به گزارش خبرگزاری شبستان، این نامه که لحنی صریح و آمیخته با استنادهای قرآنی دارد، قاریان مصری را به استفاده از جایگاه معنوی و دینی خود برای مطالبه گشایش گذرگاه رفح و کمک به نجات مردم غزه فراخوانده است.
بسم الله الرحمن الرحیم
إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یَهْدِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ (الإسراء: ۹)
محضر شریف قاریان، علمای قرآن، و حاملان صدای وحی در سرزمین عزیز مصر
السلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
ما، جامعهی قاریان قرآن کریم در جمهوری اسلامی ایران، این نامه را از سر درد و دلسوزی برای امت اسلام مینویسیم؛ درد مشترکی که این روزها دل هر مؤمن آزادهای را جریحهدار کرده است. غزه، زخمیترین نقطهی امت، این روزها زیر آوار محاصره و جنگ، جان میدهد. کودکان بیپناه، زنان گرسنه، مجروحان بیدارو و بیپناه؛ اینها تصویر امروز غزه است.
برادران قرآنی ما!
ما و شما سالهاست قرآن میخوانیم؛ صدایمان در تلاوت آیات شنیده شده، اما امروز وقت آن است که صدای قرآن، نه فقط از گلوی ما، که از موضع ما شنیده شود. امروز قرآن ما را به مسئولیت فرا میخواند. بهروشنی هشدار داده است:
«چرا در راه خدا و برای نجات مردان و زنان و کودکانی که ستمدیدهاند، پیکار نمیکنید؟»
و اگر امروز فرصت حضور در میدان نبرد را نداریم، باید در میدان حمایت از مظلوم، نقش خود را ایفا کنیم. دفاع از مظلوم، فقط اسلحه نمیخواهد؛ یک موضع درست، یک مطالبهی شجاعانه، و یک تلاش برای گشودن راه کمک به مظلوم، گاه اثرش از گلوله بیشتر است.
در این میان، یکی از راههای مهم نجات، گشودن گذرگاه رفح است؛ مسیری که بسته بودن آن، فرصت نفس کشیدن را از غزه گرفته. اگر این راه باز شود، نه فقط غذا و دارو، بلکه امید وارد غزه میشود. و ما میدانیم که شما، بزرگان قرآنی مصر، جایگاهی ویژه در افکار عمومی، نهادهای دینی، و حتی فضای تصمیمسازی کشور دارید.
امروز زمان آن است که صدای قرآنی شما، در حمایت از مردم بیدفاع فلسطین شنیده شود.
آنچه امروز رژیم صهیونیستی غاصب در غزه انجام میدهد ـ از قتل عام، محاصره، گرسنگی دادن، و کشتار بیرحمانهی زنان و کودکان ـ نمونهای آشکار از همان ظلم و طغیانی است که قرآن کریم دربارهی سرنوشت آن هشدار داده است:
وَسَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ (شعراء: ۲۲۷)
رژیمی که زمین را به خون آلوده، خانهها را ویران، و مردم بیدفاع را قتلعام کرده است، بیتردید در مسیر همان سرنوشت محتوم گام برمیدارد. و ما، به عنوان حاملان قرآن، وظیفه داریم نهفقط تلاوت، بلکه موضع قرآنی را هم فریاد بزنیم؛ و مظلومان را تنها نگذاریم.
برادران بزرگوار!
دنیا بیدار شده است. فریاد دردمندان غزه، از شرق و غرب عالم، وجدانها را لرزانده. ما یقین داریم که دل شما نیز خونبار است از دیدن این جنایتها. بیایید صدای قرآن را این بار، نه فقط با صوت، که با اقدام و ایستادن در کنار مظلوم به گوش جهان برسانیم.
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ (حجرات: ۱۰)
و برادری، یعنی شریک بودن در رنج، و کوشیدن برای گشودن راهی برای نجات.
والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
جامعه قاریان قرآن کریم جمهوری اسلامی ایران
📅 مرداد ۱۴۰۴ هـ. ش / صفر ۱۴۴۷ هـ. ق
بسم الله الرحمن الرحیم
إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ یَهْدِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ (الإسراء: ۹)
إلی حضرات القرّاء، علماء القرآن، وحَمَلة صوت الوحی فی أرض مصر العزیزة،
السلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
نحن، جماعة قرّاء القرآن الکریم فی الجمهوریة الإسلامیة الإیرانیة، نکتب هذه الرسالة من منطلق الألم والحرقة علی حال أمة الإسلام؛ ألمٌ مشترک یمزّق قلوب کل مؤمن حرّ فی هذه الأیام. إنّ غزّة، الجرح النازف للأمة، تحتضر الیوم تحت رکام الحصار والحرب. أطفال بلا مأوی، نساء جائعات، جرحی بلا دواء ولا ملجأ؛ تلک هی صورة غزّة الیوم.
إخوتنا القرآنیین!
لقد قرأنا نحن وأنتم القرآن سنین طویلة، وارتفعت أصواتنا بتلاوة آیاته، لکنّ الوقت قد حان الیوم لأن یُسمع صوت القرآن، لا من حناجرنا فحسب، بل من مواقفنا أیضاً. الیوم القرآن یدعونا إلی المسؤولیة، وقد أنذرنا بوضوح:
> وَما لَکُمْ لا تُقاتِلُونَ فی سَبیلِ اللَّهِ وَالمُستَضعَفینَ مِنَ الرِّجالِ وَالنِّساءِ وَالوِلدانِ (النساء: ۷۵)
وإذا کنّا الیوم لا نملک فرصة الحضور فی میدان القتال، فلابدّ لنا أن نؤدّی دورنا فی میدان نصرة المظلوم. إنّ الدفاع عن المظلوم لا یحتاج دائماً إلی السلاح؛ فکلمة موقف صادق، ومطالبة شجاعة، وجهدٌ فی فتح طریق لإغاثة المظلوم قد یکون أثره أبلغ من الرصاص.
ومن بین أهمّ سبل النجاة الیوم فتح معبر رفح؛ هذا الطریق الذی أُغلق فخنق أنفاس غزّة. فإذا فُتح هذا المعبر، فلن تدخل المساعدات من طعام ودواء فحسب، بل سیدخل الأمل أیضاً. ونحن نعلم أن لکم ـ أیها الکبار القرآنیون فی مصر ـ مکانة خاصة فی الرأی العام، وفی المؤسسات الدینیة، بل وفی مجال صناعة القرار فی بلدکم.
لقد آن الأوان لأن یُسمع صوتکم القرآنی فی نصرة الشعب الفلسطینی الأعزل.
إنّ ما یرتکبه الکیان الصهیونی الغاصب فی غزّة الیوم من قتلٍ جماعی، وحصار، وتجویع، ومجازر بحق النساء والأطفال، هو مثال صارخ علی ذلک الظلم والطغیان الذی حذّر القرآن الکریم من عاقبته:
وَسَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ (الشعراء: ۲۲۷)
إنّ هذا الکیان الذی لوّث الأرض بالدماء، ودمّر البیوت، وقتل الأبریاء، یسیر بلا شکّ إلی مصیره المحتوم. ونحن، حَمَلة القرآن، علینا واجب لیس التلاوة فحسب، بل الجهر بالموقف القرآنی، وعدم ترک المظلومین وحدهم.
أیها الإخوة الأعزّة!
لقد استیقظت الدنیا، وصوت المظلومین فی غزّة قد هزّ الضمائر فی الشرق والغرب. ونحن علی یقین بأنّ قلوبکم أیضاً تنزف ألماً من هذه الجرائم. فلنرفع صوت القرآن هذه المرّة، لا بالصوت فحسب، بل بالفعل والوقوف إلی جانب المظلوم لیصل صداه إلی العالم أجمع.
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ (الحجرات: ۱۰)
والأخوّة تعنی أن نشارک المظلومین آلامهم، وأن نسعی لفتح طریق لنجدتهم.
نظر شما