خبرگزاری شبستان - مهدی رحمانیان| صدای کلنگ و دستگاه، از دور شبیه ضربان قلبی است که پیوسته میتپد؛ گویی معدن، قلب تپندهایست در دل کوههای نیریز. هنوز آفتاب کامل بالا نیامده، اما کارگرها آمدهاند؛ با چهرههایی آفتابسوخته، کفشهایی خاکی، و دستهایی که ترکهایش، شناسنامهی روزهای سخت است.
اینجا یکی از معادن فعال نیریز است. جایی که خاک، سنگ و عرق به هم گره خوردهاند و زندگی از دل تودههای سنگی بیرون میجهد. روز جهانی کارگر، در این معدن چیزی شبیه به همهی روزهای دیگر است: کار، تلاش، عرق، و ایمان.
کار، روایت مردانی که زمین را باور دارند
رضا، یکی از کارگران قدیمی معدن، بیش از پانزده سال است که در این سنگلاخِ بیصدا، هر روز را با توکل به خدا آغاز میکند. میگوید: «کار توی معدن سخته، ولی همین سختیها باعث میشه که قدر نونحلال رو بیشتر بدونی. ما کارگرای معدن، با سنگ میجنگیم ولی دلمون با خداست.»
این جمله را که میگوید، پشتش به کوه است و صورتش رو به آسمان. در دستان او چکش بزرگیست که انگار با هر ضربه، روحی تازه به دل صخرهها میدمد. کار برای او فقط امرار معاش نیست؛ عبادت است، جهاد است، و بخش بزرگی از هویتش.
جهاد خاموش در دل سنگ
اگه نبودند این کارگرها، چرخ هیچ صنعتی نمیچرخید. معدنکاری یکی از سختترین مشاغل است، اما کمتر دیده میشوند.
کارگر معدن، لباس رزم ندارد، اما لباس کارش پر از گرد غیرت است. او دشمنی ندارد، اما هر روز در برابر گرما، سختی، و خطر، بیهیچ هیاهویی مقاومت میکند. صدای متهها که در سنگها فرو میروند، شبیه طنین ذکر است؛ تکراری و موزون، و سرشار از معنا.
مهندس ناظر معدن میگوید: «اگه نبودند این کارگرها، چرخ هیچ صنعتی نمیچرخید. معدنکاری یکی از سختترین مشاغل است، اما کمتر دیده میشوند. هر روزی که کارگران معدن به درون تونل و میان گرد و خاک و سرما و گرما کار میکنند، مصداق جهاد خاموش است.»
در گوشهای دیگر از معدن، چند کارگر جوان در حال استراحت چند دقیقهای هستند. یکیشان با افتخار عکس بچهاش را از کیف کارش بیرون میآورد و میگوید: «همهی این سختیها رو واسه این انجام میدم که اون راحتتر زندگی کنه. وقتی شب میرم خونه و صورت بچهم رو میبینم، خستگیم در میره.»
معدن، محرابِ عبادت روزانه
در بسیاری از روایات اسلامی، کار برای خانواده و کسب روزی حلال، بالاترین عبادت شمرده شده است. در معدن، این معنا بهوضوح جاریست. کارگران، هر روز با نیت روزی حلال، سختیها را به جان میخرند. چهرهشان خسته است، اما چشمانشان محکمتر از هر سنگیست که میشکنند.
در بسیاری از روایات اسلامی، کار برای خانواده و کسب روزی حلال، بالاترین عبادت شمرده شده است. در معدن، این معنا بهوضوح جاریست.
روز جهانی کارگر، شاید در تقویم تنها یک روز باشد، اما در دل این کارگران، هر روز یک آزمون است: آزمونِ صبر، آزمون تلاش، و آزمون ایمان.
پایانِ روز، آغاز امید
خورشید به انتهای آسمان نزدیک میشود و صدای ابزارها آرامتر شده. لباسها هنوز خاکیاند، اما دلها سبکتر. کارگران معدن نیریز، هر روز را چنین به پایان میبرند؛ در دل زمین کار میکنند، اما افق نگاهشان به آسمان است.
و شاید بهراستی، این همان تعریفِ دقیق جهاد باشد؛ جهادی در لباس کار، با دستان پینهبسته، و دلی که جز برای خدا نمیتپد.
نظر شما