نمایشنامه نویسی باید قالب رسمی و مستقل به خود بگیرد

فرین دخت زاهدی بر معرفی نمایشنامه نویسی به عنوان یک قالب ادبی رسمی و مستقل به جامعه تاکید کرد و گفت: این اتفاق تا به امروز برای عرصه نمایشنامه نویسی نیفتاده و مهجور مانده است.

به گزارش خبرگزاری شبستان، نشست کانون نمایشنامه نویسان خانه تئاتر به مناسبت هفته‌ی گرامیداشت روز جهانی تئاتر با موضوع «بررسی میراث نمایشنامه نویسی ایران» با حضور قطب الدین صادقی، فرین دخت زاهدی، هادی مرزبان، محمد امیر یار احمدی، حمیده بانو عنقا و بهزاد صدیقی و جمعی از نمایشنامه نویسان، عصر چهارشنبه در سالن کنفرانس خانه تئاتر برگزار شد.


 در ابتدای جلسه بهزاد صدیقی نمایشنامه نویس و مدیر جلسه گفت: هر سال کانون نمایش‌نامه‌نویسان خانه تئاتر به مناسبت روز جهانی تئاتر میزگردی را تشکیل می داد که به بررسی مباحث کلان نمایشنامه نویسی می پرداخت. امسال نیز این کانون جلسه ای با موضوع «بررسی میراث نمایشنامه نویسی ایران» با همکاری بنیاد اکبر رادی برگزار کرده است.


صدیقی افزود: بنیاد اکبر رادی که بنیادی در شرف تاسیس است و اولین بنیاد تخصصی محسوب می شود که به مقوله نمایشنامه نویسی می پردازد. از آن‌جا که این بنیاد و کانون نمایش‌نامه‌نویسان اهداف مشترکی دارند امسال تصمیم گرفتیم درخصوص میراث نمایش‌نامه‌نویسی ایران به بحث بپردازیم. از آن‌جا که از میراث و دستاوردهای گذشتگان نمایش‌نامه‌نویسی ایران حمایتی شده است، بر آن شدیم تا به چرایی آن بپردازیم. متاسفانه تا به امروز مدیران فرهنگی در زمینه نمایشنامه نویسی گامی برنداشته اند و فعالیت زیر بنایی در این زمینه شکل نگرفته است.


در ادامه جلسه فرین دخت زاهدی با اشاره به تلاش های بی وقفه حمیده بانو عنقا برای راه انداری بنیاد اکبر رادی درباره اهداف این بناید گفت: دغدغه اصلی بنیاد اکبر رادی فعالیت های زیر ساختی برای نمایشنامه نویسی است. ما باید در کنار یکدیگر نمایشنامه نویسی را به عنوان یک قالب ادبی رسمی و مستقل به جامعه معرفی کنیم. اتفاقی که تا به امروز برای عرصه نمایشنامه نویسی نیفتاده و مهجور مانده است.


این نمایشنامه نویس افزود: طبق تحقیقاتی که انجام داده ام در هیچ کتابی مشاهده نکردم که از هنر نمایشنامه نویسی به عنوان هنری مستقل یاد شود. در واقع آنچه که در کتاب ها به سراغش می رویم اطلاعات جسته گریخته ای است که اندیشه عمیق و جامعی در آنها وجود ندارد. می توان گفت پژوهشگران و بزرگان ما در این زمینه کم کاری کردند و اسمی از نمایشنامه نویسان به میان نیاوردند و اگر هم به آنها اشاره ای شده تنها در ارتباط با جریان های ادبی بوده است.


این مدرس تئاتر اشاره کرد: بنیاد اکبر رادی تنها نمی خواهد روی آثار این نمایشنامه نویس برجسته متمرکز شود بلکه می خواهد با حمایت آثار نمایشنامه نویسان خوب به این عرصه قالبی رسمی و مستقل دهد.

 

قطب الدین صادقی با اشاره به اینکه راه اندازی بنیاد اکبر رادی اتفاق مبارکی است در این باره گفت: در جامعه ای که افراد تنها از سیاست و اقتصاد صحبت می کنند مطرح کردن مسائل فرهنگی و تاسیس بنیاد اکبر رادی اتفاق خوبی می تواند باشد. رادی یک نمایشنامه نویس متعهد بود که برای خود اصولی داشت و در آثار خود به شدت به این اصول پایبند ماند. و با صداقت کامل به تعهدات اجتماعی خود عمل کرد.


این کارگردان تئاتر در ادامه افزود: متاسفانه ما دچار بحران مدرنیته شده ایم ما هنوز درگیر زندگی سنتی هستیم و تفکر مدرن در سطح فراگیر و ملی نداریم. تئاتر یکی از تجلیات مدرنیته است ولی در کنار این هنر نتوانسته ایم مدرنیته را وارد کنیم و در این زمینه به شدت ناتوان هستیم. این مساله از نداشتن دانش و تفکر مدرن سر چشمه می گیرد ما باید توجه بیش تری به دانشگاه های خود داشته باشیم زیرا دانشگاه اتاق فکر جامعه است.


صادقی ادامه داد: فقدان قانون تالیف از دیگر مشکلاتی که نمایشنامه نویس با آن دست به گریبان است. زیرا در کشور ما حقوق مادی و معنوی نمایشنامه نویس رعایت نمی شود و یک نویسنده به هیچ وجه امنیت شغلی ندارد. از طرفی رعایت نکردن قانون تالیف به فقر تاتر نیز بر می گردد. من نمی توانم از یک دانشجوی شهرستانی که از نمایشنامه من استفاده کرده است توقع داشته باشم که از دستمزد ناچیزی که به گروهش بابت روی صحنه بردن نمایش می گیرد مبلغی را هم برای من در نظر داشته باشد.


این نمایشنامه نویس در ادامه صحبت های خود گفت: مساله دیگری که نمایشنامه نویسی امروز ما از ان رنج می برد بازخوانی کردن آثار است که این روزها بین هنرمندان رایج شده است و این باعث تاسف است که یک هنرمند از جامعه خودش غافل شده است و دائما در کشورهای دیگر برای نوشتن و یا کپی کردن یک نمایشنامه جست و جو می کند.


این پژوهشگر تئاتر توضیح داد: ما از طرفی با تئاترهای بورژوایی و یا سرمایه داری مواجه هستیم که بدون محتوا و ساختار بسیار ضعیف برای قشر متوسط نو کیسه نمایش خود را به روی صحنه می برند. از طرفی هم تئاترهای دولتی هستند که بدون اینکه حتی کیفیت مطلوب را دارا باشند حمایت های مالی چشم گیری از طرف دولت می شوند. و در این میان کسانی که دغدغه تئاتر دارند و تئاتر را به جامعه نزدیک می کنند و تئاتر اجتماعی به روی صحنه می برند از هیچ نوع حمایت مادی برخوردار نمی شوند.


بنا به گزارش روابط‌عمومی کانون نمایش‌نامه‌نویسان خانه تئاتر، بهزاد صدیقی در ادامه بحث گفت: چتر حمایتی از تئاتر جایش بسیار خالی است اگر نهادهای فرهنگی نمایشنامه نویسی را مورد حمایت قرار دهند می توانیم یک نهاد پژوهشی برای این عرصه به وجود آوریم. این اولین کوششی است که می توان برای نمایشنامه نویسی ایران انجام داد و پژوهش‌های نمایش‌نامه‌نویسی را دسته بندی و صورت بندی کرد.


گفتنی است، در این نشست سوسن رحیمی، سلما سلامتی، عباس شادروان، محمدامیر یاراحمدی، بهزاد صدیقی، علی میرزا عمادی، افروز فروزند، حسین کیانی، حسن باستانی، جواد اعرابی، نیما دهقانی، صادق عاشورپور، هاله مشتاقی‌نیا، حخسرو احمدی و ... حضور داشتند.
 

پایان پیام/

کد خبر 128603

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha