به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از گیلان، حجت الاسلام نورزاد، امام جمعه تالش در خطبه های نماز امروز(جمعه، ۱۷ اسفند) با بیان اینکه راز روزه داری در رساندن شخص روزه دار به ملکه حساسیت است گفت: مراقبتِ از مسیر "تلذّذ جوارحی و جسمانی" باید مقدّمه صیانت از ورودیهای "تلذّذ پلیدِ جوانحی و نفسانی" باشد.
وی با اشاره به اینکه چه بر قلبمان خطور می کند، چگونه دیگران را قضاوت می کنیم و آیا نیازمندان را میبینیم، مهرروزی می کنیم و... افزود: باید ببینیم در پایان ماه مبارک رمضان به ملکهای که متنفّر از غیبت، مُنزَجر از تهمت است رسیده ایم و یا اینکه آیا سرانجام کار متواضع شده ایم و توانسته ایم کینه رفیق را کنار بگذاریم و یا بر لذت های مادّی، صحنه های گناه آلود و شیطانی، مال حرام و... چشم بپوشیم.
نورزاد در ادامه با بیان اینکه مقام معظم رهبری بارها فرمودهاند که «هرکسی که در میان مردم ایجاد و القای ناامیدی کند، در پازل دشمن بازی کرده است» تصریح کرد: مدیران ضعیف، ناکارآمد و حق به جانب، به جهت اینکه نمیتوانند کار مردم را راه بیاندازند، از اصلی ترین عوامل ایجاد ناامیدی و سلب اعتماد عمومی در جامعه ما هستند.
وی با تاکید بر اینکه انتظار میرود مدیران در حفظ و نگهداری بیتالمال و انفال و انعقاد قراردادها و پروژه های مربوط به انفال مداقّه بیشتری داشته باشد اذعان کرد: اخبار بسیار نگران کنندهای در حوزه انفال، اعم از رودخانه و شن و معادن به گوش میرسد؛ که هفته قبل مطالبهای داشتم و سپس چندین نفر واسطه شدند که موضوع را برای بنده توضیح و توجیه کنند که محضرشان عرض میکنم، آنچه را که من راجع به عدم شفافیت و عدم تکمیل پروژههای تهاتری همچون سد لاستیکیتالش فریاد زدم، ادعای شخصی نبود، بلکه این دست مشکلات، بلایی است که سرطان اعتماد عمومی در تالش است.
نوزاد اضافه کرد: با توجه به دردها و مشکلاتی که مردم تالش عزیز هر روز با چشمان خود می بینند و با اعماق جان خود میچشند، بخاطر بیاعتمادی به مسئولین است که، منجر به بدبینی به نظام نیز میشود.
وی ضمن تاکید بر اینکه مسئولین نباید با مصاحبه و جلسات بیحاصل در اداره متبوع خود، مشکلات مردم را کتمان و توجیه کنند، گفت: اِجبار به تخلّف در ساخت منزل مسکونی، خصوصاً برای روستا نشینها و آرزوی محالِ خانهدار شدن، برخلاف اصول قانون اساسی و سیاستهای کلّی نظام و نیز کلافِ سَر در گُمِ اخذِ پروانه ساخت، مردم را کلافه کرده است.
خطیب جمعه تالش در ادامه افزود: مشکل عمده گیلان و تالش ما در مسأله اراضی این است که اولاً غالبِ اراضی، فاقد سندِ رسمی است و ثانیاً اراضیِ در تصرّفِ مردم نیز عمدتاً در مالکیّتِ منابع طبیعی است و ماده ۴ و انتقال به مردم نیز به کُندی اتّفاق میافتد و ثالثاً اراضیِ با کاربری مسکونی هم بسیار کم هست و کمسیونِ تغییر کاربری نیز ظاهراً مدتهاست کلاً تعطیل شده است.
نوزاد ادامه داد: از یک طرف عدم تمکّن مالیِ ساخت مسکن درد آور است که برای بسیاری در حد محال شده است و از طرفی دیگر به جهت فرآیند پیچیده و عجیب و تقریباً محال بودن اخذ مجوّزِ ساخت، ما عملاً مردم را به خلاف در ساخت بنا، اجبار میکنیم.
وی یاداور شد: قبل از سال ۱۴۰۲ زمینی که در طرح هادی بود و مسکونی بود، راحت پروانه ساخت می دادند و زمینی هم که باغی و یا مزروعی بود را تشکیل پرونده می کردند و می فرستادند بنیاد مسکن استان و اگر در کمیسیون با تغییر کاربری او موافقت می شد پروانه می دادند؛ اما از سال ۱۴۰۲ اراضیِ درون طرح هادی که مزروعی و یا باغی است را به هیچ وجه تغییر کاربری نمی دهند و این هم ظاهراً فقط برای گیلان است.
نظر شما