این پژوهشگر قرآن در گفتگو با خبرنگار گروه دین و اندیشه خبرگزاری شبستان، با بیان اینکه روز عرفه از روزهای مهم عبادی مسلمانان است، اظهار کرد: طبق روایتی که از امام صادق(ع) نقل شده است؛ زمانی که آدم و حوا از بهشت رانده شدند، جبرئیل برآنها نازل شد و به آنها گفت: چرا این همه گریه می کنید؟ گفتند: چگونه گریه نکنیم در صورتی که از خدا دور شدیم؟، جبرئیل گفت: من کلماتی به شما می آموزم تا شما توبه کرده و به سوی خدا بازگردید. در آن زمان جبرئیل آن دو را به سرزمین عرفات برده و به آنها راه بازگشت به خدا را آموخت.
وی در ادامه دعای عرفه را چکیده معرفت و شناخت خدا عنوان کرده و افزود: ادعیه ای که از ائمه(ع) به ما رسیده برگردان قرآن است. خداوند ابتدا کلمات را به پیامبر اکرم القا کرده؛ «وَ إِنَّکَ لَتُلَقَّی الْقُرْآنَ مِنْ لَدُنْ حَکِیمٍ عَلِیمٍ: به یقین که تو قرآن را از سوی حکیمی دانا دریافت می‌کنی ...»، مرحله بعد بازگو کردن این کلمات است که در قالب ادعیه از سوی پیامبر(ص) ائمه طاهرین(ع) آمده است از این رو ادعیه را قرآن صاعد می گویند. مساله و نکته مهم دیگر این است که بنای ما از دعا خواندن «خودسازی» است. بی آزار شیرازی ادامه داد: خداوند می فرماید:« وَ عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْماءَ کُلَّها ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَی الْمَلائِکَةِ...»، این اسماء الهی که خداوند از آن یاد می کند، همان اخلاق الهی است. اگر بشر می خواهد به مقام خلیفه اللهی برسد، باید به اسماء و اخلاقی دست پیدا کند.
نویسنده کتاب «دعای عرفه شناخت و خودسازی» با طرح این پرسش که باید دید در دعای عرفه به دنبال چه هستیم؟ اظهار کرد: دعای عرفه کلاس خودسازی مکتب حسینی است. ما در این دعا باید به دنبال شناخت خدا، جهان و خود باشیم تا ضمن فهم اخلاق الهی به خودسازی دست یابیم.
وی تاکید کرد: دعا باید موجب کمال اخلاق انسان شود در این صورت و در کنار رشد معنوی می توان درخواست خواسته های دنیوی را داشت و به کمال اخلاقی نیز رسید.
این استاد دانشگاه در ادامه با بیان ارتباط دعای عرفه و صحرای عرفات افزود: در روز عرفه حجاج در این سرزمین جمع می شوند تا خود را برای توبه و بازگشت به دامان الهی آماده کنند، امام حسین(ع) در این روز و در این سرزمین مبارک دعای عرفه را با مضامین عالی خدا شناسی قرائت کردند و همراه یاران خود مکه را ترک کردند و عازم کوفه شدند.
دکتر بی آزار شیرازی در ادامه به رابطه قیام حسینی و دعا اشاره کرده و گفت: سید الشهدا(ع) زمانی که عازم کوفه بودند، می دانستند که چه رویدادی در حال رخ دادن است و هنگام خداحافظی با سرزمین وحی دعای عرفه را خود قرائت کردند. امام با قرائت این دعا گام اول جهاد یعنی جهاد با نفس را به ما گوشزد کردند.
وی افزود: یکی از مسایل مهمی که رابطه بین دعای عرفه و قیام حسینی را روشن می کند، این است که در میدان جنگ عدالت و ادب داشته باشید. این نکته مهم سیره حسینی است که مورد توجه آزادی خواهان جهان قرار گرفته است. امام حسین(ع) مسیری را برای جهاد در راه خدا ترسیم کردند که از شناخت خدا و خودشناسی با ابزار دعا می گذرد.
بی آزار شیرازی ادامه داد: حسین با معرفت، ادب و عدالت برای آزادی پا به میدان جنگ گذاشت و از همین روی مرزهای محبت او دنیا را در نوردیده است.
وی با بیان اینکه ریشه جهاد حسینی در باورهای قرآنی است و با دعای عرفه کلید می خورد، گفت: به همین دلیل حسین بر قلبهای مردم حکومت می کند.
دکتر بی آزار شیرازی با اشاره به ابعاد معرفتی دعای عرفه امام حسین افزود: عرفه علاوه آثار تربیتی و معرفتی که بر افراد جامعه برجای می گذارد، برای مجاهدین و رزمندگان اسلام نیز حاوی این پیام است که از مسیر فرمان خدا خارج نشده و چون مولای خود امام حسین(ع) در میدان نبرد از مفاهیم والایی چون ایثار و فتوت غافل نشوندوی تأکید کرد: حضرت می خواهند یادآور شوند بدون عبور موفقیت آمیز از جهاد اکبر نمی توان به گذرگاه میدان مبارزه و جهاد با کفر و بی ایمان دست پیدا کرد.
نظر شما