سه‌گانه نفاق: دیپلماسی، دروغ، درگیری

در جهانِ به‌ظاهر متمدن امروز، نفاق گاه در لبخندی دیپلماتیک پنهان می‌شود، گاه در واژه‌ای پرطمطراق از صلح، و گاه در وعده‌ای پوشالی بر سر میز مذاکره. آنچه آمریکا در مواجهه با ایران به نمایش گذاشت، فراتر از یک تناقض سیاسی بود؛ نمایش تلخِ سه‌گانه‌ای بود از دیپلماسی پرریا، دروغ‌های زنجیره‌ای، و درگیری‌هایی که خون مردم ایران را بر زمین ریخت. بازیگر این صحنه، رئیس‌جمهوری بود که حقیقت را بارها دروغ گفت و «مذاکره» را مقدمه‌ای برای تجاوزگری هم‌پیمان صهیونیستش قرار داد.

به گزارش خبرگزاری شبستان، در سپهر سیاست بین‌الملل، یک اصل اساسی همواره خود را به رخ می‌کشد: واژه‌ها در دیپلماسی، چنان‌که باید، با کنش‌های واقعی تطابق ندارند. در این میان، سیاست‌های اعلامی و اعمالی دولت ایالات متحده ــ به‌ویژه در دوره اخیر ــ بار دیگر شکاف عمیق میان گفتار دیپلماتیک و عملکرد عملی این کشور را به‌نمایش گذاشته است؛ شکافی که در قبال جمهوری اسلامی ایران، ابعادی تلخ و پرهزینه یافته است.

رئیس‌جمهور ایالات متحده، در شرایطی مدعی بازگرداندن ایران به پای میز مذاکره بود که در ادامه مسیر، با اتخاذ مواضعی آشکارا تحریک‌آمیز و هم‌راستا با رژیم صهیونیستی، بستر اقدامات نظامی مستقیم علیه ایران را فراهم کرد. این اقدامات که در قالب حمایت سیاسی، تسلیحاتی و اطلاعاتی از حملات تل‌آویو به اهدافی در داخل خاک ایران دنبال شد، به جان‌باختن جمعی از فرماندهان نظامی، دانشمندان برجسته و شهروندان بی‌گناه کشورمان انجامید.

سه‌گانه نفاق: دیپلماسی، دروغ، درگیری

از مذاکره تا محاصره

تناقضی آشکار در کنش سیاسی دولت آمریکا در آن است که مذاکره را به‌عنوان یک تاکتیک برای کاهش فشار افکار عمومی و ایجاد فرصت برای برنامه‌ریزی تهاجمی‌تر به‌کار گرفت. از همین روست که برخی تحلیل‌گران، تلاش‌های ظاهری واشنگتن برای گفت‌وگو را با هدف انحرافی تعبیر می‌کنند؛ تاکتیکی برای خرید زمان، آزمودن سطح نرمش ایران و آماده‌سازی جبهه‌ای گسترده‌تر برای اعمال فشارهای بعدی.

بازخوانی میراث دروغ‌های ساختاری

ترامپ در طول چهار سال ریاست‌جمهوری خود، بالغ بر ۳۰۵۷۳ دروغ یا ادعای گمراه‌کننده را در قالب سخنرانی‌ها، مصاحبه‌ها و توییت‌های رسمی منتشر کرده است.سابقه بی‌اعتمادی به مقامات آمریکایی در عرصه بین‌المللی موضوعی تازه نیست. در همین زمینه، روزنامه واشنگتن پست پیش از این در گزارشی مستند، آماری قابل‌تأمل از عملکرد رسانه‌ای دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، ارائه داده است. بنابر این گزارش، ترامپ در طول چهار سال ریاست‌جمهوری خود، بالغ بر ۳۰۵۷۳ دروغ یا ادعای گمراه‌کننده را در قالب سخنرانی‌ها، مصاحبه‌ها و توییت‌های رسمی منتشر کرده است.

قابل‌توجه آن‌که این آمار بر مبنای معیارهای دقیق بوده است؛ به‌گونه‌ای که حتی اگر یک دروغ مشخص در چندین نوبت تکرار شده باشد، تنها یک بار در شمارش نهایی محاسبه شده است.

اقتصاد؛ محور فریب و بزرگ‌نمایی

بیشترین حجم از این ادعاهای غلط به حوزه اقتصاد مربوط می‌شود. ترامپ بارها مدعی شد که بزرگ‌ترین اقتصاد تاریخ آمریکا را ایجاد کرده است. با این حال، بررسی‌های کارشناسی نشان دادند که اقتصاد ایالات متحده در دوره‌هایی مانند ریاست‌جمهوری دوایت آیزنهاور، لیندون جانسون و بیل کلینتون، از منظر شاخص‌های اقتصادی کلان، رشدی فراتر از دوره ترامپ را تجربه کرده‌اند.

سه‌گانه نفاق: دیپلماسی، دروغ، درگیری

ترامپ همچنین در واپسین ساعات ریاست‌جمهوری خود، در پایگاه هوایی «اندروز» سخنانی ایراد کرد که نمونه‌ای دیگر از همین روند ادعاسازی‌های نادرست بود. وی مدعی شد که دولتش «بیشترین میزان کاهش مالیات» در تاریخ ایالات متحده را اجرا کرده است؛ در حالی که مطابق با اسناد واشنگتن پست، این عنوان به دوره ریاست‌جمهوری رونالد ریگان تعلق دارد.

سیاست‌ورزی بدون اخلاق سیاسی

واقعیت آن است که دروغ‌گویی در سطح بالای ساختار حاکمیتی ایالات متحده، نمود رفتاری از یک الگوی کلان در حکمرانی این کشور است؛ الگویی که متأسفانه در برخورد با کشورهای مستقل و به‌ویژه جمهوری اسلامی ایران، با شدت بیشتری اعمال شده و پیامدهایی جبران‌ناپذیر به‌بار آورده است.

تجربه سال‌های اخیر، بار دیگر این گزاره را تأیید می‌کند که نباید در محاسبات راهبردی، بر صداقت سیاست‌مداران آمریکایی تکیه کرد. آن‌چه مسلم است، آن است که در برابر قدرت‌نمایی‌های دوگانه و فریب‌کارانه، تنها راه مؤثر، حفظ آمادگی، تقویت انسجام داخلی و تکیه بر ظرفیت‌های ملی است.

کد خبر 1824749

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha