به گزارش خبرگزاری شبستان از مشهد، روز کارگر، فراتر از یک مناسبت سالانه، فرصتی استراتژیک برای بازبینی و ارتقای نظام روابط کار و سرمایه، با هدف تحقق توسعه انسانی پایدار و گذار به اقتصاد دانشبنیان. در عصر جهانیشدن و تحولات شگرف تکنولوژیک، نقش کارگران به عنوان سرمایههای انسانی و پیشرانهای نوآوری و بهرهوری، بیش از پیش برجسته شده است. لذا، تبیین دقیق جایگاه کارگر در زنجیره ارزش، تامین حقوق اساسی و ارتقای کیفیت زندگی آنان، نه یک اقدام خیرخواهانه، بلکه ضرورتی اجتنابناپذیر برای رقابتپذیری اقتصاد ملی و دستیابی به توسعه متوازن و فراگیر است.
رویکردهای سنتی به نیروی کار، که صرفاً به عنوان یک عامل تولید کمهزینه نگریسته میشود، در دنیای امروز ناکارآمد و منسوخ شده است. در اقتصادهای پیشرفته، نیروی کار متخصص و ماهر، به عنوان مهمترین دارایی نامشهود بنگاهها و سازمانها، نقش کلیدی در خلق ارزش افزوده، نوآوری و ارتقای بهرهوری ایفا میکند. از این رو، سرمایهگذاری در آموزش، مهارتآموزی، بهداشت و ایمنی کارگران، نه تنها به بهبود شرایط زندگی آنان منجر میشود، بلکه به افزایش توان رقابتی بنگاهها و ارتقای سطح تولید ناخالص داخلی نیز کمک میکند.
متاسفانه، در بسیاری از کشورهای در حال توسعه، نظام روابط کار همچنان با چالشهای جدی مواجه است. دستمزدهای پایین، قراردادهای موقت، فقدان امنیت شغلی، شرایط کاری غیراستاندارد و محدودیتهای آزادی تشکلیابی، از جمله موانع اصلی پیش روی توسعه انسانی و ارتقای بهرهوری نیروی کار است. این مسائل، نه تنها به کاهش انگیزه و رضایت شغلی کارگران منجر میشود، بلکه زمینه را برای گسترش اقتصاد غیررسمی، قاچاق نیروی کار و نقض حقوق اساسی کارگران فراهم میکند.
در روز کارگر، باید بر این نکته تاکید کنیم که حقوق کارگران، حقوق بشر است. دولتها، کارفرمایان و سایر ذینفعان، باید با رعایت کنوانسیونهای بینالمللی کار و قوانین ملی، نسبت به تامین حقوق اساسی کارگران، از جمله حق دستمزد عادلانه، حق آزادی تشکلیابی، حق ایمنی و بهداشت کار، حق برخورداری از تامین اجتماعی و حق آموزش و مهارتآموزی، متعهد باشند.
علاوه بر این، باید به نقش مهم دولت در تنظیم روابط کار و حمایت از کارگران آسیبپذیر توجه ویژهای مبذول داشت. دولتها باید با وضع قوانین کارآمد، نظارت دقیق بر اجرای قوانین، و ایجاد سازوکارهای موثر برای حل و فصل اختلافات کارگری، زمینه را برای ایجاد یک محیط کار عادلانه و منصفانه فراهم کنند. همچنین، دولتها باید با ارائه آموزشهای فنی و حرفهای، حمایت از کارآفرینی، و ایجاد فرصتهای شغلی جدید، به توانمندسازی کارگران و افزایش قابلیت اشتغال آنان کمک کنند.
در اقتصاد دانشبنیان، نوآوری و خلاقیت، نقش کلیدی در خلق ارزش افزوده و ارتقای رقابتپذیری دارند. کارگران، به عنوان اصلیترین منبع نوآوری و خلاقیت در سازمانها، باید از فرصتهای برابر برای مشارکت در فرآیندهای تصمیمگیری و بهبود مستمر برخوردار باشند. ایجاد فرهنگ سازمانی مبتنی بر اعتماد، همکاری و مشارکت، به افزایش انگیزه و رضایت شغلی کارگران، ارتقای بهرهوری و نوآوری، و در نهایت، بهبود عملکرد سازمانها منجر میشود.
در روز کارگر، باید به وضعیت کارگران در بخشهای غیررسمی و آسیبپذیر، از جمله زنان، جوانان، مهاجران و کارگران شاغل در مشاغل غیرسنتی، توجه ویژهای داشته باشیم. این کارگران، اغلب در شرایط سختتری کار میکنند و از حمایتهای قانونی و اجتماعی کمتری برخوردارند. دولتها و سازمانهای مردمنهاد، باید با اجرای برنامههای حمایتی و توانمندسازی، زمینه را برای بهبود شرایط کاری و زندگی این کارگران فراهم کرده و از تبعیض و سوءاستفاده از آنان جلوگیری کنند.
در نهایت، روز کارگر، فرصتی است تا با قدردانی از زحمات و تلاشهای بیوقفه کارگران، بر تعهد خود به ایجاد یک جامعه عادلانهتر، برابرتر و شکوفاتر تاکید کنیم. جامعهای که در آن، کار و کارگر از ارزش و احترام شایستهای برخوردار باشند و همه افراد، بدون تبعیض و نابرابری، از فرصتهای برابر برای پیشرفت و شکوفایی بهرهمند شوند. تحقق این آرمان، نیازمند تغییر نگرش و رویکرد در سیاستگذاریها، تقویت فرهنگ کارآفرینی و نوآوری، و تعامل سازنده بین دولت، کارفرمایان و تشکلهای کارگری است.
نظر شما