صدای پای خورشید از نقطه صفر مرزی تا روایت اشک‌های بی امان

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان در استان آذربایجان‌غربی، کاروان زیر سایه خورشید در بدو ورود به شهرستان سردشت در میان خانواده ها و نظامیان هنگ مرزی سردشت حضور یافت.

از بدو ورود به خانه های سازمانی سردشت، گویی اینجا مشهد است و حرم در نزدیکی

صدای آمدم ای شاه پناهم بده، عطر زیبای اسپند و چشمانی اشک بار که گویی ملجأیی یافته اند تا  برای دقایقی فارغ از غوغای جهان باشند و دل تنگشان هرچه میخواد بگویند.
 

سربازانی که فارغ از درجه و جایگاه به احترام پرچم سبز و طلایی رنگ آقا علی بن موسی الرضا  و خادمانی مهربان خبردار ایستاد اند و با چهره ای مصمم و استواری ولی چشمانی اشک بار نظاره گر پرچمی بودند که سالی یک بار قسمتشان می‌شود.

و شاید اگر در طول سال پایشان به صحن و سرای آقا امام رضا نیز باز نشود امید دارند به این پرچم و زیارت از راه دور و معجزه و راز هایی مگو که می‌ماند بین خودشان و پرچم و امام رضا ...

در سردشت در نقطه صفر مرزی، در اولین شهر شیمیایی جهان، در زیست مسالمت آمیز اقوام، در چند کیلومتری کشور عراق و جدال های نا بهنگام با دشمنان جمهوری اسلامی ایران پرچم سبز رنگ و کاروان زیر سایه ی خورشید به دورترین جاها سفر میکند تا پیام آور صلح و مهربانی امامی باشد که معروف بود به مهربانی و رأفت و اینجا جور دیگر معنا می‌شود، شاید پیام آور امید باشد ، شاید .....
 

روایت اشک‌های بی امان

اگر به سن و سالشان نگاه کنیم شاید اینکه چه قدر امام رضا را درک می‌کنند سخت باشد اما این ها جور دیگری عاشقی را بلدند .

خیلی هایشان حرم را ندیده اند اما خادمان خورشید هشتم را به خوبی می‌شناسند ، و برخی حرم رفته اما دلتنگ دیدار دوباره آقا بودند. وقتی صدای رضا جانم، رضا آمد و قدوم مبارک خادمان را دیدند، دیگر دست خودشان نبود بی امان اشک می‌ریختند و گریه می‌گردند، اشک هایی که از سر شوق برخواسته بود.

آن ها دلتنگ شده ترین عاشقانی بودند که تا حالا دیده ایم ، حتی موقع دست زدن هم اشک بر چشمانشان جاری بود و ذکری بر لب داشتند ...

وقتی پرسیدم چرا گریه میکنید ؟ همه شان از دلتنگی سخن می‌گفتند و وقتی می‌پرسیدم از امام رضا چه می‌خواهی؟ با آن قلب پاک و چهره معصومشان از شفای بیماران و ظهور مهدی موعود سخن می‌گفتند و درگیر بازی های دنیوی و مادیات نبوده اند، آن ها به سبک خودشان عاشقانه از آن مراسم چند دقیقه ای لذت می بردند و غرق در فضایی بودند که شاید تا سالها تعریف کنند از برخورد خادمان ، از زیارت پرچم از اینکه حرف دلشان را زدند از اشک هایی که بی امان و برای امام رضا جاری بود.

در مدار خورشید هشتم و زیر سایه ی خورشید سفر میکنیم به مکان هایی که جور دیگر امام رئوف را دوست دارند ، فارغ از زبان و قومیت و غیره....