شانه‏هایت، ستون محکمی است پناهگاه امن خانه را. دست در دستانم که می‏گذاری، خون گرم آرامش، در کوچه رگ‏هایم می‏دود. چه کسی دستان زحمت کش تو را قدر می نهد ای پدر ؟<BR> <BR> عکاس: صادق چناری، عمیدفراهی

  

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha