به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری شبستان، در جهانی که قواعد بازی هر روز بازتعریف میشوند و قدرتها با واژگان شیک، اما نیتهایی کدر، به بازاریابیِ زور میپردازند، برخی دستاوردها دیگر صرفاً «فنّاوری» یا «ظرفیت» نیستند و به تکهای از شناسنامهی ملی یک ملت تبدیل میشوند. آنگونه که اگر لحظهای از آنها چشم بپوشی، گویی بخشی از حافظهات را پاک کردهای. غنیسازی اورانیوم برای ایران، یکی از همین نقاط اتصال است؛ جایی که علم، استقلال، ایثار و امنیت در هم گره خوردهاند.
ایرانِ امروز با آنچه در پرونده هستهایاش دارد، حرفهای زیادی برای گفتن دارد؛ نه به زبان شعار، با زبان تجربهای که گاه با شهادت دانشمندانش آمیخته شده و گاه با سالها رنج تحریم و مقاومت اقتصادی آبدیده شده است. اینجا پای معامله بر سر سانتریفیوژ و کیلوگرم نیست؛ سخن از مالکیت معنوی یک مسیر تاریخی است. مسیری که با دستان دانشمندان و خون شهدا شکل گرفته و با اراده سیاسی تثبیت شده است.
وقتی از چرخهی بومی غنیسازی سخن به میان میآید، دارد از چیزی فراتر از توان هستهای حرف میزده میشود؛ از روحیهای که زیر هیچ فشاری، به «وامگیری از اراده بیگانه» تن نمیدهد. چراکه این اراده، در مسیر پرزخم و پرشکوهی به دست آمده که صدها بار ارزشش بیشتر از وعدههای نیمبند و فریبکارانه قدرتهای متناقضگوست.
آمریکا میخواهد در جهانِ صفر و صد تصمیم بگیرد، اما مخاطبش ملتیست که خاکستری نمیپذیرد، چون سالهاست معنای روشنی از «حق مسلم» را در میدان سیاست و علم تثبیت کرده است. این مسیر، برگ چانهزنی نیست. این مسیر، بخشی از آن چیزیست که ایران را ایران کرده است.
نه عقبنشینی، نه معامله؛ غنیسازی یک دستاورد است، نه برگ چانهزنی
ابراهیم عزیزی، رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، در واکنش به مواضع متناقض آمریکا، صراحتی شفاف اما ریشهدار به کار میبرد: «موضع ایران درباره تداوم چرخه کاملاً بومی غنیسازی اورانیوم، نه از سر لجبازی سیاسی، بلکه برخاسته از حقوق مسلم و قانونی ملت ایران و ثمرهی سالها تلاش، هزینه و ایثار فرزندان این مرز و بوم است.»
این مسیر، با خون شهدای هستهای و دههها سرمایهگذاری علمی و ملی گره خورده و نمیتواند بازیچهی خواستههای یکطرفه و زیادهخواهانه قدرتهای خارجی باشد.
برای سیاستگذارانی همچون عزیزی، ماجرای غنیسازی نه موضوعی تکنولوژیک صرف، که بخشی از حافظه مقاومت ملت ایران است. عزیزی به روشنی تأکید میکند: «این مسیر، با خون شهدای هستهای و دههها سرمایهگذاری علمی و ملی گره خورده و نمیتواند بازیچهی خواستههای یکطرفه و زیادهخواهانه قدرتهای خارجی باشد.»
اینجا از «فشار» و «امتیازگیری» سخن نیست، از حراست از داشتههاییست که حاصل سالها مجاهدت علمی است؛ داشتههایی که نمیتوان آنها را با وعدههای گنگ جایگزین کرد.
واشنگتن در چنبره صفر یا صد؛ منطق یا فشار؟
رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در بخشی از مواضع خود، رویکرد پرتناقض آمریکا را به نقد میکشد: «اصرار واشنگتن بر رویکرد صفر-یا-صد، در حالی که از یک سو زبان تهدید و تحریم را به کار میگیرد و از سوی دیگر دم از مذاکره میزند، علاوه بر اینکه روند گفتوگوها را با مانع مواجه میسازد نشانگر نوعی تناقضگویی و فقدان صداقت در تیم مذاکرهکننده آمریکاست.»
این «تناقضگویی» دقیقاً همان گرهیست که گفتوگوها را از مسیر طبیعی خارج کرده است. طرف مقابل هنوز باور ندارد که قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران، از اراده و همبستگی ملیاش تغذیه میشود نه از معادلات کوتاهمدت.
زبان زور، در ایران خریدار ندارد
این نماینده مجلس به خوبی روشن میسازد که تا زمانی که آمریکا خود را میان دیپلماسی و تهدید معلق نگه دارد، تهران در دفاع از حقوق خود، متوقف نخواهد شد.در تحلیل عزیزی، مسیر تفاهم واقعی تنها از راه پرهیز از زبان تهدید میگذرد. به اعتقاد او «اگر واقعاً ارادهای برای تفاهم و حلوفصل وجود دارد، طرف آمریکایی باید ابتدا تکلیف خود را با زبان زور و سیاست فشار مشخص کند.»
این نماینده مجلس به خوبی روشن میسازد که تا زمانی که آمریکا خود را میان دیپلماسی و تهدید معلق نگه دارد، تهران در دفاع از حقوق خود، متوقف نخواهد شد.
مجلس در سنگر دفاع از حقوق ملی
عزیزی پایگاه نهادی حمایت از این موضع را هم مشخص میکند؛ او میگوید: «جمهوری اسلامی ایران از حقوق خود عقبنشینی نخواهد کرد و مجلس شورای اسلامی نیز در کنار دولت و سایر نهادهای مسئول، با قاطعیت از منافع ملت دفاع خواهد کرد.»
مجلس، پشتیبان این ایستادگی است و با چنین نگاهی، غنیسازی نه مسئلهای قابل چشمپوشی، که بخشی از هویت ملی ایران است.
رویکرد عزیزی، بازتاب یک واقعیت مهم در سیاست خارجی جمهوری اسلامی است؛ در برابر فشار، ایستادگی؛ و در برابر گفتوگوی محترمانه، دروازهای باز. اما این بار قرار نیست با «صفر و صد» مذاکره شود. قرار نیست برگ برندهای از سرِ ترس یا امتیاز، واگذار شود.
چرخه غنیسازی، علاوه بر یک فناوری، نماد ارادهی یک ملت است.
نظر شما