به گزارش خبرگزاری شبستان از استان مرکزی، آیین چغچغهزنی روستای تاریخی انجدان، امروز همزمان با تاسوعای حسینی با حضور گسترده اهالی برگزار شد.
این رسم دیرینه، که در فهرست میراث معنوی ایران به ثبت رسیده، با نوایی موزون و حزنانگیز، یاد و خاطره شهدای دشت کربلا را زنده نگه میدارد و نمادی از همبستگی عمیق مذهبی و اجتماعی مردم این دیار است.
آیین چغچغهزنی، سنتی دیرپا و معنوی است که هرساله در روزهای تاسوعا و عاشورای حسینی در روستای انجدان (۳۷ کیلومتری شرق اراک) برگزار میشود.
این آیین که ریشه در باورهای پیش از اسلام دارد، در گذر زمان با فرهنگ عاشورایی آمیخته و به یکی از منحصربهفردترین مراسم سوگواری محرم تبدیل شده است.
ثبت ملی آیین چغچغهزنی
تاکنون ۱۲ میراث معنوی مرتبط با محرم در استان مرکزی در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده که چغچغهزنی انجدان یکی از مهمترین آنهاست.
این رسم در خرداد ۱۳۹۰ با شماره ۲۴۲ به عنوان اثری با اصالت آیینی و معنوی به رسمیت شناخته شد.
چغچغه؛ از سنگ تا چوب
بر اساس روایتهای تاریخی، این آیین به زمانی بازمیگردد که خبر شهادت امام حسین (ع) به انجدان رسید و مردم از فرط اندوه، با سنگ به سر خود میزدند. به مرور زمان، سنگها جای خود را به دو قطعه چوب خراطیشده دادند که با برخورد به هم، نوایی موزون و غمگین ایجاد میکنند.
امروزه این صدا، نماد نالههای جمعی مردم در عزای اباعبدالله (ع) است.
این مراسم با قرائت نوحههای خاص توسط مرشد آیین همراه است و شرکتکنندگان در پاسخ، با چغچغهزنی و مویه، عشق خود به اهل بیت (ع) را نشان میدهند.
تمامی اهالی روستا، از کوچک تا بزرگ، در این آیین شرکت میکنند و فضایی سراسر معنویت و همدلی پدید میآورند.
تلفیق تاریخ و عاشورا
بررسی سنگنوشتهها و قبور تاریخی انجدان نشان میدهد که این رسم، پیشینهای پیش از اسلام دارد و در دورههای تیموری و صفوی با آیینهای شیعی تلفیق شده است. امروز چغچغهزنی نهتنها یک مراسم مذهبی، بلکه جلوهای از هنر، ایمان و پیوند نسلها است که هرسال در انجدان زنده میماند.
نظر شما