«سیدمحمد حسینی» در گفتگو با خبرنگار فرهنگ و اجتماع خبرگزاری شبستان با بیان اینکه به صورت کلی آثار سینمای دفاع مقدس وآثار فاخر سینمای ایران دچار نوعی کهولت و ضعف شده اند اظهار کرد: اما در سال های اخیر در قالب های مختلف به ویژه در ساخت سینمای دفاع مقدس؛ شاهد یک نوع رشد نسبی از لحاظ کمی و کیفی بودهایم؛ کما اینکه ساخت فیلمهایی همانند«مجنون» ساخته مهدی شامحمدی (درباره زندگی شهید مهدی زینالدین)، فیلم «پیشمرگ» ساخته علی غفاری (برشی از زندگی سردار شهید سعید قهاری از فرماندهان دوران دفاع مقدس) و «غریب» به کارگردانی محمدحسین لطیفی و نویسندگی و تهیه کنندگی حامد عنقا از جمله آثار فاخر و درجه ی یک، سینمای دفاع مقدس هستند که با توجه به اینکه این فیلم ها توسط جوانان ساخته شده اند، نسبت به سال های گذشته مقداری رنگ و بوی امروزی تری به خود گرفته ضمن اینکه تلاش کردند در عین حالی که هم ذائقه مخاطب جوان را در نظر گرفته اند، پایبند به اصول سینمای دفاع مقدس هم باشند.
ضعف جدی سینمای ایران در فیلمنامه
مدیر گروه فیلم و سریال بنیاد روایت فتح و مدیر انجمن سینمای انقلاب اسلامی تصریح کرد: از سوی دیگر حوزه سینمای کمدی هم مشخص و مشهود است و سینمای اجتماعی ما هم به عقب نرفته و نباید این گونه تصور کنیم که هر سال بناست مثلا آثاری نظیر آثار «اصغر فرهادی» ساخته شود اما اتفاقاتی در حال رخ دادن است و فیلم «بی بدن» هم اثر متفاوتی در حوزه اجتماعی است. هر چند همان جریان قبلی یعنی سینمای بی اعتبار، سینمایی که مایوس و ناامید است و نگاه به پلشتی ها و فرومایگی ها دارد و به نوعی از امید و آینده دست شسته، همچنان به حیات خود ادامه می دهد و اتفاقا هم خیلی با صراحت و وقاحت بیشتری ماموریت خود را انجام میدهد.
وی ادامه داد: بنابراین سینما پَسترفتی نداشته اما نکته مهمی که به نظرم وجود دارد این است که ما در حوزه متن و فیلم نامه های سینمایی و شکل دهی به آثار به خصوص آثار تاریخی در دو دهه گذشته دچار ضعف جدی هستیم ضمن اینکه فیلمنامه سریال «پوریای ولی» جزو آثاری است که حدود ۲۰ سال است که توسط «جعفری جوزانی» نوشته شده و بناست ساخته شود؛ ضمن اینکه همه اینها تلاشی برای ورود به سینمای تاریخی است اما ضعف در فیلم نامه های تاریخی مشکل بزرگی است که حدود دو دهه است سینمای ایران را گرفتار کرده است.
حسینی افزود: این موضوع علل متنوعی دارد و به نحوه نگاه ما، تلقی ما از نقد و غیره مربوط میشود و یکی از دلایل مهم دیگر ضعف در فیلمنامه، به سهم نویسندگان از بودجه تولید مربوط میشود به این معنا که مثلاً یک فیلم با ۶۰ میلیارد تومان ساخته میشود اما ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان برای متن و فیلمنامه در نظر گرفته میشود. این رقم در مقایسه با بودجه تولید به این معناست که ما عملاً متن را نادیده میگیریم و کمترین دستمزد و بودجه را برای نویسنده در نظر داریم. وقتی مهمترین قوه خلاقه در فیلم تا این حد نادیده گرفته میشود طبیعتاً ما ضعفهای بسیاری در این حوزه خواهیم داشت.
رنگ و بوی جدید سینمای مذهبی
مدیر گروه فیلم و سریال بنیاد روایت فتح در ادامه بیان کرد: سینمای مذهبی ما هم با آثاری که امسال ارایه داد، رنگ و بوی جدیدی به خود گرفته؛ به نظرم به لحاظ تکنیکی، ساختاری و محتوایی بسیار قابل توجه است و این می تواند نوید بخش فصل جدیدی باشد در حوزه سینمای مذهبی و نگاه به داستان های قرآنی و دینی در ساخت فیلم هاست؛ اما از سوی دیگر ما در حوزه سینمای تاریخی به دلایلی دچار ضعف هستیم؛ بخشی از این مشکلات بر می گردد به زیرساخت ها و امکانات لازم در این حوزه، ما در بعضی از حوزه ها امکانات لازم را نداریم؛ در واقع سینمای ایران هم حرکتی در این فضاها نمی کند در حالی که پیشگامان این فضا در طول تاریخ قطعا ایرانیان بودند به دلیل اینکه ما در نگاه به آسمان پیش قدم بودیم؛ پیش از اینکه اروپاییان متوجه کروی بودن زمین شوند در ایران این مساله به اثبات رسیده بود و کتاب های زیادی در این حوزه توسط غیات الدین جمشیدی، ابوریحان بیرونی وسایر بزرگان ایرانی نوشته شده بود در حالی که متاسفانه سینمای ما مطلقا نگاه به آسمان ندارد و اصلا سابقه ای در این زمینه نداشته است.
وی اظهار کرد: دلیل دوم نگاه به تاریخ است؛ تعبیرم از تاریخ این است که من می گویم: ما تاریخ نداریم؛ «ما خود تاریخ هستیم»؛ یعنی هر جایی که بخواهد تاریخش را نقل کند باید نسبت به تاریخ ایران گراگیری کند و واقعا تاریخ ما یکی از زیباترین ترجمه تاریخی جهان است؛ وقتی یک چنین جایگاهی داریم؛ خیلی ناشایست و دور از ذهن است که مبادرت به تولید آثار تاریخی نکنیم، آثار تاریخی اسطوره ایران است و می تواند بسیاری از مباحث انسانی را به مخاطب انتقال دهد و از آن شور و ذوق حاکم بر اسطوره های یونان و رم مبرا است.آنچه در یونان و رم روایت می شود؛ عمدتا قابل بیان برای نوجوان و جوان نیست؛ بنابراین اسطوره های ایرانی خیلی نسخه فوق العاده ای هستند لذا در انگلستان برای اینکه اسطوره های شالوده ای به مخاطبان خود (حلقه لندن) ارایه دهند؛ اقدام به نگارش کتاب هایی مانند جهان میانه و ارباب حلقه ها کرده اند که نگارش آنها بیشتر مبتنی بر نوعی پاکی در رفتارهای انسانی است که با حاکمیت جنسیت محور از اسطوره های یونانی در حال فاصله گرفتن است؛ در حالی که این موضوع در اسطوره های ایرانی فی نفسه وجود دارد و فوق العاده است لذا مشکل ما این است که اصلا به آن نگاه نکردیم و سینمای ایران کمتر به این امر مبادرت کرده است. شاید بخشی از این مسایل به دلیل کمبود امکانات و زیر ساخت های مورد نیاز باشد که بایستی سرمایه گذاری در این زمینه صورت بگیرد.
وی گفت: سینمای دفاع مقدس باید به سمت اقتباس برود و امروز باید بررسی کنیم که آیا این مدلسازی و اقتباس میتواند نتیجهبخش باشد یا خیر. به نظر من اینکه سینمای دفاع مقدس به سمت اقتباس پیش رفته بسیار مهم است و میتواند اتفاقات خوبی را در این عرصه رقم بزند.
نیاز سینمای دفاع مقدس به تدوین نوعی از الگویتم جدید برای پخش
مدیر انجمن سینمای انقلاب اسلامی با اشاره به ارزیابی خود از استقبال مخاطبان از سینمای ارزشی گفت: ما مشکل بزرگی داریم در قبال فیلم هایی که گونه متفاوتی از فیلم های کمدی هستند؛ من کاری به ارزشی و غیر ارزشی ندارم و به دنبال ارزشگزاری هم نیستم اساسا الگوریتم پخش را بلد نیستیم؛ یعنی آنچه که الان داریم انجام می دهیم، ناظر به پخش درحوزه آثار کمدی است که موفقیت خود را نشان می دهد؛ این باید مسیر خود را طی کند کما اینکه کار خود را هم به درستی انجام می دهد؛ اما در این سو سینمای دفاع مقدس نیاز به تدوین نوعی از الگوریتم جدید برای پخش دارد که بتواند فرم پخش خود را بگیرد؛ این امر در سراسر دنیا همین طور است؛ ولی آن چه مسلم است این است که در سراسر دنیا الگوریتم پخش برای آثار سینما متفاوت از کمدی، الگوریتم متمایزی نسبت به آثار کمدی داردند واینها در واقع جایگاه متفاوتی دارند و نوع تبلیغاتی که برایشان می شود و فضایی که برایشان اختصاص پیدا می کند، مسیری که طی می کند مخصوصا برای رسیدن به منظر مخاطب مسیر متفاوتی است، یعنی آنها مسیر سنتی را نمی روند ما این را در ایران نداریم در واقع مشکل ما از تولید نیست بلکه مشکل ما در پخش تالیف و باز نوع اندیشی است.
نظر شما