به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از فارس، نمیدانم شما هم این تجربه را دارید یا نه، اما برای خیلی از ما، کتابخانه خانه مادربزرگ یا قفسه چوبی خاکنشسته گوشه اتاق پدری، شبیه یک صندوقچه گنج بود. کتابهایی با جلدهای رنگپریده، امضاهای یادگاری پشت جلد، و بوی خاص کاغذهایی که انگار به اندازه عمر خود ما خاطره ذخیره کرده بودند.
«نذر کتاب» در نگاه اول شاید یک پویش ساده اهدای کتاب باشد، اما در حقیقت، قصهای است از زنده کردن کتابهای خاموش و هدیه دادن رؤیا به نسلی که تشنه دانایی است.
کتابهایی که روزگاری دستبهدست میان اعضای خانواده میچرخیدند و حالا شاید سالهاست که فقط تماشا میشوند.
حالا اما، یک اتفاق مردمی در استان فارس، دوباره این کتابها را به چرخه زندگی برگردانده؛ نه در موزهها یا نمایشگاهها، بلکه در دل روستاها، در کتابخانههای کوچک سیار، و در آغوش کودکانی که شاید هنوز اولین کتاب عمرشان را باز نکردهاند.
وقتی مهربانی از قفسهها سرریز میشود
«نذر کتاب» در نگاه اول شاید یک پویش ساده اهدای کتاب باشد، اما در حقیقت، قصهای است از زنده کردن کتابهای خاموش و هدیه دادن رؤیا به نسلی که تشنه دانایی است.
محمدحسین فیروزی، مدیرکل کتابخانههای عمومی فارس، خبر داده که تنها در سه ماه ابتدایی جشنواره، بیش از ۵۱ هزار جلد کتاب با ارزشی بالغ بر ۴۶ میلیارد ریال، به همت مردم فرهنگدوست فارس، روانه کتابخانههای عمومی این استان شدهاند.
اما این فقط یک آمار نیست. هر جلد کتاب، یک پنجره است. پنجرهای رو به دنیایی تازه، برای کودکی که شاید در یکی از ۲۷۵ کتابخانه فعال استان، چشمانتظار دنیایی رنگیتر از خاک و کار باشد.
پویش نذر کتاب، با شعار «به کتابهایت جانی تازه بده»، دقیقاً همین مفهوم را نشانه گرفته؛ آنهایی که سالها همدم ما بودهاند، حالا خودشان به همدم کسی تبدیل میشوند.
از انبار خاطرات تا کولهپشتی یک کودک روستایی
خیلی از این کتابها، سالها پیش با عشق خریده شده بودند. شاید هدیه تولدی بودهاند، یا یادگاری از دوستی دور. حالا همان کتابها در کتابخانهای روستایی، در خودروی کوچکی که به مدرسههای دورافتاده سر میزند، یا در کتابخانه کودک یکی از محلههای کمبرخوردار، دوباره جان گرفتهاند. انگار آدم خودش را میان برگهایشان جا گذاشته باشد.
پویش نذر کتاب، با شعار «به کتابهایت جانی تازه بده»، دقیقاً همین مفهوم را نشانه گرفته؛ آنهایی که سالها همدم ما بودهاند، حالا خودشان به همدم کسی تبدیل میشوند.
نکته جالب اینجاست که مشارکت در این جشنواره، فقط به تحویل کتاب خلاصه نشده. کسانی که درگیر زندگی پرمشغلهاند اما دلشان با کتاب است، میتوانند تنها با ارسال عدد ۱ به شماره ۱۰۰۰۴۵۰۲۷ در این نذر فرهنگی شریک شوند. نذری که برخلاف نذورات مرسوم، نه برای رفع بیماری، بلکه برای درمان بیکتابی و فقر فرهنگی است.
وقتی مردم، مهمترین نهاد فرهنگی میشوند
وقتی مشارکت مردمی، پا به میدان فرهنگ میگذارد، نتیجهاش چیزی فراتر از آمار و نمودار میشود؛ میشود جان گرفتن قصهها، زنده شدن رؤیاها، و نور افتادن روی چشمان کودکانی که حالا در کتابخانهای ساده، رؤیای جهانهای بزرگ را ورق میزنند.
شاید هیچ نهاد و سازمانی بهاندازه مردم نتواند کتاب را به قلب جامعه برگرداند. جشنواره نذر کتاب، مثال روشنیست از این حقیقت. وقتی مشارکت مردمی، پا به میدان فرهنگ میگذارد، نتیجهاش چیزی فراتر از آمار و نمودار میشود؛ میشود جان گرفتن قصهها، زنده شدن رؤیاها، و نور افتادن روی چشمان کودکانی که حالا در کتابخانهای ساده، رؤیای جهانهای بزرگ را ورق میزنند.
نذر دانایی، چراغی که خاموش نمیشود
هنوز تا پایان خرداد زمان باقی است. هنوز کتابهایی هستند که دلشان برای خواندهشدن تنگ شده و کودکانی که دلشان یک قصه تازه میخواهد. نذر کتاب، فقط بخشیدن چند جلد کاغذ نیست؛ نذر داناییست، نذر آینده است. آیندهای که در دستان کوچک نسل جدید رقم خواهد خورد؛ نسلی که با یک کتاب، ممکن است مسیر زندگیاش را پیدا کند.
نظر شما