به گزارش خبرگزاری شبستان از فارس، باد داغ تابستان، خاک جادههای جنوبی را مثل پردهای نازک بر تن روستاها مینشاند. روزهای بلند و آفتابی، سایهنشین خانههایی میشود که سالهاست نگاهشان را به سمت غرب و خورشیدِ غروبکرده کربلا دوختهاند. در دل این اقلیم گرم و ساکت، مردمی زندگی میکنند که برایشان واژههایی مثل «رفتن» یا «رسیدن» فقط با معنای راه کربلا معنا پیدا میکند؛ راهی که خیلیها فقط دربارهاش شنیدهاند، اما هنوز پا به آن نگذاشتهاند.
در کوچهپسکوچههای اشکنان لامرد، حسرتِ یک سفر، لابهلای گفتگوهای ساده روزمره جریان دارد. بعضیها هنوز هم با همان دستخط قدیمی، کتابچه زیارت عاشورا را کنار قاب عکسهای خاکخورده میگذارند و منتظرند روزی نوبتشان برسد. برای برخی، بوی خاک بینالحرمین، قصهایست که از پدر و مادر شنیدهاند. هنوز در ذهن بچههای این منطقه، کلمه «کربلا» نه مقصدی روی نقشه، که آرزویی است که با آن بزرگ شدهاند.
در همین فضا، کاروانی شکل گرفته از دل مردم. نه با ساز و دهل و شعار، بلکه با سکوتی آرام و عزمی راسخ؛ کاروانی که آمده است تا فاصلهها را کوتاه کند، تا دست کسانی را بگیرد که همیشه در حاشیه ماندهاند. «گروه جهادی اعظم اشکنان» تصمیم گرفته تا با دستهای خالی و دلهای پر، چیزی فراتر از یک سفر ترتیب دهد؛ مسیری برای تغییر، برای نور، برای دیدار.
اینجا، آغاز یک حرکت است؛ حرکتی که از لامرد آغاز شده، اما مسیرش به دل آدمها ختم میشود.
زائر اولیها در مسیر کربلا
در روزگاری که سفر به کربلای معلی برای بسیاری تنها یک آرزو باقی مانده، گروهی از دل مردم، با همت و نیت خالصانه، در تدارک سفرهایی هستند که زندگیها را متحول میکند. گروه جهادی اعظم اشکنان با اجرای طرح «هزار زائر اولی»، طلیعهدار حرکتی تازه در مسیر خدمت به زائران حضرت سیدالشهدا(ع) شده است؛ حرکتی که از شهرستان لامرد آغاز شده و قرار است دلهای بسیاری را به بارگاه عشق متصل کند.
در بازه زمانی یکساله، برنامهریزی کردهایم تا بیش از هزار نفر از زائران زیارتاولی را تا پایان سال ۱۴۰۴ به کربلا اعزام کنیم.
در نخستین مرحله این طرح، ۴۵ نفر از مشتاقان زیارت اولی با همراهی کاروان موکب امام حسین(ع) راهی کربلا شدند؛ حرکتی که هم از نظر اجتماعی و هم از منظر فرهنگی، گام بلندی در مسیر عدالت زیارتی به شمار میرود.
حاج محمد حسنپور، مدیر موکب امام حسین(ع) و گروه جهادی اعظم اشکنان، در گفتوگو با خبرنگار شبستان با شور خاصی از این طرح میگوید: «این افتخار را داریم که خادم زائران سیدالشهدا(ع) هستیم و این یک باقیاتالصالحات است. در این مسیر هرچه قدم بگذاریم، باز هم کم است.»
وی با اشاره به ابعاد بلندمدت این طرح افزود: «در بازه زمانی یکساله، برنامهریزی کردهایم تا بیش از هزار نفر از زائران زیارتاولی را تا پایان سال ۱۴۰۴ به کربلا اعزام کنیم. این افراد از اقشار مختلف و اغلب از کسانی هستند که تاکنون به دلایل مالی یا شرایط زندگی، فرصت این سفر معنوی را نداشتهاند.»
زیارت برای همه
حرکتهایی از این دست، مصداقی روشن از عدالت اجتماعی در حوزه معنویت است. در شرایطی که تورهای زیارتی هزینههای بالایی را به همراه دارند، فراهم آوردن امکان زیارت برای آنهایی که در حاشیه این سفرها قرار گرفتهاند، نشانهای است از مردمی بودن نهادهای جهادی و باور عمیق به محرومیتزدایی فرهنگی.
برنامهمان این است که ماهیانه دو کاروان به صورت منسجم از شهرستان لامرد به عتبات اعزام کنیم. همچنین، در ایام اربعین نیز ۱۴۰ نفر بهصورت صلواتی به کربلا اعزام خواهند شد.
به گفته حسنپور، قرار است این روند بهصورت پیوسته و منظم ادامه یابد: «برنامهمان این است که ماهیانه دو کاروان به صورت منسجم از شهرستان لامرد به عتبات اعزام کنیم. همچنین، در ایام اربعین نیز ۱۴۰ نفر بهصورت صلواتی به کربلا اعزام خواهند شد.»
تأثیر روانی و معنوی چنین سفرهایی بر افراد، بهویژه آنان که نخستینبار زائر میشوند، بسیار قابل توجه است. گروه جهادی اعظم اشکنان با شناخت این ظرفیت، طرح زائر اولیها را به مثابه یک مأموریت فرهنگی و تربیتی تعریف کرده است. سفرهایی که نقطه عزیمت تازهای برای زندگی روحی افراد خواهد بود.
بیشک چنین اقداماتی بدون حضور خیرانی چون حاج محمد حسنپور ممکن نبود؛ مردانی که در سکوت و بدون چشمداشت، بار سنگین یک سفر بزرگ را بر دوش میکشند.
حرکت گروه جهادی اعظم اشکنان، اقدامی است که یادآور میشود عشق به سیدالشهدا(ع) هنوز میتواند منشأ تحولهای بزرگ باشد، بهویژه وقتی با نیت خالص و در قالب فعالیتهای جهادی شکل میگیرد.
نظر شما