای که در آن، خدمترسانی بیمنت باشد و سلامت در کنار ایمان معنا پیدا کند.
پایان راه، آغاز خدمت
وقتی مسیر نجف تا کربلا پر از جمعیت میشود، در میان این سیل عاشقان، افرادی با لباس سفید هم حرکت میکنند. آنها زائران را درمان میکنند تا دوباره توان ادامه مسیر پیدا کنند. شاید بعد از اربعین، این درمانگاهها جمع شوند، اما خاطره لبخندهایشان در ذهن زائران میماند.
در مسیر عشق، هرکس سهمی دارد. این جهادگران، سهمشان درمان است؛ با دستهایی که زخم میبندد و دلهایی که آرام میکند.
نظر شما