خبرگزاری شبستان-خراسان جنوبی؛ زینب روحانی مقدم-مادری تنها یک نقش نیست؛ رسالتی است عمیق، ریشهدار و مقدس که بنیان جوامع انسانی را میسازد. مادری یعنی پرورش جانهایی که قرار است آیندهساز باشند؛ یعنی حضور گرم و مؤثر در خانه، و تربیت فرزندانی که با محبت و معرفت رشد میکنند.
اما وقتی مادری با طلبگی در هم میآمیزد، این رسالت دوچندان میشود. بانوان طلبه، ستونهایی هستند در جامعه که هم درون خانه را روشن میکنند و هم در فضای عمومی، چراغ معرفت میافروزند.
در روزگاری که هجمههای فرهنگی و رسانهای، بنیان خانواده را هدف گرفتهاند، نقش مادران طلبه بیش از همیشه برجسته است. آنان نهتنها حافظ ایمان خانواده خود هستند، بلکه پیامآور اخلاق، آرامش و آموزههای ناب دینی در دل جامعهاند.
در این میان، تصمیم برای داشتن خانوادهای پرجمعیت، یک انتخاب ساده نیست. انتخابی است برخاسته از ایمان، بصیرت و باور به اینکه هر فرزند، نعمتی از سوی خداوند و فرصتی برای گسترش نسل مؤمن و آگاه است. مادران طلبهای که با شجاعت و توکل، پرچم جوانی جمعیت را برافراشتهاند، پیشگامان نسلی تازه از تربیت دینیاند.
در ادامه، روایتی عمیق و ملموس از زندگی یکی از این بانوان طلبه میخوانیم؛ زنی که با شش فرزند و قلبی پر از ایمان، هم خانه را روشن نگهداشته و هم محفلهای تبلیغی را. طیبه غفاری، طلبهای از دیار خراسان جنوبی، قصهاش قصه ماست؛ قصه زنانی که بیصدا اما مؤثر، جهان را تغییر میدهند.
*آغاز راه؛ ورود به حوزه علمیه در اوج جوانی
طیبه غفاری، متولد ۱۳۶۹ است. او مادر شش فرزند است و با افتخار آنها را "هدیههای الهی" مینامد. تحصیلات حوزویاش را از سال ۱۳۸۶ در حوزه علمیه حضرت نرجس سلاماللهعلیها در بیرجند آغاز کرد و سطح دو را با موفقیت به پایان رساند.
با وجود علاقه فراوان به ادامه تحصیل، شرایط زندگی و مسئولیت مادری موجب شد که مسیرش را از طریق مطالعات آزاد و تحقیق درباره موضوعات کاربردی مانند تربیت فرزند، همسرداری و مشاوره دینی ادامه دهد.
*خانهداری، مادری و طلبگی؛ سه ضلع یک مثلث متعادل
در نگاه خانم غفاری، فعالیتهای زندگیاش هیچکدام جدا از دیگری نیستند. وی در گفتگو با خبرنگار شبستان میگوید: هم کار طلبگی نیاز به مطالعه دارد، هم تربیت فرزندان و هم مدیریت خانه مطالعه برای تبلیغ درباره خانواده و فرزندان، باعث میشود تبلیغم هم در خانه کاربردیتر شود و مطالعه برای تبلیغ درباره خانواده و فرزندان، باعث میشود تبلیغم هم در خانه کاربردیتر شود و بالعکس.
او همواره تلاش میکند با حضور در کلاسهای مرتبط با تبلیغ و تربیت، دانش خود را بهروز نگه دارد. از طرفی، آموزشهایی که به بانوان ارائه میدهد، همسو با آموزههایی است که خودش در خانه به کار میگیرد. این تعامل دوسویه، شخصیت علمی و مادریاش را در کنار هم رشد داده است.
*راهی پرفراز و نشیب، اما شیرین
طیبه غفاری در مسیر تحصیل با چالشهایی نیز مواجه بوده است. او درباره سختیهای دوران تحصیل میگوید: وقتی سطح سه حوزه را آغاز کردم، یک سال به صورت حضوری شرکت کردم، اما با داشتن فرزندان خردسال و دوری مسیر، نتوانستم ادامه دهم.
وی ادامه می دهد: اما بهجای رها کردن مسیر، شروع به مطالعه و تحقیق درباره مسائل خانواده، تربیت فرزند و تبلیغ کردم. همین مسیر باعث رشد چشمگیرم شد.
*همسری همراه، فرزندانی پشتیبان
غفاری که در موفقیتهایش، همسر نقش پررنگی ایفا کرده است. با لبخند میگوید: همسرم در تمام مراحل کمکحالم بود و هست. فرزندانم نیز با دیدن علاقه و تلاش من، مرا همراهی کردند.
اما در کنار این پشتیبانی خانوادگی، او از نبود حمایت جدی نهادهای اجتماعی از مادران طلبه انتقاد میکند: هنوز حمایتها جدی نیست. امیدوارم نگاه مسئولان به طلاب خواهر تغییر کند. طلاب میتوانند در حل مسائل فرهنگی و اجتماعی بسیار مؤثر باشند.
*هر فرزند، دریچهای تازه به فهم زندگی
وی معتقد است که تولد هر فرزند، افقی نو در زندگیاش گشوده است و می افزاید: با تولد هر فرزند، درک و علم من از زندگی تغییر کرد. خداوند را بابت داشتنشان شاکرم. آنها باعث رشد من در جامعه و خانواده شدند.
باور عمیق او به آموزههای دینی و نقش تربیت قرآنی، روح تازهای به نگاهش نسبت به فرزندآوری بخشیده است و عنوان می کند: اگر بتوانیم مبانی دینی را به فرزندان بیاموزیم، هم کودکان به آرامش میرسند و هم والدین طعم آرامش واقعی را میچشند. اگر بتوانیم مبانی دینی را به فرزندان بیاموزیم، هم کودکان به آرامش میرسند و هم والدین طعم آرامش واقعی را میچشند.
*فرزندآوری، افتخار است نه هزینه
تصمیم برای داشتن شش فرزند، برای او نه بار اضافه بلکه افتخاری است از جنس ایمان. غفاری می گوید: شاید بعضی نگاه منفی داشته باشند، اما من فرزندانم را فرصت میدانم نه مانع. این نگاه باید در جامعه تقویت شود. فرزند بیشتر یعنی فرصت تربیت انسانهای بیشتر برای ساختن آیندهای معنوی.
*برنامهریزی؛ کلید موفقیت یک مادر طلبه
خانم غفاری باور دارد که اولویت همیشه با خانه و فرزندان است و می افزاید: اگر تبلیغ به خانواده آسیب برساند، باید کنار گذاشته شود. خانهداری و مادری بزرگترین تبلیغ است.
او با برنامهریزی دقیق تلاش میکند زمانی که در خانه حضور دارد، آنقدر با کیفیت باشد که فرزندان، نبود کوتاهمدت او را احساس نکنند.
سخن آخر؛
زندگی طیبه غفاری، روایت زنی است که نشان داده میتوان در عین مادری، طلبه بود؛ میتوان شش فرزند داشت و همچنان در میدان تبلیغ و آموزش حضوری مؤثر داشت. او الگویی زنده از زن مسلمان امروز است که میان خانه و حوزه، تعادل و معنا آفریده است.
او آرزو دارد روزی برسد که تربیت دینی، محور اصلی آموزش فرزندان در سراسر جهان باشد. آن روزی که زنان چون او دیگر تنها نباشند و جامعه، قدر این تلاشهای خاموش اما بنیادین را بداند.
نظر شما