«بهنام کشکولی»، تولیدکننده فرش دستباف عشایری و میراث دار ۵ نسل تولید در حوزه فرش دستباف عشایری در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان از کاهش شدید تعداد بافندگان و زوال هنر قالیبافی عشایری خبر داد و تاکید کرد: فرش دستباف عشایری دیگر صرفه اقتصادی برای نسل جدید ندارد. مقایسه این حرفه با مشاغل کاذب نشان می‌دهد زحمت زیاد و درآمد کم باعث شده بسیاری از بافندگان قالی را رها کنند. در پنج سال اخیر تعداد بافندگان در استان فارس بیش از ۸۰ درصد کاهش یافته است؛ فرش عشایری قشقایی، هنری ذهنی و برگرفته از زندگی روزمره بافنده است. اما متأسفانه این میراث ملموس در حال نابودی است.
سیاست‌گذاری‌های اشتباه، عامل کاهش صادرات
این تولیدکننده و صادر کننده باسابقه فرش دستباف با اشاره به وضعیت نامناسب صادرات فرش گفت: عدم ارتباط مؤثر با کشورهای خارجی و تبلیغات منفی درباره ایران و مشکلات ارسال و هزینه های بالا باعث شده بازارهای سنتی فرش دستباف از بین برود. حتی کشورهایی مثل عراق و تاجیکستان نه شناختی آنچنانی به فرش ایران دارند و توان خرید فرش‌های ما را ندارند. از سوی دیگر، تبلیغات منفی بین‌المللی باعث شده برخی کشورها که شناخت خوبی داشتند فرش ایرانی را تحریم کنند.
او همچنین به حضور کمرنگ ایران در نمایشگاه‌های جهانی اشاره کرد و گفت: در نمایشگاه فرش هانوفر، فقط چند غرفه از ایران شرکت کرده بودند، اما پاکستان با ۹۰ غرفه حاضر بود. کاهش ارزش ریال نیز حضور تجار ایرانی در این رویدادها را بسیار دشوار کرده است.
فرش، دیگر اولویت مردم نیست
کشکولی درباره تغییر سبک زندگی مردم نیز گفت: حتی در روستاها، فرش دستبافت قدیمی خود را با فرش ماشینی تعویض مینمایند، بسیاری از بافندگان هم ترجیح می‌دهند بیکار باشند تا اینکه ماه‌ها برای بافت یک فرش زحمت بکشند و در نهایت سودی نبرند.
او افزود: امروز شغل‌هایی مثل کارهای روزانه در مزارع و باغات در مناطق گرمسیری درآمد بیشتری دارد. فرشبافی در برابر چنین مشاغلی حرفی برای گفتن ندارد.
فرش هنوز کالای سرمایه‌ای هست، اما نه برای همه
کشکولی در پاسخ به این سئوال که آیا فرش هنوز کالای سرمایه‌ای محسوب می‌شود، گفت: بله، اما نقد کردن آن حتی برای من فرش فروش به قیمت واقعی آن سخت و دشوار شده، نمی‌توان به راحتی آن را نقد کرد و همین باعث شده کمتر کسی به‌عنوان سرمایه‌گذاری به آن نگاه کند.
هشدار درباره از بین رفتن یک میراث ملی
او با انتقاد از عدم حمایت دولتی گفت: دولت به صنایع و گردشگری بی‌توجه است. اگر فرش اولویت داشت، از تولیدکنندگان حمایت می‌شد و بازار هدف با بررسی سلیقه مشتریان جهانی تأمین می‌شد. اما این بخش کاملاً رها شده است.
محمدی در پایان تاکید کرد: فرش دستباف ایران، به‌ویژه فرش عشایری، جزو میراث فرهنگی کشور است. اگر همین مسیر ادامه پیدا کند، در آینده‌ای نه‌چندان دور باید آن را تنها در موزه‌ها ببینیم.
نظر شما