خبرگزاری شبستان ـ جنوب کرمان، مهدیه شعبانی؛ مردمان جنوب کرمان هم مثل سایر نقاط کشور برای ابراز ارادت خود به خاندان اهل بیت (ع) به ویژه به ساحت مقدس امام حسین (ع) و اهل بیت آن حضرت در ایام محرم آیین های بومی محلی همراه با مراسم عزاداری و سوگواری برگزار می کنند که ریشه در باورها و اعتقادات آنها دارد.
یکی از آیین های بومی محلی، آیین سینی گردانی و گهواره بندی و گهواره گردانی است.
مردم فاریاب هر ساله در دهه اول محرم در شب منتسب به حضرت علی اکبر (ع) مراسم سینی گردانی را اجرا می کنند و در این راستا بانوان سینی هابی را با پارچه سبز تزیین می کنند و داخل سینی ها لباس نو همراه با ظرف حنا و فانوس می گذارند و مردان در مجلس عزاداری این سینی ها را می گردانند.
مردم شهر دوساری هم هر ساله در ششم محرم به یاد حضرت علی اصغر (ع) طفل شیرخواره اباعبدالله الحسین (ع) مراسم گهواره گردانی را اجرا می کنند، برای آشنایی بیشتر با این آیین به سراغ متولی این آیین رفتیم و با او به گفتگو نشستیم.
عشرت خالصی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری شبستان از جنوب کرمان، با اشاره به تاریخچه ای از اجرای این آیین در دوساری، گفت: سال ۱۳۷۹ خداوند فرزند پسری به ما عطا کرد که به لحاظ جسمانی و ذهنی سالم بود اما در سن چهار سالگی دچار بیماری سخت شد چنان این بیماری در فرزندم اثر کرد که هیچ حرکت جسمی نداشت و نمی توانست سخن بگوید و چشم هایش نابینا شد.
این بانوی جنوب کرمانی افزود: پیش هر پزشکی رفتیم همه ما را ناامید کردند و گفتند فرزند شما هیچ وقت خوب نمی شود دلشکسته از همه جا فرزندم را به پابوس امام رضا (ع) بردم و به پنجره فولاد دخیلش کردم به لطف خدا و کرم حضرت، حرکات جسمانی فرزندم بهتر شد.
وی بیان کرد: دوستان و اقوام پیشنهاد دادند برای بهبودی کامل فرزندم او را به کربلا ببرم در آن روزها هنوز امور عراق در دست آمریکایی ها بود که بسیار سخت گیر بودند و اجازه نمی دادند که کودکم را به کربلا ببرم، اما به لطف خدا توانستم در کاوانی از خانواده های معظم شهدا فرزندم را به کربلا ببرم.
خالصی ابراز کرد: درست روز هفتم محرم بود پسرم را روی دوشم گذاشته بودم و همراه با کاروان رفتیم مقام حضرت علی اصغر (ع) در کربلا، آن روزها گهواره ای که گذاشته بودند چوبی بود و عراقی ها اجازه نمی دادند که کودکان و نوزادان را داخل گهواره بگذاری خیلی دلم می خواست فرزندم را داخل گهواره ای که در مقام حضرت علی اصغر (ع) بود و بگذارم و به یاد حضرت رباب و به یاد حضرت علی اصغر (ع) لالایی بخوانم و شفای فرزندم را از آنها بخواهم.
این بانوی جنوب کرمانی ادامه داد: به ناگاه کودکم از روی دوشم به داخل گهواره افتاد اطراف گهواره خیلی شلوغ بود در ازدحام جمعیت و با سختگیری عراقی ها نمی دانستم چطور نزدیک شوم و کودکم را از داخل گهواره بیرون بیاورم به مسئول کاروان مان گفتم شما کمک کنیم فرزندم را بیاورم گفت اگر من هم جلو بروم فایده ای ندارد عراقی ها اجازه نزدیک شدن نمی دهند.
وی اظهار کرد: در همین حین اشکم جاری شد و شروع کردم به درد و دل با اباعبدالله الحسین (ع) و آن حضرت را قسم به طفل ۶ ماهه اش دادم که اگر فرزندم شفا یابد هر سال به یاد حضرت علی اصغر (ع) با دستان خودم گهواره ای درست کنم و در ششم محرم به حسینیه روستایمان ببرم که در آن روزها تنها چادری بود که بر روی زمینی خالی بنا شده بود، و برای علی اصغر (ع) لالایی بخوانم و عزاداری کنم.
خالصی عنوان کرد: بعد از گذشت ۸ ساعت دیدم یک بانوی عراقی با زبان عربی که هیچ چیز از حرف هایش را نمی دانستم به سمتم آمد و با دست پنج انگشت به من نشان دادی و چیزی گفت، رو کردم به مسئول کاروان و پرسیدم که او چه می گوید؟ مسئول کاروان گفت که این بانوی عراقی می گوید من پنج فرزند دارم فرزند تو هم مثل فرزند خودم است صحبت کرده ام و الان او را نزد تو می آورم.
این بانوی جنوب کرمانی ادامه داد: دیدم فرزندم روی پایش راه می رود و چشم هایش بهبود یافته و به سمتم می آید، دانستم اباعبدالله الحسین (ع) به من مادر دلشکسته و فرزند ناتوانم عنایت کرده و او را شفا داده است.
وی افزود: فرزندم راه می رفتم اما هنوز توان سخن گفتن نداشت کاروان گفت باید برویم بین الحرمین و دعای فرج امام زمان (عج) بخوانیم و بعد هم به زیارت ابوالفضل العباس (ع) مشرف شویم به بین الحرمین که رسیدیم همه با هم شروع کردیم به خواندن دعای فرج در همین حین فرزندم دوید و جلوی کاروان رفت و همراه با ما شروع کرد به خواندن دعای فرج، از آن روزها خیلی سال است می گذرد و اکنون پسرم دیپلم گرفته و کلاس قرآن می رود.
خالصی یادآور شد: از سفر کربلا که برگشتم از سال بعد در ششم محرم گهواره ای درست می کنم و به مجلس عزای امام حسین (ع) می برم و به یاد علی اصغر اباعبدالله الحسین (ع) عزاداری می کنم.
این بانوی جنوب کرمانی گفت: سال های اول که فراوانی آب باعث رویش نیزارها شده بود با نی گهواره درست می کردم اما در سال های خشکسالی با حصیری که از برگ های درخت نخل بافته ام و تکه های چوب گهواره درست می کنم و به اتفاق بانوان روستا به حسینیه سیدالشهدا (ع) می رویم و برای حضرت علی اصغر (ع) عزاداری می کنم.
حالا آیین گهواره بندی و گهواره گردانی در ایام محرم به یاد حضرت علی اصغر (ع) به یک سنت تبدیل شده است و هر ساله بانوان این آیین را برگزار می کنند.
نظر شما