به گزارش خبرگزاری شبستان از فارس، خیابانها، بازارها، پشت چراغهای قرمز و حتی میان زبالهها؛ اینجا همان جایی است که کودکانی به جای لبخند، غبار خستگی بر چهره دارند. کودکانی که در سنین بازی و یادگیری، با بار سنگین مسئولیتهایی روبهرو شدهاند که هیچ کودکی نباید تجربه کند. کودکان کار و خیابان، آینهای از آسیبهای اجتماعی و اقتصادی جامعهاند؛ آینهای که هر روز زنگ خطری برای مسئولان و مردم به صدا درمیآورد.
استان فارس، با پیشینهای غنی از فرهنگ و تمدن، نیز با این بحران اجتماعی دستوپنجه نرم میکند. در شیراز، کودکان کار به نمادی از نادیدهگرفتن آیندههای کوچک تبدیل شدهاند. این کودکان، با چهرههای گردگرفته و دستان خسته، نمایشی غمانگیز از چالشهای اجتماعی را به تصویر میکشند که نیازمند توجه و اقدام فوری است.
این بحران اجتماعی، فراتر از یک پدیده سطحی، ریشه در فقر اقتصادی، مشکلات خانوادگی، نابرابریهای اجتماعی و کمبود سیاستگذاریهای مؤثر دارد. نهادهای مختلف دولتی و غیردولتی سالهاست که برای کاهش این آسیبها تلاش میکنند، اما همانگونه که بسیاری از کارشناسان اذعان دارند، این تلاشها به تنهایی کافی نیستند.
در میان این همه چالش، نشست اخیر کارگروه علمی عملیاتی ساماندهی کودکان کار و خیابان با اداره کل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری فارس، بهانهای برای بازنگری در رویکردها و تأکید بر ضرورت همافزایی میان نهادها و تشکلهای مردمی بود. اما آیا این نشست و نتایج آن میتواند نقطه عطفی برای بهبود وضعیت باشد؟ آیا میتوان به آیندهای امیدوار بود که در آن هیچ کودکی مجبور نباشد جای قلم و کاغذ، ابزار کار در دستان کوچک خود بگیرد؟
سرعت افزایش این معضل به گونهای است که اگر با روند فعلی پیش برویم، از کنترل این آسیبها عقب میمانیم.
پاسخ به این پرسشها تنها در گرو اقداماتی واقعی و به دور از شعارزدگی است؛ اقداماتی که کودکان کار را از سایه خیابانها بیرون آورده و آنها را به مسیر روشن زندگی بازگرداند.
چالشهای ساماندهی کودکان کار در شیراز
رئیس کارگروه ساماندهی کودکان کار، در این نشست تأکید کرد که استان فارس در میان ۱۴ استانی قرار دارد که با این پدیده بیشتر مواجه است. حجتالاسلام مهدی ملکی، با اشاره به سرعت رشد این آسیب اجتماعی گفت: سرعت افزایش این معضل به گونهای است که اگر با روند فعلی پیش برویم، از کنترل این آسیبها عقب میمانیم. باید سرعت عمل خود را با رشد این پدیده تطبیق دهیم.
وی همچنین به لزوم همافزایی میان نهادهای دولتی و تشکلهای مردمی پرداخت و اظهار داشت: فعالیت این کارگروه بر حمایت از فعالیتهای مردمی استوار است. تاکنون هشت گروه در استان شناسایی شدهاند که اقدامات موثری انجام دادهاند، اما همچنان نیازمند مدیریت جامع و بهبود وضعیت در شیراز هستیم.
چرا راهحلهای گذشته کافی نبوده است؟
اقدامات پیشگیرانه کمتر مورد توجه قرار گرفتهاند، درحالیکه این حوزه میتواند از گسترش آسیبهای اجتماعی جلوگیری کند.
با وجود تلاشهای نهادهای مختلف و مشارکت گروههای مردمی، همچنان فاصله زیادی تا رسیدن به وضعیت مطلوب وجود دارد. یکی از دلایل عمده، عدم مدیریت صحیح منابع و هزینهها در این حوزه است.
سرپرست اداره کل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری فارس، نیز بر این نکته تأکید کرد و گفت: مسائل مربوط به کودکان کار، دغدغه ما نیز هست، اما نیاز داریم تا منابع تخصیصیافته در جای مناسب و در زمان درست هزینه شوند.
سید محمدحسن موسوی، ادامه داد: البته شرایط اقتصادی و زیرساختی استانها باید در این فرآیند در نظر گرفته شود.
اقداماتی که باید در اولویت قرار گیرند
یکی از موضوعات کلیدی که در این نشست مورد توجه قرار گرفت، پیشگیری و صیانت بود. ملکی در اینباره گفت: اقدامات پیشگیرانه کمتر مورد توجه قرار گرفتهاند، درحالیکه این حوزه میتواند از گسترش آسیبهای اجتماعی جلوگیری کند.
وی افزود که تشکلهای مردمی باید تحت حمایت جدی قرار گیرند و فعالیتهای آنان به صورت شبکهای و هماهنگ دنبال شود.
تشکلهای مردمی باید تحت حمایت جدی قرار گیرند و فعالیتهای آنان به صورت شبکهای و هماهنگ دنبال شود.
مسیر پیشرو
گرچه تلاشهای زیادی در راستای ساماندهی کودکان کار در استان فارس انجام شده، اما همانگونه که ملکی اشاره کرد، این مسیر نیازمند برنامهریزی دقیقتر، نظارت بیشتر، و بهکارگیری ظرفیتهای مردمی و دولتی است. همچنین، اقدامات پیشگیرانه میتواند نقشی کلیدی در کاهش این آسیب اجتماعی داشته باشد.
از سوی دیگر، همانطور که موسوی تأکید کرد، نحوه تخصیص منابع و مدیریت مالی در این حوزه باید بهبود یابد تا نتایج مطلوبتری حاصل شود. امید است که با تلاش مشترک نهادهای مرتبط، کودکان کار و خیابان که آینده این کشور را تشکیل میدهند، فرصتهای بهتری برای رشد و پیشرفت پیدا کنند.
نظر شما