به گزارش خبرگزاری شبستان از فارس، مسجد، در خیال بسیاری از ما، تصویر دلنشینی است از محرابی خاموش اما پرنور، فرشهایی تمیز و نرم زیر پای نمازگزاران، صدای اذانی که مثل نسیمی آرام از گلدستهها میوزد و بوی گلاب و اسپند که فضای آن را عطرآگین میکند. جاییست که دل آدمی، بیهیچ زرق و برقی، آرام میگیرد؛ مکانی که سکوتش لبریز از حرفهای ناگفته و نجواهای عاشقانه با خداست.
اما در میانه این تصویر زیبا، جای چیزی خالیست؛ چیزی که اگر نباشد، مسجد از پویایی و طراوت میافتد... جوان! همان نیروی جستوجوگر و پرشوری که میتواند دل مسجد را بتپاند و از دیوارهایش صدای زندگی بلند کند.
مسجد؛ آغوشی آرام با عطر گلاب و صدای اذان
جوانان، با ذهنهای پر از سوال و دلهایی درگیر معنا، امروز بیش از همیشه نیازمند مکانی هستند که مأمن دلآرامی و گفتگو باشد. مسجد میتواند همانجا باشد، اگر زبانش را به زبان نسل امروز نزدیکتر کند، اگر ظاهرش را با ذوق و سلیقه آنان بیاراید و اگر با رفتارهای مهربان و احترامآمیز، آنان را نه میهمان، بلکه صاحبخانه بداند.
این گزارش، نگاهیست به همین نگاه... نگاهی برای زنده کردن دوباره مسجد در دل جوانانی که شاید مدتیست، راهشان از آن جدا شده، اما هنوز در اعماق دل، دلتنگ نوری از جنس محراباند.
مسجدی پاک، دلنشین و آرام؛ مغناطیس حضور جوانان
با وجود آنکه مسجد در فرهنگ دینی ما، کانون اجتماع مؤمنان و قرارگاه ایمان و اخلاق محسوب میشود، اما بسیاری از مساجد کشور هنوز با چالش مهمی به نام "فاصله گرفتن جوانان" روبهرو هستند. در این میان، برخی فعالان فرهنگی تلاش کردهاند تا با رویکردی کاربردی، راههایی برای بازگشت این نسل جویای معنا به خانههای خدا پیشنهاد دهند. یکی از این دغدغهمندان فرهنگی، رقیه بابایی، مسئول مبلغات خواهر شهرستان زریندشت است.
بابایی میگوید: «از آنجا که طبع جوانان پاک و آرام میباشد، لذا به مکانهای پاکیزه، آرام، جذاب و دلپذیر بیشتر گرایش پیدا میکنند و از مکانهایی که از پاکیزگی لازم برخوردار نیست دوری میکنند.»
او بر این باور است که «توجه به آراستگی، نظافت و بهداشت مساجد» یکی از گامهای مهم در جذب جوانان به این مکانهای مقدس است. بابایی میگوید: «از آنجا که طبع جوانان پاک و آرام میباشد، لذا به مکانهای پاکیزه، آرام، جذاب و دلپذیر بیشتر گرایش پیدا میکنند و از مکانهایی که از پاکیزگی لازم برخوردار نیست دوری میکنند.»
این فعال فرهنگی با تاکید بر اهمیت زیبایی بصری و حسی محیط مسجد، میافزاید: «برای جذب جوانان به مسجد باید این مکانها را آراسته و خوشرنگ در خور ارزش مسجد ساخت. فرشهای مسجد باید تمیز و پاکیزه باشند. روشنایی مسجد در حد مطلوب باشد. مسجد همواره معطر و خوشبو باشد. نمازگزاران مانند همیشه با لباسهای پاکیزه و بوی خوش وارد مسجد شوند.»
محیطی آرام با نَفَسهای معنوی
به گفته او «مسجد باید از آرامش لازم برخوردار باشد، به مسائل دنیوی کمتر پرداخته شود و بیشتر مسائل اخروی مورد اهتمام قرار گیرد، مؤمنان به یکدیگر احترام بگذارند و همدیگر را به صبر، شکیبایی و خصلتهای نیکو سفارش کنند.»
بابایی همچنین به فضای معنوی مسجد اشاره میکند و نقش آن را در تربیت دینی جوانان بسیار مؤثر میداند. به گفته او «مسجد باید از آرامش لازم برخوردار باشد، به مسائل دنیوی کمتر پرداخته شود و بیشتر مسائل اخروی مورد اهتمام قرار گیرد، مؤمنان به یکدیگر احترام بگذارند و همدیگر را به صبر، شکیبایی و خصلتهای نیکو سفارش کنند.»
واقعیت این است که در عصر هیاهوی دیجیتال، جوانان بیش از هر زمانی نیاز به پناهگاهی دارند که علاوه بر آرامش و زیبایی، پاسخگوی نیازهای معنوی و روانیشان نیز باشد. این در حالی است که برخی مساجد نهتنها از نظر بصری و بهداشتی دچار کاستیاند، بلکه تعامل صحیح با نسل نو را نیز فراموش کردهاند.
شاید وقت آن رسیده که مدیران فرهنگی کشور، به جای توصیههای کلی، راهکارهایی ساده اما مؤثر را در عمل پیادهسازی کنند؛ چرا که مسجد میتواند نقطه آغاز تحولات بزرگ در زندگی جوان امروز باشد، به شرطی که با نیازهای روحی و ذائقههای نوگرای او همصدا شود.
نظر شما