انتظار ظهور در بن‌مایه اندیشه شیعی خانه دارد

حجت‌الاسلام داودی‌پور گفت: انتظار ظهور که در بن‌مایه اندیشه شیعی خانه دارد؛ فلسفیدن‌ روشن‌بین در گفتمان آینده‌پژوهی زیست جهان بشریت بوده و این اندیشه رقیب تفکر فیلسوفان بدبین تمدن غرب همچون «مالتوس» است.

به گزارش گروه دین و اندیشه خبرگزاری شبستان: ششمین نشست از سلسله نشست‌های «فلسفه و زیستن در شهر هزار حکیم» به همت دفتر تهران انجمن علمی فلسفه اسلامی حوزه‌ و با همکاری پژوهشکده حوزوی فقه و علوم انسانی امام رضا (ع) برگزار شد.

انتظار ظهور در بن‌مایه اندیشه شیعی خانه دارد

حجت‌الاسلام «فرهاد داودی‌پور» در ابتدای در این نشست که در محل حوزه علمیه امام رضا (ع) برگزار شد؛ طی سخنانی اظهار کرد: انتظار ظهور که در بن‌مایه اندیشه شیعی خانه دارد فلسفیدن‌ روشن‌بین در گفتمان آینده‌پژوهی زیست جهان بشریت بوده و این اندیشه رقیب تفکر فیلسوفان بدبین تمدن غرب همچون مالتوس است؛ در نگاه فیلسوفان بدبین رشد منابع با الگوی تصاعد حسابی رخ می دهد و در بلند مدت جمعیت بر منابع فزونی می یابد و دوران تاریکی و جنگ زیست بشر را تهدید و رشد تکنولوژی هر چند جبران بخشی از کاستی منابع را خواهد کرد اما خود به ابزاری برای سلطه اقل بر اکثر و استثمار مالکان تکنولوژی می‌شود.

انتظار ظهور در بن‌مایه اندیشه شیعی خانه دارد

مدیر پژوهشکده حوزوی فقه و علوم انسانی امام رضا (ع) ادامه داد: در مقابل اما در نگاه فیلسوف تاریخ شیعی، کرانِ زیستِ جهان انسان بسی شگرف روشن است، یکپارچگی هستی در نگاه فلسفه اسلامی و گستردگی بیکران هستی در اندیشه فلسفه اسلامی بیکرانی در مطلوبیت زیست را نوید می دهد، نگاه پسینی به ضرورت منجی که استمرار فلسفه اسلامی در فلسفه تاریخ است، اشتیاق را همراه انتظار می‌کند.

در ادامه این نشست حجت الاسلام جعفری به تفاوت نگاه نهیلیسیت‌ها با اسلام از منظر هستی‌شناسی پرداخت و گفت: برخلاف دیدگاه‌های پوچ گرایانه که جهان را تصادفی پنداشته‌اند که چون ساعتی کوک و رها شده است؛ در جهان شناسی اسلامی، هستی هدفمند بوده و همه اجزاء و عناصر آن برای هدف خاصی خلق شده است، از طرفی بر جهان قانون عمل و عکس العمل  و به تبع آن تجسم اعمال استوار است و این قانون ما را به مزرعه بودن دنیا برای آخرت رهنمون می‌شود.

معاون پژوهشی پژوهشکده مهدویت همچنین به فرآیند تکامل انسان در سنت انتظار شیعی اشاره کرد و گفت: انسان برای آماده کردن مزرعه دنیا برای آخرت مسول خود و افراد دیگر و جهان است بنابراین نسبت به سعادت خود و دیگران وظیفه دارد اما سعادت نیز به عنوان یک معلول در این عالم محتاج به علت است که یکی از اجزای مهم آن محیط مناسب رشد است؛ از منظر دینی بهترین محیط رشد آن است که تحت مدیریت خلیفه الله است، بنابراین چنین انسانی اولا خود و ثانیا جامعه را باید به زمینه ساز محیطی با مدیریت انسان کامل که همان ولایت ظاهری انبیاء و اوصیاء است تبدیل کند و این همان معنای دقیق انتظار از منظر دین است، در واقع انسان با قرار گرفتن در مسیر انتظار انسان کامل هم خود به سمت تبدیل شدن به انسان کامل سیر میکند وهم جامعه را به سمت تبدیل شدن به مدینه فاضله هدایت می‌کند.

کد خبر 1804361

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha