به گزارش خبرگزاری شبستان از ارومیه، متاسفانه با اینکه دم از فرهنگ و گسترش فرهنگی اجتماعی و فرهنگی می زنیم ولی بازهم شاهد اتفاقاتی می شویم که برای تفهیم آن باید ساعت ها سکوت کنیم ولی باز هم لغات کلمات، بایدها و نبایدها و توجیهی برای هضم این اتفاق پیدا نمی‌کنیم.
کودک همسری یکی از بزرگترین معضلات اجتماعی دنیای امروز ماست اتفاقی که رویاهای شیرین یک کودک را برای همیشه تلخ می کند.
این بچه ها وقتی بزرگ می شوند هیچ خاطره‌ای برای گفتن ندارند و تمام خاطراتشان در سکوت، حسرت و فریادهای خفه شده خلاصه می شود.
آن زمانی که باید با هم سن و سال های خود بازی می کردند، ناگهان به مرحله خانه داری و مادر شدن می رسند، زمانی که باید برای پدرش ناز میکرد، نردبان آرزوهایش را یکباره از زیر پایش می کشند و او ناچار با دست های کوچکش آویزان دیوار کج و معوج همسرداری و خانه داری و زندگی متاهلی می شود.
کودک همسری به عنوان یکی از آسیب‌هایی است که به اعتقاد بسیاری از جامعه شناسان به دلیل فقر اقتصادی و فرهنگی، اعتیاد و موضوعات قومی و قبیله ای و مهاجرت شکل می گیرد.
بدون شک کودک همسری نوعی از کودک آزاری است و عوارضی که سبب ازدواج زودهنگام و بارداری ناشی از آن بر کودک وارد می‌شود جبران ناپذیر است.
اما متاسفانه این موجودات بی پناه نمی توانند صدای خود را به گوش هیچ مسئولی برسانند و بارها و بارها دیده شده است که دختران ما در سنین ۱۲ یا ۱۳ سالگی به عقد دائم مردی ۳۵ سال در آورده می شوند.
این بچه ها چیزی از ازدواج و زندگی نمی دانند و در واقع به عنوان یک برده به اسارت گرفته می شود؛ این جمله مرا ناراحت می‌کند وقتی در قرنی زندگی می کنیم که به اتفاقات قرون وسطا و برده‌داری انتقادها کرده ایم اما امروز خودمان کودکان خودمان را همچون برده اما به عنوان همسر در کودکی به خانه دیگری می فرستیم.
در ماده ۴۵ قانون حمایت از خانواده رعایت مصلحت کودکان در کلیه دادگاه ها و مراجع قضایی و کلیه مراکز مرتبط با کودکان تاکید شده است و مجازات ۶ ماه تا ۲ سال حبس برای والدینی که کودک زیر 15 سال را به ازدواج درآوردند در نظر گرفته شده است اما باز هم نمونه های بسیاری از کودک همسری و نادیه گرفتن حقوق کودکان در جامعه مشاهده می شود.
گاهی روایت های پر غصه از کودک همسری را می خوانیم و در دلمان آه می کشیم و کاری از دستمان برنمی‌آید.
«الناز اکبری»، روان شناس بالینی و نماینده آذربایجان غربی در مجمع ملی سمن های جوانان در این باره به خبرنگار شبستان گفت: کودک همسری در جامعه سنتی ما از گذشته بوده و همچنان در بسیاری از خرده فرهنگ ها وجود دارد که فرهنگی و اجتماعی به موقعیت اقتصادی خانواده ها خواهند از علل کودک همسری در کشور ما به شمار می‌رود در بسیاری از فرهنگ‌ها این سنت وجود دارد که دختران و پسران را در همان دوران کودکی به اسم هم نشان می‌کند به اعتقاد دارند دختر خانواده هرچه زودتر سر و سامان بگیرد، آبرومند تر است.
وی افزود: کودک همسری در برخی مواقع در خرده فرهنگ ها اتفاق می‌افتد که متاسفانه نه تنها نسبت آنها بوده بلکه باورهای آنان را نیز شامل می شود بنابراین برای فرهنگ سازی در این مورد نیاز به آموزش چهره به چهره با خانواده هایی که در روستاها و مناطق محروم زندگی می کنن وجود دارد.
اکبری تصریح کرد: ابتدا نیاز به یک آسیب شناسی هم در حوزه قانون با توجه به اینکه نقص قانونی در این مورد وجود دارد و کودک با رضایت والدین در صورت تشخیص دادگاه میتواند ازدواج کند بنابراین ما به یک ماده قانونی محکم در این مورد نیاز داریم.
وی با اشاره به تاثیر روانی ازدواج در کودکان، گفت: اصولاً ازدواج کمتر از سن ۱۸ سالگی که افراد به بلوغ فکری و کاهنده به بلوغ جنسی نرسیده‌اند، تجاوز به روان کودک محسوب می شود؛ کودکان در سنین پایین درک درستی از مسائل جنسی یا حتی گاها روابط متقابل با فرد غریبه را ندارند. این کودکان در آینده با مشکلات روانی ناشی از ازدواج در سنین پایین دچار می شود که یکی از آنها برای خانم ها می تواند «واژینیسم» باشد و بسیاری از کج رفتاری های جنسی دیگر، چرا که حس تجاوز دارند و موارد و مشکلات دیگری از جمله اضطراب افسردگی «سیالیس» میتواند شامل شود؛ معمولاً در کشور ما به جز مواردی که به خاطر مشکلات اقتصادی می باشد.
وی خاطرنشان کرد: کودک همسری می تواند یکی از مصادیق کودک آزاری باشد چرا که کودکان در آن سن درک درستی از بسیاری از مسائل زناشویی ندارند و به حقوق آنها تعرض می شود چرا که کودکان در آن سنین نیاز به آموزش مهارت های زندگی و یادگیری و تقویت هوش های مختلف دارند مسئولیت یک زندگی، رابطه جنسی با فردی که چندین سال از آن خود آنها بزرگتر است، مصداق کامل کودک آزاری است.
سعیده بیوه ای ۱۲ ساله بود که در یکی از روستاهای تربت حیدریه خراسان رضوی زندگی می کرد این کودک در ۱۰ سالگی ازدواج کرد و یک و نیم سال بعد از همسر ۴۲ ساله اش جدا شد!
واقعاً وقتی خوب فکر می کنم چیزی در درون افکارم می شکند، رشته های افکارم درهم تنیده می شوند و خشم را با تمام وجود احساس می کنم و با خودم می‌گویم چگونه یک پدر و مادر میتواند کودک ۱۰ ساله اش را با یک مرد 42 ساله پای سفره عقد ببیند، این دختر که در سن ۱۰ سالگی و با تهدید و کتک و اصرار پدرش به پای سفره عقد نشسته بود یک و نیم سال بعد به خاطر کتک ها و آزار و اذیت هایی که می شد موفق به طلاق شد، می‌گوید: من بین بد و بدتر، بد را انتخاب کردم چرا که در خانه پدری نیز وضعیتی بهتر از خانه شوهر ندارم اما باز هم اینجا بهتر است!
با این همه تعریف‌ها و بر اساس آمار یونیسف ۱۷ درصد ازدواج های ثبت شده در کشور در سال ۹۵ مربوط به ازدواج دختران زیر ۱۸ سال بوده و این در حالی است که این آمار تنها آمار ازدواج ثبت شده در دوران کودکی است زیرا بسیاری از ازدواج ها در هیچ جایی ثبت نشده اند.
«حجت الاسلام اباذر بیگی» در رابطه با کودک همسری گفت: در این دوران کودکان باید به تحصیل علم و کسب مهارت های زندگی بپردازند که ازدواج در سنین کودکی مانع آن می شود.
مدیر ستاد هماهنگی کانون های مساجد آذربایجان غربی افزود: با توجه به شرایط سنی کمی که دختران(کودک همسر) دارند و انتظار که خانواده ها به عنوان عروس و همسر از وی دارند، این دختران با مشکل بارداری زود هنگام که ممکن است بخاطر ضعف جسمانی دختران و کمبود اطلاعات آنها، جان خودشان و فرزندانشان به خطر بیافتد.
وی با بیان اینکه ازدواج باید در سن مناسب و با انسان مناسب و معقول صورت گیرد، تصریح کرد: با توجه به اینکه در سن کمتری ازدواج می کنند و رفته رفته تجربیات شان بیشتر می شود، شاید باعث دلسردی و سست شدن نظام خانواده شان شود.
بیگی اضافه کرد: دلسردی از زندگی و مغایر بودن همسر از ایده آل های جوان، باعث افزایش طلاق و آسیب های اجتماعی جبران ناپذیری خواهد شد.
این مسئول خاطرنشان کرد: دختران در این سن خام و بی تجربه اند وب سیاری از مهارت های لازم برای دستیابی به یک زندگی موفق را کسب نکرده اند وهمچنین تجربه روابط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی لازم را ندارند، چون مغز وعقل و ذهن و بعبارتی درک و شعورشان هنوز کامل نشده است.
مدیر ستاد هماهنگی کانون های مساجد آذربایجان غربی با بیان اینکه بی تجربگی باعت اشباهات مکرر و بزرگ در زندگی مشترک می شود، گفت: دخالت اطرافیان نیز به دلیل بهانه هایی چون کم سن بودن زوج باعث از هم گسیختن بنیان خانواده ها می شود.
کودک همسری را باید در فقر اقتصادی و فرهنگی جستجو کرد زیرا کسی که از لحاظ فرهنگی غنی باشد هرچند هم اقتصاد نابسامانی داشته باشد باز هم با جگر گوشه خود این کار را نمی‌کند؛ وقتی کودک خردسال خود را به همسری و ازدواج مجبورمی‌کنیم در واقع با دستهای خودمان دخترانمان را زنده به گور کرده ایم با این حساب آیا ما فرقی با اعراب دوران جاهلیت داریم؟!
گزارش از زیبا کیومرثی
نظر شما